Jump to content

Լիմպոպո (մուլտֆիլմ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լիմպոպո
Տեսակմուլտֆիլմ
Հիմնված էԱյբոլիտ
ՌեժիսորԼեոնիդ Ամալրիկ
ՍցենարիստԿոռնեյ Չուկովսկի
Երկիր ԽՍՀՄ
Լեզուռուսերեն
ԸնկերությունՍոյուզմուլտֆիլմ
Թվական1939

«Լիմպոպո» (ռուս.՝ «Лимпопо»), 1939 թվականի խորհրդային մուլտֆիլմ, որը հիմնվել է Կոռնեյ Չուկովսկու հեքիաթի վրա և ստեղծվել է ռեժիսորներ Լեոնիդ Ամալրիկի և Վլադիմիր Պոլկովնիկովի կողմից[1]։ Համատեղ ստեղծագործական ձգտումներով՝ ռեժիսորները գտել են սեփական ոճը[2]։ Գունավոր տարբերակը չի պահպանվել։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըստ Կորնեյ Չուկովսկու հեքիաթի։

Մուլտֆիլմ «Լիմպոպո»

Ժամանակին ապրում էր բժիշկ Այբոլիտը։ Նա բարի էր և բուժում էր կենդանիներին։ Մի անգամ աղվեսը գալիս է նրա մոտ և բողոքում, որ նրան կծել է կրետը։ Բժիշկը աղվեսի աչքից հանում է խայթն ու վիրակապ դնում աչքին։ Հետո շուն Բարբոսը գալիս է բժշկի մոտ և բողոքում, թե ինչպես է նա հետապնդել հավին, իսկ հավը կծել նրա քթից։ Թռչունները միայն ծիծաղում են նրա դժբախտության վրա, իսկ բժիշկը խղճում է նրան և վիրակապով կապում քիթը։ Շուտով մի շնագայլ է մոտենում բժշկին և նրան հեռագիր տալիս գետաձիուց։ Բժիշկը կարդում է հեռագիրը և շտապում Աֆրիկա՝ կենդանիներին փրկելու։ Սկզբում նա վազում է անտառով, գայլերն օգնում են նրան հասնել ծով։ Հետո կետը օգնում է նրան հասնել ժայռի մոտ։ Իսկ արծիվը նստեցնում է բժշկին իր վրա ու թռչում Աֆրիկայի վրայով, որի միջով հոսում է Լիմպոպո գետ։ Շուտով բժիշկը բուժում է կենդանիներին, և բոլորը շատ գոհ էին նրանից։ Բժիշկը տուն է թռչում արծվի վրա, իսկ կենդանիները հրաժեշտ են տալիս նրան։

Մուլտֆիլմի ստեղծողներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Յուլյա Յուլսկայա՝ Կապիկ
  • Իրինա Մազինգ
  • Լեոնիդ Պիրոգով՝ Բարբոս, Գետաձի, Կետ
  • Անդրեյ Տուտիշկին՝ Այբոլիտ
  • Վլադիմիր Լեպկո՝ Արծիվ
  • Ի. Կրեմլևա
  • Ն. Չկաուսելի

Ստեղծման պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հենց 1939-41 թվականներին նոր «Սոյուզմուլտֆիլմ» ստուդիայում սկսեցին հայտնվել մուլտֆիլմեր, որոնք հետագայում ներառվեցին ռուսական կինոյի «ոսկե ֆոնդում»։ Դրանցից էին «Լիմպոպոն», «Բարմալեյը» և այլն։ Նրանց արտաքին տեսքով նշանավորվեց ձեռքով նկարված ֆիլմի ինքնատիպ խորհրդային դպրոցի սկիզբը։ Անիմացիայի մեջ մարդու դրական կերպարը պատկերելու հնարավորության ապացույցը բժիշկ Այբոլիտն էր, Լեոնիդ Ամալրիկի և Վլադիմիր Պոլկովնիկովի «Լիմպոպո» մուլտֆիլմից (1939 թ.)։
- Գեորգի Բորոդին[3]

Քննադատություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իմ «Լիմպոպո» հեքիաթը հաջողություն ունեցավ նկարիչներ Ամալրիկի և Պոլկովնիկովի համար, որովհետև նրանք լիովին հրաժարվեցին անհարկի ծաղրանկարից, խորամանկությունից, անզգայուն և անհոգի ամերիկյան ֆարսից և ուղղություն վերցրին դեպի անկեղծություն և պոետականություն, դեպի հանգիստ և նուրբ քնարականություն։

Սա պետք է լինի մանկական մուլտֆիլմերի իսկական խորհրդային ոճը: Դուք սիրում եք այս ֆիլմում ներկայացված բոլոր կերպարները: Բժիշկ Այբոլիտը զվարճալի և էքսցենտրիկ է, բայց ամենից շատ հուզիչ է։ Նա տիպիկ խորհրդային բժիշկ է՝ անշահախնդիր, մարդասեր, պատրաստ է կյանքը տալ իր հիվանդների համար։ Եվ որքան բանաստեղծական է այս արվեստագետների պատկերած ծովը, որքան բանաստեղծական է այդ ռուսական ձնաբուքը, որը խանգարում է բժշկին ժամանակին հասնել իր հիվանդներին։ .

«Լիմպոպոն» ինձ թվում է լավագույն մուլտֆիլմերից մեկը, որ երբևէ տեսել եմ։
- Կ. Ի. Չուկովսկի[4]

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Доктор Айболит», авт. Корней Иванович Чуковский, изд. ПО «Детская литература», 1994 — Ընդհանուր էջեր: 118.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Сергей Капков. Владимир Полковников // Наши мультфильмы / Арсений Мещеряков, Ирина Остаркова. — Интеррос, 2006. — ISBN 5-91105-007-2
  2. Сергей Капков. Леонид Амальрик // Наши мультфильмы / Арсений Мещеряков, Ирина Остаркова. — Интеррос, 2006. — ISBN 5-91105-007-2
  3. Бородин Г. Киностудия «Союзмультфильм» Արխիվացված 2016-03-05 Wayback Machine Краткий исторический обзор
  4. ««Мульти» Корней Чуковский - читать текст». Արխիվացված է օրիգինալից 2018-03-25-ին. Վերցված է 2018-03-25-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]