Դանիիլ Դոլինսկի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դանիիլ Դոլինսկի
Ծնվել էհուլիսի 15, 1925(1925-07-15)
ԾննդավայրԿրեմենչուգ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել էնոյեմբերի 2, 2009(2009-11-02) (84 տարեկան)
Վախճանի վայրԴոնի Ռոստով, Ռուսաստան
Մասնագիտությունթարգմանիչ, մանկագիր, լրագրող, բանաստեղծ և գրող
Լեզուռուսերեն
ՔաղաքացիությունFlag of the Soviet Union.svg ԽՍՀՄ և Flag of Russia.svg Ռուսաստան
ԿրթությունՄաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ Գրողների միություն
ԿուսակցությունԽՄԿԿ
Պարգևներ
Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան «Պատվո նշան» շքանշան «Մարտական ծառայությունների» մեդալ Խորհրդային Անդրբևեռային պաշտպանության մեդալ և «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ

Դանիիլ Մարկովիչ Դոլինսկի (ռուս.՝ Дании́л Ма́ркович Доли́нский, հուլիսի 15, 1925(1925-07-15), Կրեմենչուգ, ԽՍՀՄ - նոյեմբերի 2, 2009(2009-11-02), Դոնի Ռոստով, Ռուսաստան), խորհրդային ռուս լրագրող, բանաստեղծ, թարգմանիչ, ռազմական թղթակից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանիիլ Դոլինսկին ծնվել է 1925 թվականին Կրեմենչուգ քաղաքում՝ հրեական ընտանիքում։ 8-րդ դասարանն ավարտելուց հետո Դնեպրոձերժինսկի ռուսական դրամատիկական թատրոնում աշխատել է որպես դերասան[1]։

Երբ սկսվել է Գերմանա-խորհրդային պատերազմը («Հայրենական մեծ պատերազմ»), Դոլինսկին տարհանվել է Ղազախստան։ 1943 թվականի հունվարին զորակոչվել է Կարմիր բանակ և ուղարկվել Սերպուխովի ավիատեխնիկական ուսումնարան, որն ավարտելուց հետո պայքարել է Ուկրաինայի մեխանիկների 3-րդ ճակատում, եղել հրաձիգ-ռադիստ, ապա` ռազմական թղթակից։ 1944 թվականին բանակային թերթում հրապարակվել են նրա առաջին բանաստեղծությունները[2]։ Պարգևատրվել է ռազմական մեդալներով։

Պատերազմի ավարտից հետո Դոլինսկին շարունակել է ծառայել խորհրդային բանակում որպես ռազմական լրագրող։

Թբիլիսիում հետպատերազմյան տարիներին նա Բուլատ Օկուջավայի հետ միասին եղել է «Соломенная лампа» գրական շրջանակի անդամ[3]։ Այս ոչ պաշտոնական ուսանողական միության շատ մասնակիցներ ձերբակալվել են ԽՍՀՄ Պետական անվտանգության կոմիտեի կողմից[3]։ Այդ դեպքերից հետո Օկուջավան վերադարձել է Մոսկվա, իսկ Դոլինսկին տեղափոխվել է Դոնի Ռոստով։ 1949 թվականին անդամագրվել է ԽՄԿԿ շարքերը։

1950 թվականին բանակից զորացրվելուց հետո Դոլինսկին շարունակել է աշխատել որպես լրագրող։ Եղել է Ռոստսելմաշի, ապա` «Կոմսոմոլեց» թերթի խմբագիր։ Գործարանի բազմատիրաժ թերթի խմբագրությանը կից ղեկավարել է բանաստեղծական շրջանակը, որի մասնակիցներից է եղել ապագա բանաստեղծ Վլադիմիր Պալչիկովը (Էլիստինսկի)։

Միաժամանակ շարունակել է բանաստեղծություններ գրել։ Ընդունվել է Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտի հեռակա բաժինը և հաջողությամբ ավարտել այն։ 1956 թվականին Ռոստիզդատը հրապարակել է բանաստեղծությունների նրա առաջին գիրքը, որը կոչվում էր «Առաջին սեր»։ Այնուհետև, ընդհանուր առմամբ, լույս են տեսել նրա բանաստեղծությունների ավելի քան 35 գրքեր, ոչ միայն Դոնի Ռոստովում և Էլիստայում, այլ նաև այնպիսի հեղինակավոր հրատարակչություններում, ինչպիսիք են «Սովրեմեննիկը» և «Երիտասարդ գվարդիան»։

1960 թվականին «Ձեռքսեղմում» բանաստեղծությունների երկրորդ գրքի համար Դոլինսկին ընդունվել է ԽՍՀՄ գրողների միության շարքեր։ Դոլինսկու բանաստեղծությունների հիմնական թեմաները պատերազմի մասին հիշողություններն են, խաղաության և ժողովուրդների բարեկամության համար պայքարը, կյանքի մասին խորհրդածությունները, երիտասարդ սերնդի հետ զրույցը։ Դոլինսկու ամենակարևոր գործերից պետք է առանձնացնել«Խոսեք Ռուսաստանի հետ» և «Ոսկե առիթ» պոեմները։

Կատարել է բազմաթիվ թարգմանություններ, հիմնականում Հյուսիսային Կովկասի և Կալմիկիա ժողովուրդների լեզուներով։ Ռուս ընթերցողին Կայսըն Կուլիևի, Դավիթ Կուգուլտինովի, Ադամ Շոգենցուկովի բազմաթիվ ստեղծագործություններ հայտնի են դարձել Դանիել Դոլինսկու և նրա երկարամյա բարեկամ և համահեղինակ Վիկտոր Ստրելկովի շնորհիվ։

Երեխաների համար գրել է «Թռչնակներ- էջեր» և «Միջատների համար անհայտ» գրքերը։

Դոլինսկին ակտիվ հասարակական-կրթական աշխատանք է կատարել, հանդես է եկել դպրոցներում, աշխատատանքային կոլեկտիվներում, երիտասարդական գրական ասոցիացիայի անդամների առջև[4]։

Մահացել է 2009 թվականին Դոնի Ռոստովում։

Պարգևներ, մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան (1985)[5]
  • «Պատվո նշան» շքանշան (1986)
  • Մեդալներ
  • Կալմիկիայի հանրապետության մշակույթի վաստակավոր գործիչ (1976)

Հիշատակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2011 թվականի հուլիսի 15-ին, տանը, որտեղ բնակվել է Դոլինսկին (Վորոշիլովսկու պողոտա, 58), տեղադրվել է նրա հուշատախտակը[6]։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Огрызко В. В. Русские писатели. Современная эпоха. - М.: Литературная Россия, 2004. - 552 с.
  • Писатели Советского Дона: Биобиблиогр. справочник. Вып. 2 / [Сост. В. Т. Ермолина, Р. И. Гладышева]. - Ростов н/Д, 1966. - С. 19-22. - 66 с. - (Рост. гос. науч. б-ка им. К. Маркса). - 1000 экз.
  • Писатели Дона: Биобиблиогр. сб / [Сост. Г. Г. Тягленко]. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1976. - С. 76-80. - 288 с. - 10 000 экз.
  • Писатели Дона: Биобиблиогр. указ / [О. И. Кузина и др.]. - изд. 2-е, испр. и доп. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1986. - С. 97-108. - 416 с. - 20 000 экз.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ Писатели Дона: Биобиблиогр. сб / [Сост. Г. Г. Тягленко]. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1976. - С. 76. - 288 с. - 10 000 экз.
  2. ↑ Писатели Дона: Биобиблиогр. указ / [О. И. Кузина и др.]. - изд. 2-е, испр. и доп. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1986. - С. 97. - 416 с. - 20 000 экз.
  3. ↑ 3,0 3,1 Булат Окуджава в Ростове-на-Дону
  4. ↑ Венок Елене: Сборник памяти Е. В. Нестеровой / [Сост. Волошинова Л. Ф.]. — Ростов н/Д: «Странник», 2008. — С. 56—57. — 80 с.
  5. ↑ «Запись о награждении»։ ОБД «Подвиг Народа»։ Արխիվացված օրիգինալից 2012-10-26-ին։ Վերցված է 2012-10-14 
  6. ↑ Мирзабекова Н. (25 июля 2011)։ ««Жил поэт Даниил Долинский…»»։ Агентство культурной информации։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-07-26-ին։ Վերցված է 2011-08-27 

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

NUKAT: n2012219085 · VIAF: 311344028 · WorldCat VIAF: 311344028
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Դանիիլ_Դոլինսկի&oldid=8489094» էջից