Արթուր Թարխանյան

Արթուր Թարխանյան
Ծնվել է	փետրվարի 23, 1932
Ծննդավայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	ապրիլի 6, 2006 (74 տարեկան)
Վախճանի վայր	Երևան, Հայաստան
Ազգություն	հայ
Կրթություն	Հայաստանի ազգային պոլիտեխնիկական համալսարան
Պարգևներ	«Պատվո նշան» շքանշան, Անանիա Շիրակացու մեդալ, ԺՏՆՑ ոսկե մեդալ, Համամիութենական Լենինյան Կոմերիտմիության Մրցանակներ, ԽՍՀՄ պետական մրցանակ և ԽՍՀՍ Նախարարների խորհրդի մրցանակ
	Արթուր Թարխանյան Վիքիդարանում

Արթուր Արտավազդի Թարխանյան (փետրվարի 23, 1932(1932-02-23), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - ապրիլի 6, 2006(2006-04-06), Երևան, Հայաստան^[1]), ճարտարապետ, ՀԽՍՀ վաստակավոր (1972), ՀԽՍՀ ժողովրդական (1987) ճարտարապետ։ Ճարտարապետության միջազգային ակադեմիայի Մոսկվայի մասնաճյուղի (1992), ՀՃԱ (1996) պատվավոր անդամ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1957 թվականին ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը։

1957 թվականից աշխատում է Հայպետնախագիծ ինստիտուտում, 1969-1986 թվականներին՝ տիպային նախագծման արվեստանոցի ղեկավար, 1990 թվականից՝ գլխավոր ճարտարապետ։ 1986-1989 թվականներին՝ ՀՀ պետշինի նախագահի առաջին տեղակալ։

1968 թվականից դասավանդում է Երևանի ճարտարապետության և շինարարության պետական համալսարանում (պրոֆեսոր՝ 1993 թվականից)։

Եղել է ՀԽՍՀ Գերագույն Խորհրդի պատգամավոր (1980-1989)։

1997 թվականին Երևանի Ճարտարապետության ազգային թանգարան-ինստիտուտում բացվել է Արթուր Թարխանյանի ստեղծագործությունների ցուցահանդեսը^[2]։

Նախագծեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Համահեղինակների հետ Արթուր Թարխանյանի նախագծերով Երևանում կառուցվել են՝

ՀՀ ԳԱԱ Հասարակական գիտությունների ինստիտուտների մասնաշենքերը (1955-1972)
«Ռոսիա» կինոթատրոնը (1970-1974, ԽՍՀՄ Նախարարների խորհրդի մրցանակ, 1979)
Երիտասարդության պալատը (1970-1985, ՀամԼԿԵՄ մրցանակ, 1981)
«Զվարթնոց» օդանավակայանը (1981, ՀԽԱՀ Պետական մրցանակ՝ 1985)
Մարզահամերգային համալիրը (1984, ԽՍՀՄ Պետական մրցանակ՝ 1987)
«էրեբունի-3» բնակելի միկրոշրջանը
Բնակելի շենքեր Երևանի Սարյան, Չարենցի և Թամանցիների փողոցներում։

Արթուր Թարխանյանը շուրջ 2 տասնյակ հուշարձանների ճարտարապետ է։

Մեծ եղեռնի զոհերի հուշահամալիր (Երևան, 1967)
Մարտիրոս Սարյանի հուշարձան (Երևան, 1986)
Խորհրդային Հայաստանի 50-ամյակի հուշարձանը (Դիլիջան, 1970)
Հայրենական պատերազմում զոհվածների (Դսեղ, Տաթև, Բազմաբերդ)
Շառլ Ազնավուրի արձանը (Գյումրի, 2001)։

Նրա նախագծմամբ Երևանում կառուցվել են

Ձեռքբերումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երիտասարդ ճարտարապետների ստեղծագործության դափնեկիր (1962, 1968)
Խորհրդային ճարտարապետության նվաճումների դափնեկիր (1973-1977)
«Տարվա լավագույն կառույց» (1982, ոսկե մեդալ)
«Տարվա լավագույն ստեղծագործություն» (1985, համամիութենական ստուգատեսների դափնեկիր)
ԽՍՀՄ ԺՏՆՑ-ի ոսկե մեդալ
Անանիա Շիրակացու (1998) մեդալ
Ալեքսանդր Թամանյանի մեդալ

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնացած էր, կինը՝ Գուբիևա Զառեմա, դուստրը՝ Անահիտ Թարխանյան։

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռոսիա կինոթատրոնի շենքը
Զվարթնոց օդանավակայանի հին մասնաշենքի մանրակերտը
Զվարթնոց օդանավակայանի հին մասնաշենքը
Մարզահամերգային համալիրը
Մեծ եղեռնի զոհերի հուշահամալիր
Խորհրդային Հայաստանի 50-ամյակի հուշարձանը Դիլիջանում
Մարտիրոս Սարյանի հուշարձանը Երևանում
Շառլ Ազնավուրի հուշարձանը Գյումրիում

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արթուր Թարխանյան կենտրոն

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Վախճանվել է Հայաստանի ժողովրդական ճարտարապետ Արթուր Թարխանյանը(չաշխատող հղում)
↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դիլիջանում տեղադրված Խորհրդային Հայաստանի 50-ամյակի հուշարձանի լուսանկարներ

[1] Վախճանվել է Հայաստանի ժողովրդական ճարտարապետ Արթուր Թարխանյանը(չաշխատող հղում)

[2] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005

[1]

[2]