Արթուր Թարխանյան

Արթուր Թարխանյան;
Ծնվել է	փետրվարի 23, 1932
Ծննդավայր	Լենինական, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն
Մահացել է	ապրիլի 6, 2006 (74 տարեկան)
Վախճանի վայր	Երևան, Հայաստան
Ոճ(եր)	մոդեռնիզմ
Կրթություն	Հայաստանի ազգային պոլիտեխնիկական համալսարան
Ուշագրավ աշխատանքներ	Զվարթնոց, Կարեն Դեմիրճյանի անվան մարզահամերգային համալիր, Երիտասարդական պալատ և Ծիծեռնակաբերդ
Պարգևներ	, ; , , ; , , , , ; և
	Արթուր Թարխանյան Վիքիդարանում
	Arthur Tarkhanyan Վիքիպահեստում

Արթուր Արտավազդի Թարխանյան (փետրվարի 23, 1932(1932-02-23), Լենինական, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն - ապրիլի 6, 2006(2006-04-06), Երևան, Հայաստան^[1]), հայ ճարտարապետ, ՀԽՍՀ վաստակավոր (1972), ՀԽՍՀ ժողովրդական (1987) ճարտարապետ։ Ճարտարապետության միջազգային ակադեմիայի Մոսկվայի մասնաճյուղի (1992), ՀՃԱ (1996) պատվավոր անդամ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1957 թվականին ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը։

1957 թվականից աշխատում է Հայպետնախագիծ ինստիտուտում, 1969-1986 թվականներին՝ տիպային նախագծման արվեստանոցի ղեկավար, 1990 թվականից՝ գլխավոր ճարտարապետ։ 1986-1989 թվականներին՝ ՀՀ պետշինի նախագահի առաջին տեղակալ։

1968 թվականից դասավանդում է Երևանի ճարտարապետության և շինարարության պետական համալսարանում (պրոֆեսոր՝ 1993 թվականից)։

Եղել է ՀԽՍՀ Գերագույն Խորհրդի պատգամավոր (1980-1989)։

1997 թվականին Երևանի Ճարտարապետության ազգային թանգարան-ինստիտուտում բացվել է Արթուր Թարխանյանի ստեղծագործությունների ցուցահանդեսը^[2]։

Նախագծեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Համահեղինակների հետ Արթուր Թարխանյանի նախագծերով Երևանում կառուցվել են՝

ՀՀ ԳԱԱ Հասարակական գիտությունների ինստիտուտների մասնաշենքերը (1955-1972)
«Ռոսիա» կինոթատրոնը (1970-1974, ԽՍՀՄ Նախարարների խորհրդի մրցանակ, 1979)
Երիտասարդության պալատը (1970-1985, ՀամԼԿԵՄ մրցանակ, 1981)
«Զվարթնոց» օդանավակայանը (1981, ՀԽԱՀ Պետական մրցանակ՝ 1985)
Մարզահամերգային համալիրը (1984, ԽՍՀՄ Պետական մրցանակ՝ 1987)
«էրեբունի-3» բնակելի միկրոշրջանը
Բնակելի շենքեր Երևանի Սարյան, Չարենցի և Բագրատունյաց փողոցներում։

Արթուր Թարխանյանը շուրջ 2 տասնյակ հուշարձանների ճարտարապետ է։

Մեծ եղեռնի զոհերի հուշահամալիր (Երևան, 1967)
Մարտիրոս Սարյանի հուշարձան (Երևան, 1986)
Խորհրդային Հայաստանի 50-ամյակի հուշարձանը (Դիլիջան, 1970)
Հայրենական պատերազմում զոհվածների (Դսեղ, Տաթև, Բազմաբերդ)
Շառլ Ազնավուրի արձանը (Գյումրի, 2001)։

Նրա նախագծմամբ Երևանում կառուցվել են

Ձեռքբերումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երիտասարդ ճարտարապետների ստեղծագործության դափնեկիր (1962, 1968)
Խորհրդային ճարտարապետության նվաճումների դափնեկիր (1973-1977)
«Տարվա լավագույն կառույց» (1982, ոսկե մեդալ)
«Տարվա լավագույն ստեղծագործություն» (1985, համամիութենական ստուգատեսների դափնեկիր)
ԽՍՀՄ ԺՏՆՑ-ի ոսկե մեդալ
Անանիա Շիրակացու (1998) մեդալ
Ալեքսանդր Թամանյանի մեդալ

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնացած էր, կինը՝ Գուբիևա Զառեմա, դուստրը՝ Անահիտ Թարխանյան։

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռոսիա կինոթատրոնի շենքը
Զվարթնոց օդանավակայանի հին մասնաշենքի մանրակերտը
Զվարթնոց օդանավակայանի հին մասնաշենքը
Մարզահամերգային համալիրը
Մեծ եղեռնի զոհերի հուշահամալիր
Խորհրդային Հայաստանի 50-ամյակի հուշարձանը Դիլիջանում
Մարտիրոս Սարյանի հուշարձանը Երևանում
Շառլ Ազնավուրի հուշարձանը Գյումրիում

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արթուր Թարխանյան կենտրոն

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Վախճանվել է Հայաստանի ժողովրդական ճարտարապետ Արթուր Թարխանյանը(չաշխատող հղում)
↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դիլիջանում տեղադրված Խորհրդային Հայաստանի 50-ամյակի հուշարձանի լուսանկարներ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 151)։

[1] Վախճանվել է Հայաստանի ժողովրդական ճարտարապետ Արթուր Թարխանյանը(չաշխատող հղում)

[2] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005

[1]

[2]