Ազատ Ղարիբյան

Ազատ Ղարիբյան;
Ծնվել է	մարտի 5, 1923
Ծննդավայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	մայիսի 14, 1988 (65 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Նուբարաշենի գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Կրթություն	Երևանի պարարվեստի պետական քոլեջ (1940) և Ա. Վահանովայի անվան ռուսական բալետի ակադեմիա (1947)
Մասնագիտություն	բալետի պարող և բալետմայստեր
Աշխատավայր	Ալեքսանդր Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոն, Երևանի պարարվեստի պետական քոլեջ, Հայաստանի Թաթուլ Ալթունյանի անվան երգի-պարի պետական անսամբլ և Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան
Ամուսին	Թերեզա Գրիգորյան
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ղարիբյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Ազատ Թորգոմի Ղարիբյան (մարտի 5, 1923(1923-03-05)^[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ^[1] - մայիսի 14, 1988(1988-05-14), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ պարուսույց, բալետի արտիստ, բալետմայստեր։ ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ (1956), ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1980)։

Պարուհի Թերեզա Գրիգորյանի ամուսինն է։

Կենսագրություն

1940 թվականին ավարտել է Երևանի պարարվեստի ուսումնարանը։ Մեկ տարի սովորել է Լենինգրադի պարարվեստի ուսումնարանում, Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին աշխատել է Անդրկովկասի զինվորական օկրուգի պարի անսամբլում՝ ելույթներ ունենալով զինվորների համար։ 1948 թվականին ավարտել է Լենինգրադի պարարվեստի ուսումնարանը։ Եղել է Երևանի Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի մենակատար, պարուսույց, բալետմեյստեր։ 1962 թվականին եղել է Հայաստանի Պարի պետական անսամբլի գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր բալետմայստերը, 1963-1983 թվականներին՝ Երևանի Թաթուլ Ալթունյանի անվան երգի-պարի պետական անսամբլի գլխավոր բալետմայստերը։ 1959 թվականին նրա նախաձեռնությամբ Երևանի պարարվեստի ուսումնարանում բացվել է ժողովրդական պարի բաժին, որը ղեկավարել է երկար տարիներ՝ ստեղծելով հայկական պարի ուսուցման ծրագիր։ Մասնակցել է նաև Կիրովականի և Ղարաբաղի պարի պետական անսամբլների ստեղծմանը, Կանադայում կազմակերպել է պարային համույթ։ 1976 թվականին հանդիսացել է Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան մանկավարժական համալսարանի պարարվեստի բաժնի ստեղծման նախաձեռնողներից մեկը։ 1986 թվականին ստեղծել է «Կռունկ» պարային համույթը, որի համար բեմադրել է լավագույն պարային համարներ՝ Առնո Բաբաջանյանի երաժշտությամբ «Էլեգիա», Կոմիտասի «Մոկաց հարսներ», Խաչատուր Ավետիսյանի «Հուշեր», Մ. Փրիդոնյանի «Հայոց աղջիկներ», ժողովրդական երաժշտությամբ «Հարսանիք», մեկ գործողությամբ «Քաջ Նազար» բալետը, Սայաթ-Նովայի երաժշտությամբ զուգապար, ազգագրական պարերի շարաններ^[2]։

Դերապարեր

Նուրալի՝ «Բախչիսարայի շատրվանը»
Կարեն՝ «Գայանե»
Աշուղ՝ «Խանդութ»
Բազիլ՝ «Դոն Քիշոտ»

Բեմադրել է Գրիգոր Հախինյանի «Ախթամար», «Ուռենի», «Լոռեցի Սաքոն», Բ. Սակիլարիի «Չոփչոփիկը», Հ. Մուրադյանի «Կարմիր գլխարկը», Ի. Մորոզովի «Բժիշկ Այբոլիտը», պարեր Ալեքսանդր Սպենդիարյանի «Ալմաստ», Արմեն Տիգրանյանի «Անուշ», Տիգրան Չուխաճյանի «Արշակ Բ» և այլ ներկայացումներ։

Կոչումներ

ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ, 1956
ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ, 1980

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ

Ազատ Ղարիբյան․ Կենսագրություն Արխիվացված 2021-01-23 Wayback Machine

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 30)։

[_5e5775e65518eefb-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.

[2] «Ազատ Ղարիբյանի կենսագրությունը zarkfoundation.com կայքում».

[1]

[2]