«Ր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ հեռացնում եմ անավարտի պիտակը, քանի որ հոդվածը ունի 4670 բայթ ծավալ
չ մանր-մունր ուղղումներ, փոխարինվեց: →
Տող 81. Տող 81.
Կրկնակ ''ր''-ով [[ածական]]ներից են՝<br />
Կրկնակ ''ր''-ով [[ածական]]ներից են՝<br />
:::::բե'''րր'''ի
:::::բե'''րր'''ի





Ր և ռ հնչյունների միջև եղած որոշ տարբերություններ.
Ր և ռ հնչյունների միջև եղած որոշ տարբերություններ.


• Ր-ն և ռ-ն արևմտահայերենում հնչում են միակերպ. կոշտ ռ-ն փափուկ ր-ի նման
• Ր-ն և ռ-ն արևմտահայերենում հնչում են միակերպ. կոշտ ռ-ն փափուկ ր-ի նման


• Ր-ն և ռ-ն արևելահայերենում ունեն իմաստափոխիչ արժեք. բար-բառ
• Ր-ն և ռ-ն արևելահայերենում ունեն իմաստափոխիչ արժեք. բար-բառ

17:23, 31 Դեկտեմբերի 2019-ի տարբերակ

Հայերենի այբուբեն
Ա ա Ծ ծ Ջ ջ
Բ բ Կ կ Ռ ռ
Գ գ Հ հ Ս ս
Դ դ Ձ ձ Վ վ
Ե ե Ղ ղ Տ տ
Զ զ Ճ ճ Ր ր
Է է Մ մ Ց ց
Ը ը Յ յ Ւ ւ
Թ թ Ն ն Փ փ
Ժ ժ Շ շ Ք ք
Ի ի Ո ո և
Լ լ Չ չ Օ օ
Խ խ Պ պ Ֆ ֆ
Ր ր

Ր, ր (անունը՝ րէ), հայկական այբուբենի 32-րդ տառն է։ Թվային արժեքն է՝ «5000»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405-406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները[1][2][3][4]։

Կրկնակ ր-ով գոյականներից են՝

մրրիկ
մրրկահավ
անդորր
անդորրագիր
տարր
օրրան
բերրիություն։

Կրկնակ ր-ով տեղանուններից են՝

Անդորրա
Հարրի

Կրկնակ ր-ով ածականներից են՝

բերրի

Ր և ռ հնչյունների միջև եղած որոշ տարբերություններ.

• Ր-ն և ռ-ն արևմտահայերենում հնչում են միակերպ. կոշտ ռ-ն փափուկ ր-ի նման

• Ր-ն և ռ-ն արևելահայերենում ունեն իմաստափոխիչ արժեք. բար-բառ ապար-ապառ արու- առու:

Բրայլով ներկայացումը

Dots
1235

Յունիկոդում ներկայացված է՝

  • մեծատառ՝ «Ր». U+0550
  • փոքրատառ՝ «ր». U+0580

Ծանոթագրություններ

  1. Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
  2. Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
  3. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
  4. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։