«Նիկոլայ Բերդյաև»–ի խմբագրումների տարբերություն

Նիկոլայ Ալեքսանդրի Բերդյաև; ռուս.՝ Николай Александрович Бердяев և ուկրաիներեն՝ Микола Олександрович Бердяєв
	Պատկեր:Berdyaev2.jpg
Ծնվել է	մարտի 6 (18), 1874 Կիև, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	մարտի 24, 1948[…] (74 տարեկան) Կլամար
Գերեզման	Clamart Communal Cemetery
Բնակության վայր(եր)	Կիև, Սանկտ Պետերբուրգ, Բեռլին, Մոսկվա, Փարիզ և Կլամար
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա, Ռուսական կայսրություն, ԽՍՀՄ, Ռուսական հանրապետություն, ՌԽՖՍՀ և Վայմարյան Հանրապետություն
Դավանանք	ուղղափառություն
Ուղղություն	Russian religious philosophy?, էքզիստենցիալիզմ և personalism?
Մասնագիտություն	փիլիսոփա, հրապարակախոս, համալսարանի դասախոս և աստվածաբան
Հաստատություն(ներ)	Մոսկվայի պետական համալսարան
Գործունեության ոլորտ	փիլիսոփայություն, փիլիսոփայական մարդաբանություն, Գոյաբանություն, կրոնի փիլիսոփայություն, բարոյագիտություն և քաղաքական փիլիսոփայություն
Անդամակցություն	Russian Student Christian Movement? և Moscow Religious and Philosophical Society?
Ալմա մատեր	Շևչենկոյի անվան համալսարան
Գիտական աստիճան	աստվածաբանության դոկտոր և պատվավոր դոկտոր (1947)
Տիրապետում է լեզուներին	ռուսերեն
Ազդվել է	Յակոբ Բյոմե, Իմանուիլ Կանտ, Ֆրիդրիխ Շելինգ, Արթուր Շոպենհաուեր, Ֆրիդրիխ Նիցշե, Ֆեոդոր Դոստոևսկի, Լև Տոլստոյ, Նիկոլայ Ֆյոդորով, Վլադիմիր Սոլովյով, Սերգեյ Բուլգակով, Կոնստանտին Լեոնտև, Սյորեն Կիերկեգոր, Ալեքսեյ Խոմյակով և Franz Xaver von Baader?
Կուսակցություն	Union of Liberation?
Ամուսին(ներ)	Lydia Yudifovna Berdyaev?
Հայր	Alexandre Michailovitch Berdiaev?
Մայր	Alina Sergeevna Kudasheva?
	Ներշնչվել է
	Nikolai Berdyaev Վիքիպահեստում

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

11:57, 28 Հոկտեմբերի 2014-ի տարբերակ

Նիկոլայ Ալեքսանդրի Բերդյաև (Մարտի 6(8),1874, Կիև-Մարտի 23,1948 Կլամար), ռուս փիլիսոփա, սոցիոլոգ, ինքնատիպ քաղաքական մտածող։

Կյանքը

Բերդյաևն անցում է կատարել մարքսիզմից իդեալիզմի, ապա՝ ուղղափաոության։ Նա փորձել է համակցել սոցիալիզմի գաղափարը քրիստոնեության բացարձակ ճշմարտության հետ։ 1917 թվականի հոկաեմբերյան հեղաշրջման ժամանակ Բերդյաևը գրավում է հակաբոլշևիկյան դիրք և վտարվում Ռուսաստանից։ Բերդյաևը քաղաքական փիլիսոփայության կենտրոնական, «հավերժական հարցերն են» անձն ու ազատությունը, մարդն ու պետությունը։ Ըստ նրա, ազատությունը, անձի իրավունքները՝ կյանքի հիմնարար արժեքներն են և տրված են ի վերուստ։ Այս բացարձակ գաղափարները արտամարդկային և արտապատմական (կրոնական) բնույթ ունեն։ Մարդուց վեր է միայն Աստված։ Միայն քրիստոնեական արժեքները կարող են երաշխավորել անձի իրական ազատությունը։ Բերդյաևի կարծիքով, պետության առաջացումն անհնար է բացատրել ռացիոնալիստական պատճառներով, քանի որ այն իռացիոնալիստական, խորհրդապաշտական հիմք ունի։ Այս առումով նա մերժում է Ժան Ժակ Ռուսոյի հասարակական դաշինքի տեսությունը։ Ըստ Բերդյաևի, այդ տեսությունում հասարակությունն ու պետությունը զրկված են օրգանական ամբողջականությունից, իսկ մարդը՝ օրգանական անհատականությունից։

Բերդյանի կարծիքը պետության մասին

Պետությունը գործում է մեղսավոր աշխարհում և այդ պատճառով սերտորեն առնչվում է չարիքին։ Ինքնին պետությունը՝ սահմանված ի վերուստ, չարիք չէ, բայց կարող է դառնալ չարիք, եթե հերքվի կամ մոռացության տրվի նրա կրոնական հիմքը։ «Կեսարի թագավորության» և «Աստվածային թագավորության» տարբերությունների հաղթահարումը տանում է դեպի կամ պետության աստվածացում, բացարձակացում, կամ դրա նույն ականացում հասարակության հետ։ Առաջին դեպքում անխուսափելիորեն ծնվում է ոչնչով չսահմանափակված բռնապետություն, երկրորդ դեպքում՝ հասարակության անսահմանափակ իշխանություն անձի նկատմամբ։ Բերդյաևի կարծիքով, «պետությունը պետք է լինի ուժեղ, բայց պետք է իմանա իր սահմանները», որոնք հաստատում է քրիստոնեությանը։

Միայն սահմանափակ պետությունը կարող է կարգավորել մարդկանց արտաքին հարաբերությունները, միայն այդպես ընկալված պետությունն է ապահովում անհատի ազատությունն ու անկախությունը։ Բանն այն է, որ ըստ Բերդյաևի, քաղաքացիական հասարակությունն անսահմանափակ է իր ոտնձգություններում, «պատրաստ է կլանել մարդուն ամբողջությամբ, մյուս կողմից՝ պետությունը փրկում է մարդուն անձը կլանող կոլեկտիվիզմից»։ Այստեղ նշմարվում է մարդու համար փրկարար պետական գործոնի գերակայության գաղափարը։

Բերդյաևի հայեցակարգը հոգևոր կյանքի մասին

Քաղաքական առումով ևս կարևոր նշանակություն ունի Բերդյաևի հայեցակարգը հոգևոր ազատության մասին։ «Ազատ էակներին վայել չէ ամեն ինչում միշտ մեղադրել արտաքին ուժերը և նրանց մեղքով իրենց արդարացնել... Մենք կազատագրվենք արտաքին լծից միայն այն դեպքում, երբ կազատագրվենք ներքին ստրկությունից, այսինքն՝ կստանձնենք պատասխանատվություն»։ Իսկ մարդու ներքին, հոզևոր ազատությունը էապես կախված է այն բանից, թե ինչպես է ընկալվում պատմությունը, «Ոգով ազատ է նա, ով դադարել է ընկալել պատմությունը իբրև արտաքուստ թելադրված, և սկսել է ընկալել պատմությունը իբրև հոգևոր իրականության ներքին իրողություն, իբրև իր սեփական ազատությունը»։

Բերդյաևի սոցիալ-քաղաքական հայացքները

Բերդյաևի սոցիալ-քաղաքական հայացքները ազատ են ծայրահեղություններից։ Այսպես, ռուսական կոմունիզմի հիմնական աղբյուրը համարելով ռուսական ազգային բնավորությունը և չընդունելով կոմունիզմը, նա երբեք ռազմական ընդդիմության մեջ չէր բոլշևիկյան Ռուսաստանին, քննադատելով ամբողջատիրությունը՝ ցանկանում էր ժողովրդավարական կարգերի հաստատում Ռուսաստանում, իսկ ժողովրդին՝ ազատություններ և իրավունքներ։

Պատկերասրահ

Նիկոլայ Ալեքսանդրի Բերդյաևի գերեզմանը Ֆրանսիայի Կլամար գերեզմանատանը
Սուրբ Զատիկի տոնին, 2013 թ.

Հիմնական երկերն են

«Կրոնական նոր գիտակցությունը և հասարակայնությունը» (1907),
«Անհավասարության փիլիսոփայությունը» (1923),
«Ռուսական գաղափարը» (1946)։

Աղբյուրներ

Հայկական Սովետական Հանրագիտարան, հատոր 1-12, 1974-1986թթ, Երևան
Է․ Աղայան «Արդի հայերենի բացատրական բառարան», հատոր 1-2, 1976թ, Երևան
А․ Б. Барихин "Большой юридический словарь", 2002թ, Москва

↑ Большая российская энциклопедия (ռուս.) — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
↑ parish register
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Краткая литературная энциклопедия (ռուս.) — М.: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 9.
↑ различные авторы Энциклопедический словарь (ռուս.) / под ред. И. Е. Андреевский, К. К. Арсеньев, Ф. Ф. Петрушевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1907.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Бердяев Николай Александрович (ռուս.) / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
↑ Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^8,0 ^8,1 CONOR.Sl
↑ ^9,00 ^9,01 ^9,02 ^9,03 ^9,04 ^9,05 ^9,06 ^9,07 ^9,08 ^9,09 ^9,10 ^9,11 ^9,12 ^9,13 ^9,14 ^9,15 ^9,16 ^9,17 ^9,18 ^9,19 ^9,20 ^9,21 ^9,22 ^9,23 ^9,24 ^9,25 ^9,26 ^9,27 ^9,28 ^9,29 Collinson D. Biographical Dictionary of Twentieth-Century Philosophers — 1996. — ISBN 978-0-415-06043-1

[_561eabd6117a15e0-1] Большая российская энциклопедия (ռուս.) — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.

[_4aa24fc894cd4e80-2] rish register

[_5f285c545fd6f420-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Краткая литературная энциклопедия (ռուս.) — М.: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 9.

[_3debccd5ee4add4f-4] различные авторы Энциклопедический словарь (ռուս.) / под ред. И. Е. Андреевский, К. К. Арсеньев, Ф. Ф. Петрушевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1907.

[_ad92584aefec8055-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Бердяев Николай Александрович (ռուս.) / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[_1205fbb01fedee75-6] Կերպարվեստի արխիվ — 2003.

[_559144b594c4cf42-7] Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_8ddf39f8232f7bf0-8] 8,0 ^8,1 CONOR.Sl

[_dacbe976d270978b-9] 9,00 ^9,01 ^9,02 ^9,03 ^9,04 ^9,05 ^9,06 ^9,07 ^9,08 ^9,09 ^9,10 ^9,11 ^9,12 ^9,13 ^9,14 ^9,15 ^9,16 ^9,17 ^9,18 ^9,19 ^9,20 ^9,21 ^9,22 ^9,23 ^9,24 ^9,25 ^9,26 ^9,27 ^9,28 ^9,29 Collinson D. Biographical Dictionary of Twentieth-Century Philosophers — 1996. — ISBN 978-0-415-06043-1

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

@@ Տող 13. / Տող 13. @@
 | ազդեցածներ =
 }}
-'''Նիկոլայ Ալեքսանդրի Բերդյաև''' ([[Մարտի 6]](8),[[1874]], [[Կիև]]-[[Մարտի 23]],[[1948]] [[Կլամար]]), [[ռուս]] [[փիլիսոփա]], [[սոցիոլոգ]], ինքնատիպ քաղաքական մտածող:
+'''Նիկոլայ Ալեքսանդրի Բերդյաև''' ([[Մարտի 6]](8),[[1874]], [[Կիև]]-[[Մարտի 23]],[[1948]] [[Կլամար]]), [[ռուս]] [[փիլիսոփա]], [[սոցիոլոգ]], ինքնատիպ քաղաքական մտածող։
 == Կյանքը ==
-Բերդյաևն անցում է կատարել [[մարքսիզմ]]ից [[իդեալիզմ]]ի, ապա՝ [[ուղղափաոություն|ուղղափաոության]]: Նա փորձել է համակցել [[սոցիալիզմ]]ի գաղափարը [[քրիստոնեություն|քրիստոնեության]] բացարձակ ճշմարտության հետ: [[1917]] թվականի հոկաեմբերյան հեղաշրջման ժամանակ Բերդյաևը գրավում է հակաբոլշևիկյան դիրք և վտարվում [[Ռուսաստան]]ից: Բերդյաևը քաղաքական փիլիսոփայության կենտրոնական, «հավերժական հարցերն են» [[անձ]]ն ու [[ազատություն]]ը, [[մարդ]]ն ու [[պետություն]]ը: Ըստ նրա, ազատությունը, անձի իրավունքները՝ կյանքի հիմնարար արժեքներն են և տրված են ի վերուստ: Այս բացարձակ գաղափարները արտամարդկային և արտապատմական ([[կրոն]]ական) բնույթ ունեն: Մարդուց վեր է միայն [[Աստված]]: Միայն քրիստոնեական արժեքները կարող են երաշխավորել անձի իրական ազատությունը: Բերդյաևի կարծիքով, պետության առաջացումն անհնար է բացատրել ռացիոնալիստական պատճառներով, քանի որ այն իռացիոնալիստական, խորհրդապաշտական հիմք ունի: Այս առումով նա մերժում է [[Ժան Ժակ Ռուսո]]յի հասարակական դաշինքի տեսությունը: Ըստ Բերդյաևի, այդ տեսությունում հասարակությունն ու պետությունը զրկված են օրգանական ամբողջականությունից, իսկ մարդը՝ օրգանական անհատականությունից:
+Բերդյաևն անցում է կատարել [[մարքսիզմ]]ից [[իդեալիզմ]]ի, ապա՝ [[ուղղափաոություն|ուղղափաոության]]։ Նա փորձել է համակցել [[սոցիալիզմ]]ի գաղափարը [[քրիստոնեություն|քրիստոնեության]] բացարձակ ճշմարտության հետ։ [[1917]] թվականի հոկաեմբերյան հեղաշրջման ժամանակ Բերդյաևը գրավում է հակաբոլշևիկյան դիրք և վտարվում [[Ռուսաստան]]ից։ Բերդյաևը քաղաքական փիլիսոփայության կենտրոնական, «հավերժական հարցերն են» [[անձ]]ն ու [[ազատություն]]ը, [[մարդ]]ն ու [[պետություն]]ը։ Ըստ նրա, ազատությունը, անձի իրավունքները՝ կյանքի հիմնարար արժեքներն են և տրված են ի վերուստ։ Այս բացարձակ գաղափարները արտամարդկային և արտապատմական ([[կրոն]]ական) բնույթ ունեն։ Մարդուց վեր է միայն [[Աստված]]։ Միայն քրիստոնեական արժեքները կարող են երաշխավորել անձի իրական ազատությունը։ Բերդյաևի կարծիքով, պետության առաջացումն անհնար է բացատրել ռացիոնալիստական պատճառներով, քանի որ այն իռացիոնալիստական, խորհրդապաշտական հիմք ունի։ Այս առումով նա մերժում է [[Ժան Ժակ Ռուսո]]յի հասարակական դաշինքի տեսությունը։ Ըստ Բերդյաևի, այդ տեսությունում հասարակությունն ու պետությունը զրկված են օրգանական ամբողջականությունից, իսկ մարդը՝ օրգանական անհատականությունից։
 == Բերդյանի կարծիքը պետության մասին ==
 [[Պատկեր:Николай Бердяев.jpg|150px|մինի|ձախից|Նիկոլայ Բերդյաև, [[1912]]]]
-Պետությունը գործում է մեղսավոր աշխարհում և այդ պատճառով սերտորեն առնչվում է չարիքին: Ինքնին պետությունը՝ սահմանված ի վերուստ, չարիք չէ, բայց կարող է դառնալ չարիք, եթե հերքվի կամ մոռացության տրվի նրա կրոնական հիմքը: «Կեսարի թագավորության» և «Աստվածային թագավորության» տարբերությունների հաղթահարումը տանում է դեպի կամ պետության աստվածացում, բացարձակացում, կամ դրա նույն ականացում հասարակության հետ:
+Պետությունը գործում է մեղսավոր աշխարհում և այդ պատճառով սերտորեն առնչվում է չարիքին։ Ինքնին պետությունը՝ սահմանված ի վերուստ, չարիք չէ, բայց կարող է դառնալ չարիք, եթե հերքվի կամ մոռացության տրվի նրա կրոնական հիմքը։ «Կեսարի թագավորության» և «Աստվածային թագավորության» տարբերությունների հաղթահարումը տանում է դեպի կամ պետության աստվածացում, բացարձակացում, կամ դրա նույն ականացում հասարակության հետ։
-Առաջին դեպքում անխուսափելիորեն ծնվում է ոչնչով չսահմանափակված [[բռնապետություն]], երկրորդ դեպքում՝ հասարակության անսահմանափակ իշխանություն անձի նկատմամբ: Բերդյաևի կարծիքով, «պետությունը պետք է լինի ուժեղ, բայց պետք է իմանա իր սահմանները», որոնք հաստատում է քրիստոնեությանը:
+Առաջին դեպքում անխուսափելիորեն ծնվում է ոչնչով չսահմանափակված [[բռնապետություն]], երկրորդ դեպքում՝ հասարակության անսահմանափակ իշխանություն անձի նկատմամբ։ Բերդյաևի կարծիքով, «պետությունը պետք է լինի ուժեղ, բայց պետք է իմանա իր սահմանները», որոնք հաստատում է քրիստոնեությանը։
-Միայն սահմանափակ պետությունը կարող է կարգավորել մարդկանց արտաքին հարաբերությունները, միայն այդպես ընկալված պետությունն է ապահովում անհատի ազատությունն ու անկախությունը: Բանն այն է, որ ըստ Բերդյաևի, քաղաքացիական հասարակությունն անսահմանափակ է իր ոտնձգություններում, «պատրաստ է կլանել մարդուն ամբողջությամբ, մյուս կողմից՝ պետությունը փրկում է մարդուն անձը կլանող [[կոլեկտիվիզմ]]ից»: Այստեղ նշմարվում է [[մարդ]]ու համար փրկարար պետական գործոնի գերակայության գաղափարը:
+Միայն սահմանափակ պետությունը կարող է կարգավորել մարդկանց արտաքին հարաբերությունները, միայն այդպես ընկալված պետությունն է ապահովում անհատի ազատությունն ու անկախությունը։ Բանն այն է, որ ըստ Բերդյաևի, քաղաքացիական հասարակությունն անսահմանափակ է իր ոտնձգություններում, «պատրաստ է կլանել մարդուն ամբողջությամբ, մյուս կողմից՝ պետությունը փրկում է մարդուն անձը կլանող [[կոլեկտիվիզմ]]ից»։ Այստեղ նշմարվում է [[մարդ]]ու համար փրկարար պետական գործոնի գերակայության գաղափարը։
 == Բերդյաևի հայեցակարգը հոգևոր կյանքի մասին ==
-Քաղաքական առումով ևս կարևոր նշանակություն ունի Բերդյաևի հայեցակարգը հոգևոր ազատության մասին: «Ազատ էակներին վայել չէ ամեն ինչում միշտ մեղադրել արտաքին ուժերը և նրանց մեղքով իրենց արդարացնել... Մենք կազատագրվենք արտաքին լծից միայն այն դեպքում, երբ կազատագրվենք ներքին ստրկությունից, այսինքն՝ կստանձնենք պատասխանատվություն»: Իսկ մարդու ներքին, հոզևոր ազատությունը էապես կախված է այն բանից, թե ինչպես է ընկալվում պատմությունը,  «Ոգով ազատ է նա, ով դադարել է ընկալել պատմությունը իբրև արտաքուստ թելադրված, և սկսել է ընկալել պատմությունը իբրև հոգևոր իրականության ներքին իրողություն, իբրև իր սեփական ազատությունը»:
+Քաղաքական առումով ևս կարևոր նշանակություն ունի Բերդյաևի հայեցակարգը հոգևոր ազատության մասին։ «Ազատ էակներին վայել չէ ամեն ինչում միշտ մեղադրել արտաքին ուժերը և նրանց մեղքով իրենց արդարացնել... Մենք կազատագրվենք արտաքին լծից միայն այն դեպքում, երբ կազատագրվենք ներքին ստրկությունից, այսինքն՝ կստանձնենք պատասխանատվություն»։ Իսկ մարդու ներքին, հոզևոր ազատությունը էապես կախված է այն բանից, թե ինչպես է ընկալվում պատմությունը, «Ոգով ազատ է նա, ով դադարել է ընկալել պատմությունը իբրև արտաքուստ թելադրված, և սկսել է ընկալել պատմությունը իբրև հոգևոր իրականության ներքին իրողություն, իբրև իր սեփական ազատությունը»։
 == Բերդյաևի սոցիալ-քաղաքական հայացքները ==
-Բերդյաևի սոցիալ-քաղաքական հայացքները ազատ են ծայրահեղություններից: Այսպես, ռուսական կոմունիզմի հիմնական աղբյուրը համարելով ռուսական ազգային բնավորությունը և չընդունելով կոմունիզմը, նա երբեք ռազմական ընդդիմության մեջ չէր [[բոլշևիկ]]յան [[Ռուսաստան]]ին, քննադատելով ամբողջատիրությունը՝ ցանկանում էր ժողովրդավարական կարգերի հաստատում Ռուսաստանում, իսկ ժողովրդին՝ ազատություններ և իրավունքներ:
+Բերդյաևի սոցիալ-քաղաքական հայացքները ազատ են ծայրահեղություններից։ Այսպես, ռուսական կոմունիզմի հիմնական աղբյուրը համարելով ռուսական ազգային բնավորությունը և չընդունելով կոմունիզմը, նա երբեք ռազմական ընդդիմության մեջ չէր [[բոլշևիկ]]յան [[Ռուսաստան]]ին, քննադատելով ամբողջատիրությունը՝ ցանկանում էր ժողովրդավարական կարգերի հաստատում Ռուսաստանում, իսկ ժողովրդին՝ ազատություններ և իրավունքներ։
 ==Պատկերասրահ==
@@ Տող 39. / Տող 38. @@
 </center>
 ==Հիմնական երկերն են==
 * «Կրոնական նոր գիտակցությունը և հասարակայնությունը» ([[1907]]),
 * «Անհավասարության փիլիսոփայությունը» ([[1923]]),
-* «Ռուսական գաղափարը» ([[1946]]):
+* «Ռուսական գաղափարը» ([[1946]])։
 == Աղբյուրներ ==