Մաքսիմ Ավերին

Մաքսիմ Ավերին; Максим Аверин
Ծնվել է	նոյեմբերի 26, 1975 (49 տարեկան)
Ծննդավայր	Ռուսաստան
Մասնագիտություն	դերասան, հաղորդավար, ռեժիսոր, հեռուստահաղորդավար և հեռուստատեսային դերասան
Քաղաքացիություն	Ռուսաստան
Կրթություն	Բորիս Շչուկինի անվան թատերական ինստիտուտ
Պարգևներ	ՏԷՖԻ Ռուսաստանի Դաշնության կառավարական մրցանակ և
IMDb	ID 0042971
Պաշտոնական կայքէջ	maximaverin.ru
	Maxim Averin Վիքիպահեստ

Մաքսիմ Ավերին (ռուս.՝ Максим Викторович Аверин, նոյեմբերի 26, 1975(1975-11-26), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), թատրոնի, կինոյի և հեռուստատեսության ռուս դերասան, ռեժիսոր, հեռուստահաղորդավար։ Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ (2014):

Կենսագրություն

Ծնվել է 1975 թվականի նոյեմբերի 26-ին Մոսկվայում։ Մաքսիմի հայրը աշխատել է «Մոսֆիլմում» նկարիչ-դիզայներ։ Վեց տարեկանում Մաքսիմը առաջին անգամ երևացել է կինոէկրաններին։ Հայրը Մախաչկալայում նկարահանումների ժամանակ նրան իր հետ վերցրել էր, որտեղ նկարահանվել է «Կոմս Նևզորովի արշավանքները» ֆիլմը։ Այնտեղ տղային վստահեցին էպիզոդիկ դերը։ Այդ դրվագում խոշոր պլանով նկարահանել է, թե ինչպես է Մաքսիմը պարում։ Ինը տարեկանում Մաքսիմը արդեն խաղում էր Մնջախաղի թատրոնում՝ «Բրանդենբուրգյան դարպասներ» ներկայացման մեջ, իսկ դրան զուգահեռ Կինոյի տանը կից՝ թատերական ստուդիայում, սովորում էր դերասանական վարպետություն։

1997 թվականին կարմիր դիպլոմով ավարտել է Ե. Բ. Վախթանգովի անվան պետական ակադեմիական թատրոնին կից՝ Բորիս Շչուկինի անվան թատերական ինստիտուտը։ Տասնութ տարի աշխատել է «Սատիրիկոն» թատրոնում, թատրոնից հեռացել է 2015 թվականի հուլիսին։ Խաղում է անտրեպրիզաներում, նկարահանվում է կինոյում և հեռուստատեսությունում։

Մրցանակներ

2002 թվական՝ Ռուսաստանի անկախ երիտասարդական «Տրիումֆ» մրցանակի դափնեկիր։
2005 թվական՝ «Արծաթե պայտ», IV ամենամյա ռուսական կինոփառատոնի «Սիրել ռուսերեն» մրցանակի դափնեկիր («Մագնիսական փոթորիկ» ֆիմում իր դերի համար)։
2005 թվական՝ ՌԴ կառավարության մշակույթի բնագավառում մրցանակի դափնեկիր («Մագնիսական փոթորիկ» ֆիլմում իր դերի համար)^[1]։
2006 թվական՝ Ճայ թատերական մրցանակի դափնեկիր «Ոճրագործը» և «Ոմանք սիրում են ավելի տաք » անվանակարգերում («Լիր արքա» ներկայացման մեջ Էդմոնդի դերի համար)
2011 թվական՝ լավագույն տղամարդու դերի համար «ՏԷՖԻ» մրցանակի դափնեկիր («Խուլ մարդը՝ շարունակություն» հեռուստասերիալում)^[2]։
2012 թվական՝ «Հեռուստաաստղը» (Ուկրաինա) ժողովրդական մրցանակի դափնեկիր «Սիրելի դերասան-2011» անվանակարգում («Խուլ մարդը»՝ վերադարձ սերիալում դերի համար)
2014 թվական՝ Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ^[3]։

Ստեղծագործական կյանք

Դերեր թատրոնում

Արկադի Ռայկինի անվան «Սատիրիկոն» թատրոն

«Հնազանդեցումը», «Անսանձ կնոջ սանձահարումը» պիեսի հիման վրա, Պետրուչինո
«Լոնդոն շոու», Բերնարդ Շոուի «Պիգմալիոն» պիեսի հիման վրա, Հենրի Հիգինս
«Ռիչարդ III», Ուիլյամ Շեքսպիր, Կլարենս, Էդվարդ, դքսուհի Իյորսկայա
«Արքա Լիր», Ուիլյամ Շեքսպիր, Էդմոնդ
«Եկամտաբեր տեղ», Ալեքսանդր Օստրովսկի, Արիստարխ Վիշնևսկի
«Բարդին և քամին», Ժերալդ Սիբլեյրաս, Ռենե
«Կյոջինյան տուրուդմբոց», Կառլո Գոլդոնի, Պադրոն Տոնի
«Երեքկոպեկանոց օպերան» , Բերտոլդ Բրեխտ՝ խմբի մասնակից
«Համլետ», Ուիլյամ Շեքսպիր, Մարցել
«Առյուծը ձմռանը», Ջեյմս Գոլդմեն, Ջոն Անհողին
«Շանտեկլեր», Էդմոն Ռոստան, Կատու, Ճագար, Սագ, Այլազգի աքաղաղ
Հեդա Գաբլեր, Հենրիկ Իբսեն, Յորգեն Տեսման
«Մակբեթ», Էժեն Իոնեսկո, Բանկո
«Դիմակահանդես» (պիես), Միխայիլ Լերմոնտով, Արբենին,Կազարին
«Ծիծաղելի փողեր», Ռեյ Կունի, Վիկտոր Ջոնսոն

Անտրեպրիզ

«Ռոմեո և Ջուլիետ», Ուիլյամ Շեքսպիր, «Գլոբուս» պրոդյուսերական կենտրոն ՝ Մերկուցիոն
«Օբլոմ OFF», ըստ Իվան Գոնչարովի «Օբլոմով» վեպի, Ա. Կազանցևայի և Մ. Ռոշչինայի թատերգության և ռեժիսուրայի կենտրոն՝ Շտոլց
«Ի. Օ.», Ստիգ Լարսոնի պիեսի հիման վրա, Ա. Կազանցևայի և Մ. Ռոշչինայի թատերգության և ռեժիսուրայի կենտրոն՝ Խանս
«Ձմեռ պապ՝ սրիկա», Անկախ թատերական նախագիծ՝ Կատի
«Դիմանկար։ Մաս l», ըստ Նիկոլայ Գոգոլի վիպակի, Ալեքսանդր Պուշկինի անվան պետական թանգարան՝ Չարտկով
«Անկեղծորեն, առանց թղթադրամի», ստեղծագործական երեկո
«Ամեն ինչ սկսվում է սիրուց…», մոնոներկայացում, ԱՆՕ «Թատերական մարաֆոն»
«Տրիադա»/«Ուրիշներ», ըստ Ժան Պոլ Սարտրի «Փակ դռների հետևում» պիեսի՝ Գարսեն
«Ամեն ինչ տղամարդկանց մասին», ըստ Միրո Գավրանի պիեսի, «Ազատ բեմ» թատերական ընկերություն — Զոկի, Հայր, Մաքս, Ռոբերտ
«Իմ կյանքը՝ կինեմատոգրաֆիան է»,ստեղծագործական երեկո
«Օթելլո», Ուիլյամ Շեքսիր, «Ազատ բեմ» թատերական ընկերություն՝ Օթելլո

Սարկազմի Մոսկվայի պետական ակադեմիական թատրոն

«Աղքատների օպերա», Ջոն Գեյի «Աղքատների օպերա» պիեսի հիման վրա, բեմադրությունը՝ Անդրեյ Պրիկոտենկոյի

Ֆիլմագրություն

Տարի		Հայերեն անվանում	Բնօրինակ անվանում
1982	ֆ	Կոմս Նևզորովի արշավանքները	դրվագ
1998	ֆ	Չարի սերը	Կորաբելնիկով
2000	ս	Հեռահարները (հեռուստասերիալ)	Վիկտոր
2002	ս	Օլգա Կորժի աչքերը (հեռուստասերիալ)	Անտոն
2003	ֆ	Մագնիսական փոթորիկներ (ֆիլմ)	Վալերա
2003	ս	Հրեշտակը ճանապարհներին (հեռուստասերիալ)	Սիրավեպ
2003	ս	Հրդեհաշեջ (հեռուստասերիալ)	Դենիս Ռոգոզին
2004	ս	Տեղն արևի տակ (հեռուստասերիալ)	Գլեբ Կալաշնիկով
2005	ս	Դոկտոր Ժիվագո (հեռուստասերիալ)	Բնօրինակ անունը հասանելի չէ
2005	ս	Կարուսել (հեռուստասերիալ)	Իլեգ Կորնեև
2005	ֆ	Քաղաքն առանց արևի	Եգոր
2005	ս	Կազարովա (ֆիլմ)	Վարանկին
2006	ս	Պահեստային բնազդ	Արսենի Տրոյեպոլսկի
2006	ֆ	Ազիրիս Նունա	Շիդլա
2006	ս	Մեռած։ Կենդանի։ Վտանգավոր	Ստյոպա
2006	ֆ	Կատվային վալս	Մուրզ, կատու
2007	հֆ	Սերը մեկն է	Դենիս Շումսկի
2007	հֆ	Վարվարինայի հարսանիքները (ֆիլմ)	Յուսուպ Բեքիրով
2007	հֆ	Ավրորայի սերը	Կլիմ Գրոմով
2007	ֆ	Մի քանի պարզ ցանկություններ	Պավել
2007	հֆ	Սիրում եմ քեզ մահու չափ	Տիմուր
2008	ս	Շարունակելի (հեռուստասերիալ)	Վիկտոր Մաքսիմով
2008	ս	Խուլ մարդը (հեռուստասերիալ)	Սերգեյ Գլուխարյով, արդարադատության կապիտան
2009	հֆ	Խուլ մարդը (հեռուստասերիալ)#Արի՛, Նոր Տարի։	Սերգեյ Գլուխարյով, արդարադատության կապիտան
2009	ս	Խուլ մարդը (հեռուստասերիալ)#Երկրորդ սեզոն (48 սերիա)	Սերգեյ Գլուխարյով, արդարադատության կապիտան
2009	ս	Համր վկան (հեռուստասերիալ)	Դենիս Կաչաև
2010	հֆ	Խուլ մարդը (հեռուստասերիալ)	Սերգեյ Գլուխարյով, արդարադատության մայոր
2010	ս	Խուլ մարդը (հեռուստասերիալ)	Սերգեյ Գլուխարյով, արդարադատության մայոր
2010	ֆ	Խուլ մարդը (հեռուստասերիալ)	Բնօրինակ անունը հայտնի չէ
2010	ս	Կամավորներ (60 սերիա)	Մաքսիմ Ավերին
2010	ս	Վերայի փորձը	Օլեգ
2011	ֆ	Կար չկար մի կին	Ալեքսանդր
2011	ս	Վերադարձ դեպի տուն (հեռուստասերիալ)	Գլեբ Բելով
2011	ս	Ֆուրցևա (հեռուստասերիալ)	Պյոտր Բիտկով
2011	հֆ	Ծառայում եմ Խորհրդային միությանը (ֆիլմ, 2012)	Միխայիլ Դոնցով
2012	ս	Սկլիֆոսոֆսկի (հեռուստասերիալ)	Օլեգ Բրագին
2012	ս	Ծաղրելի մարդը	Գենադի Վերեշչագին
2013	ս	Սկլիֆոսոֆսկի 2 (հեռուստասերիալ)	Օլեգ Բրագին
2013	ս	Գորյունով(հեռուստասերիալ)	Պավել Գորյունով, առաջին կարգի կապիտան/դերծովակալ
2013	ս	Չարլի (հեռուստասերիալ, չի ավարտվել)	Չարլի Շուն
2014	ս	Կուպրին (հեռուստասերիալ)	Ժելտկով
2014	ս	Սկլիֆոսոֆսկի 3 (հեռուստասերիալ)	Օլեգ Բրագին
2015	ս	Սկլիֆոսոֆսկի 4 (հեռուստասերիալ)	Օլեգ Բրագին
2016	ս	Գործընկերուհիներ (հեռուստասերիալ)	Եգոր / Մատվեյ
2016	ս	Գաստրոլյորներ (հեռուստասերիալ, Ռուսաստան)	Վլադիմիր Սաբոնեև (Վովա)
2016	ս	Գորյունով 2(հեռուստասերիալ)	Պավել Գորյունով, դերծովակալ
2017	ս	Սկլիֆոսոֆսկի 5 (հեռուստասերիալ). Վիրահատարան	Օլեգ Բրագին
2018	ս	Սկլիֆոսոֆսկի 6 (հեռուստասերիալ)	Օլեգ Բրագին

Ռեժիսոր

2010 թվական՝ Խուլ մարդը։ Վերադարձ։ 30 սերիա («Սահման»), 31 («Սպրինտ»), 39 («Բողոք»), 40 («Շոգեբաղնիք»)

Վոկալ

«Որտեղ եք դուք կորածներ» (հեռուստասերիալ «Ստվերի հետապնդումը»)
«Թափառական» (հեռուստասերիալ «Վերադարձ դեպի տուն»)
«Ճանապարհ դեպի քեզ» (հեռուստասերիալ «Վերադարձ դեպի տուն»)
«Որտեղ գտնել քո հետքերը» (հեռուստասերիալ «Վերադարձ դեպի տուն»)
«Երջանկությունը մոտ է» (հեռուստասերիալ«Վերադարձ դեպի տուն»)
«Իմ հին ընկեր»
«Բազմակետ» (սոլնի ալբոմ Լորա Կվինտի հետ համատեղ)
«Կարուսել» (հեռուստասերիալ «Խայծ-մարդը»)

Սկավառակագրություն

2013 — «Բազմակետ» (սոլնի ալբոմ Լորա Կվինտի հետ համատեղ)

Հեռուստաշոու

ՆՏՎ

2009 թվական՝ Դիմակահանդեսային գիշեր Մաքսիմ Ավերինի հետ
2010 թվական՝ Հյուրահատուկ համերգ Մաքսիմ Ավերինի հետ
2010 թվական՝ Ամանորյա գիշերը Գլուխարյովո գյուղում
2011 թվական՝ Հաջողություն Խուլ մարդ
2011 թվական՝ Հյուրահատուկ համերգ Մաքսիմ Ավերինի հետ
2011 թվական՝ Հիանալի Նոր տարի
2016 թվական՝ Կինոշոու

Առաջին ալիք

2014-2016 թվականներ՝ Միանման, ժյուրիի անդամ
2014 թվակական՝ Երեք ակորդ, հաղորդավար

MTV

2012 թվական՝ Բարի երեկո, կենդանիներ

Պյատնիցա

2013 թվական՝ Բարի երեկո, կենդանիներ

Ուկրաինա (հեռուստաալիք)

2011 թվական՝ հաղթանակների համար/

Ինտեր (հեռուստաալիք)

2011 թվական՝ Crimea Music Fest, Գալահամերգ

Այլ

Տեսահոլովակներ

1997 թվական՝ Սվետլանա Ռերիխ
«Բրավո» խումբ՝ «Այդ քաղաքը»

Գովազդային հոլովակներ

Wagon Wheels^[4].

Համակարգչային խաղեր

Warface՝ խմբակային հնչյունավորում

Հետաքրքիր փաստեր

2014 թվականին եղել է Մոսկվայի ինտեգրացիոն ստեղծագործական կոլեկտիվների 4-րդ փառատոնի ժյուրիի կազմում (հոկտեմբերի 21-23-ին)։
Մաքսիմ Ավերինը ձախլիկ է։ Սակայն, իր պնդմամբ, դա չի պատճառում նրան անհարմարություններ, քանի որ ժամանակին նա սովորել է կենցաղային առումով աշխատել և ձախ, և աջ ձեռքով^[5]։

Ծանոթագրություններ

↑ Распоряжение Правительства Российской Федерации от 28 декабря 2005 г. № 2328-р г. Москва «Российская газета» 12 января 2006 г.
↑ «Победители «ТЭФИ-2010» — «Лица»». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 27-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 29-ին.
↑ Указ Президента Российской Федерации от 20 апреля 2014 года № 253 «О награждении государственными наградами Российской Федерации» Արխիվացված 2014-04-23 Wayback Machine
↑ «Звезды в рекламных роликах 1990-х годов. Сегодня мы решили вспомнить шесть рекламных роликов того времени, актеры которых до сих пор популярны». 7 дней. 2014 թ․ նոյեմբերի 4.
↑ Максим Аверин: «Картошечку чищу сам»

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մաքսիմ Ավերին» հոդվածին։

[1] Распоряжение Правительства Российской Федерации от 28 декабря 2005 г. № 2328-р г. Москва «Российская газета» 12 января 2006 г.

[2] «Победители «ТЭФИ-2010» — «Лица»». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 27-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 29-ին.

[3] Указ Президента Российской Федерации от 20 апреля 2014 года № 253 «О награждении государственными наградами Российской Федерации» Արխիվացված 2014-04-23 Wayback Machine

[4] «Звезды в рекламных роликах 1990-х годов. Сегодня мы решили вспомнить шесть рекламных роликов того времени, актеры которых до сих пор популярны». 7 дней. 2014 թ․ նոյեմբերի 4.

[5] Максим Аверин: «Картошечку чищу сам»

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]