Կարճկանի գավառակ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գավառակ
Կարճկան
Վարչական տարածքԱրևմտյան Հայաստան
ՎիլայեթՎանի վիլայեթ
ԳավառՎանի գավառ
Այլ անվանումներՂարչիղան, Ուրանց
Ազգային կազմհայեր
Տեղաբնականունկարճկանցի
Ժամային գոտիUTC+3

Կարճկան, գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Վանի վիլայեթի Վանի գավառում։ Գտնվում էր Վանա լճի հարավ-արևմտյան կողմում։ Կենտրոնը Եղեգիս գյուղն էր։

Տարածքով մոտավորապես համապատասխանում է պատմական Երերվարք գավառաին։

Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ունի խիստ լեռնային տարածք, սառնորակ հանքային աղբյուրներ, փարթամ արոտավայրեր և կաղմու թանձրախիտ մթին ծառեր։ Գավառակի միջով հոսում է Կարճկանի գետը։

Կլիմա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ունի առողջարար կլիմա։

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըստ Վ. Քիների 1890-ական թվականներին ուներ 14459 բնակիչ, որից հայեր՝ 7890, քրդեր՝ 5550, գնչուներ՝ 600, թուրքեր՝ 176, եզիդի քրդեր՝ 175, հրեաներ՝ 68: 1909 թվականին հայերի թիվը նվազելով հասել էր 5222 մարդու։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գավառակի հայությունը զանգվածաբար կոտորվեց 1915 թվականի մեծ եղեռնի ժամանակ։

Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահություն, հողագործությունն ու փայտամշակությունն էր։ Մշակելի հողերի սահմանափակության պատճառով հացահատիկի ցանքսերը քիչ էին։ Ոմանք էլ նաև զբաղվում էին փայտահայտությամբ և փայտածուխի վաճառքով։

Օգտակար հանածոներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գավառակում կան պղնձի, երկաթի, կապարի, արծաթի և ոսկու պաշարներ, որոնց մի մասը արդյունահանվել է դեռևս հին ժամանակներում։

Վարչական բաժանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըստ Վ. Քիների 1890-ական թվականներին ուներ 79 բնակավայր[1]։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 3, էջ 50

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն