Անտոնիո Գարսիա Գուտիերես
Անտոնիո Գարսիա Գուտիերես | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 5, 1813[1] |
| Ծննդավայր | Չիկլանա դե լա Ֆրոնտերա, Կադիս, Անդալուզիա, Իսպանիա[2] |
| Վախճանվել է | օգոստոսի 26, 1884[1] (70 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Մադրիդ, Իսպանիա[2] |
| Գերեզման | Սան Խուստո գերեզմանատուն և Sacramental de San Lorenzo y San José cemetery |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծ, լրագրող, լիբրետիստ, դրամատուրգ և գրող |
| Լեզու | իսպաներեն |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Իսպանիա |
| Ժանրեր | պոեզիա |
| Գրական ուղղություններ | ռոմանտիզմ |
| Անդամակցություն | Իսպանիայի արքայական ակադեմիա և Cuerpo Facultativo de Archiveros, Bibliotecarios y Arqueólogos? |
 Antonio García Gutiérrez Վիքիպահեստում | |
Անտոնիո Գարսիա Գուտիերես (իսպ.՝ Antonio García Gutiérrez, հոկտեմբերի 5, 1813[1], Չիկլանա դե լա Ֆրոնտերա, Կադիս, Անդալուզիա, Իսպանիա[2] - օգոստոսի 26, 1884[1], Մադրիդ, Իսպանիա[2]), իսպանացի դրամատուրգ, բանաստեղծ, գրող։ Իսպաներեն լեզվի թագավորական ակադեմիայի անդամ (1862)։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անտոնիո Գարսիա Գուտիերեսը ծնվել է Չիկլանա դե լա Ֆրոնտերա քաղաքում, որտեղ ուսանել է բժշկություն, 1833 թվականին տեղափոխվել է Մադրիդ՝ օրվա ապրուստը վաստակել թարգմանելով Էժեն Սկրիբի և Ալեքսանդր Դյումայի պիեսները։ Նրան ճանաչում է բերել «Տրուբադուր» ստեղծագործությունը, որն առաջին անգամ բեմականացվել է 1836 թվականի մարտի 1-ին, այնուհետև նրան հաջողություն բերեց Simón Bocanegra ստեղծագործությունը 1843 թվականին։
Գուտիերեսի Poesías (1840) և այլ լիրիկական հատորներ Luz y tinieblas (1842) ծավալով քիչ են, սակայն նրա պիեսների հանգավորումը, կանանց հույզերը վերլուծելու ուժը Գարսիա Գուտիերեսի համար ճանապարհ հարթեց 19-րդ դարի իսպանական դրամատիզմ։
Չնայած Գուտիերեսը համարվում է Իսպանիայի ռոմանտիկ շարժման անդամներից, նրա պիեսները եկամտաբեր չէին, և նա արտագաղթեց իսպանական Ամերիկա, որտեղ որպես լրագրող, մինչև 1850 թվականն աշխատել է Կուբայում և Մեքսիկայում, այնուհետև վերադարձել է Իսպանիա։
1850 թվականին Իսպանիա վերադառնալով՝ Գարսիա Գուտիերեսը հայտնի է դարձել ամբողջ Եվրոպայում Ջուզեպպե Վերդիի «Տրուբադուր» ստեղծագործությամբ (1853)։ Նրա վերջին շրջանի լավագույն աշխատանքներից են El grumete սարսուելան (1853), La venganza catalana (1864) և «Խուան Լորենցոն» (1865)։
1870-1872 թվականներին եղել է Իսպանիայի հյուպատոսը Բայոնայում և Ջենովայում։ 1972 թվականից ղեկավարել է Մադրիդի ազգային հնագիտական թանգարանը։
| Նախորդող Անտոնիո Գիլ ի Սարատե |
 Իսպաներեն լեզվի թագավորական ակադեմիա 1862 - 1884 |
Հաջորդող Միգել Միր |
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Archivio Storico Ricordi — 1808.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Chisholm, Hugh, ed. (1911). Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.
- Ricardo Navas Ruiz, El Romanticismo español. Madrid: Cátedra, 1982 (3.ª ed.)
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Antonio García Gutiérrezի գործերը Գուտենբերգ նախագծում
- Webber, Christopher, "Antonio Garcia Gutiérrez" on Zarzuela.net. The biography page focusses on his zarzuela libretti
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անտոնիո Գարսիա Գուտիերես» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||
