Սալվորի

Գյուղ
	Սալվորի
Վարչական տարածք	Արևմտյան Հայաստան
Վիլայեթ	Էրզրումի վիլայեթ
Գավառակ	Խնուսի գավառակ
Այլ անվանումներ	Սալվալի, Սալվարի, Սալուսրի, Սայլվորի, Սարվելի, Սարվորի, Սարուսլի, Սորվելի
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Ազգային կազմ	Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)
Կրոնական կազմ	Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)
Ժամային գոտի	UTC+3

Սալվորի, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Խնուսի գավառակում^[1]։ Գտնվում էր Խնուս քաղաքից 37 կմ արևելք, Խնուս գետի ձախակողմյան վտակի աջ կողմում, դեպի հարավ ձգվող հարթավայրի սահմանին։

Պատմություն

Գյուղն ավերվել, իսկ հայերը կոտորվել կամ բռնությամբ տեղահանվել են 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։

1914-1915 թվականներին ուներ 30 տուն՝ 140 հայ բնակչով և մի քանի տուն քուրդ բնակիչ։ Բնակիչները քաջ և խիզախ մարդիկ էին։

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը հացահատկի, կանեփի մշակությամբ, անասնապահությամբ և առևտրով։

Սալվորին ուներ քարաշեն եկեղեցի և փոքրիկ մատուռ։ Մատուռը ըստ տեղացիների բուժում էր ջերմախտը։

Գյուղում գործում էր վարժարան^[2]։

«Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն