Jump to content

Ռեգինա Դե Լամո Խիմենես

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ռեգինա Դե Լամո Խիմենես
Ծնվել էսեպտեմբերի 7, 1870(1870-09-07)[1]
ԾննդավայրՈւբեդա, Խաեն, Անդալուզիա, Իսպանիա[1]
Մահացել էնոյեմբերի 17, 1947(1947-11-17)[1] (77 տարեկան)
Մահվան վայրԲարսելոնա, Իսպանիա[1]
Քաղաքացիություն Իսպանիա
Մայրենի լեզուիսպաներեն
Մասնագիտությունգրող, լրագրող, դաշնակահարուհի, երաժշտության ուսուցիչ, վոկալի մանկավարժ, խմբագիր, արհմիութենական գործիչ և բանկիր
ԵրեխաներCarlota O'Neill? և Enriqueta O'Neill?

Ռեգինա Դե Լամո Խիմենես (սեպտեմբերի 7, 1870(1870-09-07)[1], Ուբեդա, Խաեն, Անդալուզիա, Իսպանիա[1] - նոյեմբերի 17, 1947(1947-11-17)[1], Բարսելոնա, Իսպանիա[1]), իսպանացի մտավորական, բազմակողմանի ակտիվիստ մինչև Իսպանիայում ֆրանկիստական բռնապետության իշխանության գալը։ Նա դաշնակահարուհի է եղել, երաժշտության և երգեցողության ուսուցիչ, գրող, լրագրող, ֆեմինիզմի աջակից և կանանց իրավունքների ակտիվիստ, կոոպերատիվ տնտեսական մոդել, սինդիկալիզմի և անարխիզմի պաշտպան։ Նա իր աշխատանքներում հանդես է եկել որպես Ռեգինա Լամո Խիմենես, Ռեգինա Դե Լամո Խիմենես, Ռեգինա Լամո դե Օ' Նիլ անուններով և Նորա Ավանտե կեղծանվամբ[2][3]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռեգինա դե Լամո Խիմենեսը ծնվել է 1870 թվականի սեպտեմբերի 7-ին Անդալուզիայի Ուբեդա քաղաքում։ Նրա հայրը՝ Անսելմո դե Լամոն, և մայրը՝ Միկաելա Խիմենեսը, լիբերալ են եղել և իրենց դստերը լիարժեք կրթության են տվել։ Ռեգինային և նրա եղբորը՝ Կառլոսին, ոչ ավանդական միջավայրում սովորելու և զարգանալու համար տեղափոխել են Մադրիդ։ Ռեգինան այդ ժամանակ վեց տարեկան է եղել[4]։

Իր երիտասարդական ուսումնառության տարիներին Լամոն արժանացել է Մադրիդի թագավորական կոնսերվատորիայի դաշնամուրի առաջին ազգային մրցանակին, իսկ ավելի ուշ արժանացել է Փարիզի կոնսերվատորիայի առաջին մրցանակին։ Մադրիդում նա հանդիպել է իր ապագա ամուսնուն՝ Էնրիկե Օ'Նիլ Ակոստային, որը իրենից տասնհինգ տարով մեծ է եղել։ Էնրիկեն եղել է այրի հայր և իռլանդական ծագում ունեցող մեքսիկացի դիվանագետ, որն աշխատել է որպես ուսուցիչ։ Նրանք ամուսնացել են և ունեցել են երկու դուստր՝ Կարլոտա Օ'Նիլ դե Լամոն և Էնրիկետա Օ'Նիլ դե Լամոն։ Մայրության առաջին տարիներից հետո, որոնք կենտրոնացած են եղել փոքրիկների վրա, Ռեգինան վերսկսել է իր գործունեությունը գիտաժողովներում և հրապարակումներում[5]։

Իսպանիայի քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ նա աշխատել է երեխաների աջակցության ոլորտում՝ Հանրապետական խմբակցությունից տուժած երեխաների տարհանման համար։ Պատերազմի ժամանակ նա ձգտել է բանտից ազատել դստերը՝ Կարլոտային, ինչպես նաև կորցրած թոռնուհիներին, մինչ Մադրիդում խնամել է երիտասարդ Լիդիա Ֆալկոնին։ Պարտությունից հետո նա հաստատվել է Բարսելոնայում իր դստեր՝ Էնրիկետայի հովանու ներքո, գրելով սիրավեպեր Նորա Ավանտեի կեղծանունով և դասավանդելով երաժշտություն, դաշնամուր և երգեցողություն։ Նրա աշակերտներից է եղել Էստրելիտա Կաստրոն։ Ռեգինա Խիմենեսը մահացել է Բարսելոնայում՝ 1947 թվականի նոյեմբերի 17-ին[6]։

Մասնագիտական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռեգինան սկսել է իր մասնագիտական կյանքը որպես երաժշտության և երգեցողության ուսուցչուհի, բայց շուտով նրա մտահոգությունը ստիպեց նրան ընդլայնել իր գործունեության ոլորտը դեպի այլ ոլորտներ և զարգացնել բազմամասնագիտական կարիերա։

Խիմենեսը նորություններ և ակնարկներ է գրել։ Նա լրագրող է եղել, ռապսոդիստ, բանաստեղծագիր և թատրոնի գրող։ Բացի այդ, նա ակտիվորեն խոսել է ծնելիության վերահսկման և աբորտի իրավունքների, էվգենիկայի, էվթանազիայի և ազատ սիրո մասին։ Որպես ֆեմինիստ նա կանանց իրավունքների ակտիվ պաշտպանող է եղել։ Ռեգինան նաև հայտնի է որպես Lluís Companys-ի գործընկեր։ Նա համարվում է 98-ականների սերնդի գրող, ճանաչումը ստացել է ժամանակի անդրոկենտրոն հայացքներից հետո[7]։

Ռեգինան անընդհատ հայտնվել է 1920-30-ականների սոցիալական շարժումների մասին լուրերում։ Նա 1920 թվականին Վալենսիայում առաջին Banco Obrero-ի (Աշխատավորների բանկ) և Cooperativa Obrera հրատարակչությունների հիմնադիրն է եղել[8][9]։ Lluís Companys-ի և Ամադեու Արագայի հետ միասին նա գրել է La Terra ամսագրի համար[8]։

Նա անընդհատ ճանապարհորդել է ամբողջ իսպանական թերակղզով և եվրոպական տարբեր երկրներով։ 1920 թվականին նա եղել է Կատալոնիայի կոոպերատիվների տարածաշրջանային կոնգրեսի խոսնակ, Վալենսիայի ժողովրդական վարկային կոոպերատիվի և 1921 թվականի Առաջին ազգային կոոպերատիվների կոնգրեսի պատվիրակ, ինչպես նաև ագրարային միությունների ստեղծման մասնակից, որոնցից է «L'Unió de Rabassaires i altres cultivadors del Camp de Catalunya» 1922 թվականին։ Որպես Աշխատանքի միջազգային կազմակերպության և Ազգերի լիգայի պատվիրակ, նա Կլարա Կամպոամորի հետ մեկնել է Ժնև[10]։

Լամոն գործել է նաև այլ հետաքրքրությունների ոլորտներում։ Այսպիսով, նա եղել է Իսպանիայում «կենդանիների և բույսերի ընկերների ասոցիացիայի» համահիմնադիրը։ Նա ցլամարտերի վերացման կողմնակից է եղել և քարոզել է այս իրադարձությունների ժամանակ հեծած ձիերի վրա կրծկալներ օգտագործել[11]։ Այն ժամանակ պիկադորների ձիերը հաճախ հոշոտվել են ցլերի կողմից, բայց ավելի տհաճ է եղել այն փաստը, որ կազմակերպիչները ձիերի աղիները նորից կարել են որովայնի մեջ, որպեսզի պիկադորները կարողանան շարունակել օգտագործել այդ ձիերին։

Լամոն համագործակցել է Հիլդեգարտ Ռոդրիգեսի և Իրեն Ֆալկոնի հետ մարքսիստական ֆեմինիստական Nosotras հրատարակչությունում։ Նա նախաբանել է Ֆեդերիկա Մոնսենիի «Escrits politic», ինչպես նաև Սանտյագո Վալենտի Կամպի «Las reivindicaciones femeninas» գրքերը[12]։ Նա օգնել է հրատարակել հայտնի գրող և իր եղբոր՝ Կառլոս դե Լամո Խիմենեսի ընկեր Ռոսարիո դե Ակունյայի ստեղծագործությունների վերջին հրատարակությունները, որը հետագայում նրա լավ ընկերն է դարձել[13][14]։

Ընտրված աշխատանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • El ensayo ¿Cómo se mide la inteligencia infantil? Էդ. Eiocos, 1923 թվական
  • Էսկրիտների քաղաքականության նախաբանը, Ֆեդերիկա Մոնսենիի, Էդ. Լուիս Ռոմերո, Մադրիդ, 1925 թվական
  • La Colegiata, La Novela Roja հավաքածու, No 4, Էդ․ Պեգասո, 1926 թվական
  • Las reivindicaciones femeninas- ի նախաբանը, Սանտյագո Վալենտի Կամպ,1927 թվական[15]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 https://www.coceta.coop/cuadernos-mujer-cooperativismo/cuadernos-mujer-09-2007.pdf
  2. ↑ Villa Benayas, Rubén (2007 թ․ նոյեմբեր). «Regina Lamo Jimenez, una mujer cooperatista» [Regina Lamo Jimenez, a Cooperativist Woman] (PDF). Cuadernos Mujer y Cooperativismo (իսպաներեն). Madrid: COCETA and AMECOOP: 90–93. OCLC 1010560378. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին.
  3. ↑ Morrow, Jason (2010 թ․ հոկտեմբերի 6). «Biografía». Regina de Lamo (իսպաներեն). Վերցված է 2010 թ․ օգոստոսի 14-ին.
  4. ↑ Villa Benayas, Rubén (2007 թ․ նոյեմբեր). «Regina Lamo Jimenez, una mujer cooperatista» [Regina Lamo Jimenez, a Cooperativist Woman] (PDF). Cuadernos Mujer y Cooperativismo (իսպաներեն). Madrid: COCETA and AMECOOP: 90–93. OCLC 1010560378. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին.
  5. ↑ Villa Benayas, Rubén (2007 թ․ նոյեմբեր). «Regina Lamo Jimenez, una mujer cooperatista» [Regina Lamo Jimenez, a Cooperativist Woman] (PDF). Cuadernos Mujer y Cooperativismo (իսպաներեն). Madrid: COCETA and AMECOOP: 90–93. OCLC 1010560378. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին.
  6. ↑ Villa Benayas, Rubén (2007 թ․ նոյեմբեր). «Regina Lamo Jimenez, una mujer cooperatista» [Regina Lamo Jimenez, a Cooperativist Woman] (PDF). Cuadernos Mujer y Cooperativismo (իսպաներեն). Madrid: COCETA and AMECOOP: 90–93. OCLC 1010560378. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին.
  7. ↑ Falcón, Lidia (1998 թ․ ապրիլի 1). «Mujeres del noventa y ocho» [Women of '98]. El País (իսպաներեն). Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 Villa Benayas, Rubén (2007 թ․ նոյեմբեր). «Regina Lamo Jimenez, una mujer cooperatista» [Regina Lamo Jimenez, a Cooperativist Woman] (PDF). Cuadernos Mujer y Cooperativismo (իսպաներեն). Madrid: COCETA and AMECOOP: 90–93. OCLC 1010560378. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին.
  9. ↑ Ramírez Gómez, Carmen (2000). Mujeres escritoras en la prensa andaluza del siglo XX (1900–1950) [Women Writers in the Andalusian Press of the 20th Century (1900–1950)] (իսպաներեն). University of Seville. էջ 48. ISBN 9788447205608. OCLC 428027246. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին – via Google Books.
  10. ↑ Villa Benayas, Rubén (2007 թ․ նոյեմբեր). «Regina Lamo Jimenez, una mujer cooperatista» [Regina Lamo Jimenez, a Cooperativist Woman] (PDF). Cuadernos Mujer y Cooperativismo (իսպաներեն). Madrid: COCETA and AMECOOP: 90–93. OCLC 1010560378. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին.
  11. ↑ «Contra las corridas de toros» [Against Bullfighting] (իսպաներեն). Barcelona. 1926 թ․ նոյեմբերի 23. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին – via Biblioteca Nacional de España.
  12. ↑ Tavera, Susana (2006). «Guerra civil y anarcofeminismo, sus antecedentes históricos» [Civil War and Anarcha-feminism, its Historic Antecedents]. In de la Calle Velasco, Dolores; Redero San Román, Manuel (eds.). Guerra Civil. Documentos y memoria [Civil War: Documents and Memory] (իսպաներեն). University of Salamanca. էջ 58. ISBN 9788478003983. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին – via Google Books.
  13. ↑ Villa Benayas, Rubén (2007 թ․ նոյեմբեր). «Regina Lamo Jimenez, una mujer cooperatista» [Regina Lamo Jimenez, a Cooperativist Woman] (PDF). Cuadernos Mujer y Cooperativismo (իսպաներեն). Madrid: COCETA and AMECOOP: 90–93. OCLC 1010560378. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին.
  14. ↑ «Mujeres en la historia – Rosario de Acuña» [Women in History – Rosario de Acuña] (իսպաներեն). RTVE. 1998 թ․ օգոստոսի 8. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին.
  15. ↑ Tavera, Susana (2006). «Guerra civil y anarcofeminismo, sus antecedentes históricos» [Civil War and Anarcha-feminism, its Historic Antecedents]. In de la Calle Velasco, Dolores; Redero San Román, Manuel (eds.). Guerra Civil. Documentos y memoria [Civil War: Documents and Memory] (իսպաներեն). University of Salamanca. էջ 58. ISBN 9788478003983. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 14-ին – via Google Books.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ռեգինա_Դե_Լամո_Խիմենես&oldid=10018081» էջից