Ռամոն Նովարո
Ծնվել է | փետրվարի 6, 1899[1][2][3][…] |
---|---|
Ծննդավայր | Վիկտորիա դե Դուրանգո, Դուրանգո |
Մահացել է | հոկտեմբերի 30, 1968[3][4][5] (69 տարեկան) |
Մահվան վայր | Հոլիվուդ, Կալիֆոռնիա |
Գերեզման | Calvary Cemetery |
Քաղաքացիություն | Մեքսիկայի Միացյալ Նահանգներ |
Մասնագիտություն | դերասան, կինոռեժիսոր, սցենարիստ, հեռուստատեսային դերասան, կինոդերասան և թատրոնի դերասան |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Ramón Novarro Վիքիպահեստում |
Ջոսե Ռամոն Գիլ Սամանիեգո (անգլ.՝ José Ramón Gil Samaniego, փետրվարի 6, 1899[1][2][3][…], Վիկտորիա դե Դուրանգո, Դուրանգո - հոկտեմբերի 30, 1968[3][4][5], Հոլիվուդ, Կալիֆոռնիա), մեքսիակացի և ամերիկացի դերասան՝ հայտնի Ռամոն Նովարո անվամբ։ 1917 թվականին նա սկսել է իր դերասանական գործունեությունը համր ֆիլմերում և 1920-1930-ական թվականներին դարձել առաջատար դեմքերից մեկը։ Նովարոն Մետրո-Գոլդուին-Մայերի կողմից հռչակվել է որպես «լատինական սեր» և Ռուդոլֆ Վալենտինոյի մահից հետո հայտնի է դարձել որպես սեքս խորհրդանիշ։ Նա ճանաչվել է Հոլիվուդում հաջողության հասած առաջին լատինաամերիկացի դերասանը։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Նովարոն ծնվել է 1899 թվականի փետրվարի 6-ին՝ Մեքսիկայի հյուսիս-արևմուտքում՝ Դուրանգո նահանգի նույնանուն քաղաքում՝ դոկտոր Մարիանո Ն․ Սամանիեգոյի և նրա կնոջ՝ Լեոնորի Պերես Գավիլանի ընտանիքում։ 1913 թվականին ընտանիքը տեղափոխվել է Լոս Անջելես՝ մեքսիկական հեղափոխությունից խուսափելու համար[6]։ Նովարոյի անմիջական նախնիները եկել էին Կաստիլիայի Բուրգոս քաղաքից, որտեղից գաղթել էին Նոր աշխարհ տասնյոթերորդ դարում[7]։
Նովարոյի կենսագիր Ալան Էլենբերգերը գրում է.
Սամանիեգոները Մեքսիկայում ազդեցիկ և հարգված ընտանիք էին։ Շատ Սամանիեգոներ ունեին նշանավոր պաշտոններ պետական գործերում և արժանանում էին նախագահի բարձր հարգանքին։ Ռամոնի պապը՝ Մարիանո Սամանիեգոն, հայտնի բժիշկ էր Խուարեսում։ Հայտնի է եղել որպես բարեգործ և արտագնա մարդ։ Նա ժամանակին եղել է Չիուաուա նահանգի ժամանակավոր նահանգապետը և Տեխասի Էլ Պասոյի առաջին քաղաքային խորհրդի անդամը։ Ռամոնի հայրը՝ դոկտոր Մարիանո Ն. Սամանիեգոն, ծնվել է Խուարեսում և հաճախել ավագ դպրոց Նյու Մեքսիկո նահանգի Լաս Կրուսեսում։ Փենսիլվանիայի համալսարանում ստոմատոլոգիայի իր աստիճանը ստանալուց հետո նա տեղափոխվել է Դուրանգո և այնտեղ սկսել իր բեղուն ատամնաբուժական գործունեությունը։ 1891 թվականին նա ամուսնացել է Լեոնոր Պերես-Գավիլանի՝ բարեկեցիկ կալվածատիրոջ գեղեցիկ դստեր հետ։ Պերես-Գավիլանները իսպանական և ացտեկական արյան խառնուրդ էին, և ըստ տեղական լեգենդի, սերում էին Մոնթեսումայի արքայազն Գերերոյից։ |
Ընտանեկան կալվածքը կոչվել է «Եդեմի այգի»։ Այնտեղ ծնվել է 13 երեխա՝ Էմիլիո, Գվադալուպե, Ռոզա, Ռամոն, Լեոնոր, Մարիանո, Լուզ, Անտոնիո, Խոսե, Կարմեն, Անխել և Էդուարդո անուններով։ Մեքսիկական հեղափոխության ժամանակ ընտանիքը Դուրանգոյից տեղափոխվել է Մեխիկո Սիթի, այնուհետև վերադարձել Դուրանգո։ Ռամոնի քույրերից երեքը՝ Գվադալուպեն, Ռոզան և Լեոնորը, դարձել են միանձնուհիներ[8]։ Նա մեքսիկացի դերասանուհիներ Դոլորես դել Ռիոյի և Անդրեա Պալմայի երկրորդ զարմիկն է եղել[9]։
Գործունեություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Համր ֆիլմեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Նովարոն իր կինոկարիերան սկսել է 1917 թվականին՝ խաղալով փոքր դերեր, լրացնելով իր եկամուտը՝ աշխատելով որպես երգող մատուցող և պարող։ Նրա ընկերները՝ դերասան և ռեժիսոր Ռեքս Ինգրամը և կինը՝ դերասանուհի Էլիս Թերրին, սկսել են նրան ներկայացնել որպես Ռուդոլֆ Վալենտինոյի մրցակից, և Ինգրամը նրան առաջարկել է փոխել անունը՝ դառնալով «Նովարո»[10]։ 1923 թվականից նա սկսել է ավելի առաջնային դերեր խաղալ։ 1923 թվականին նկարահանված Scaramouche ֆիլմում նրա դերը նրան բերել է իր առաջին մեծ հաջողությունը։
1925 թվականին Նովարոն հասել է իր ամենամեծ հաջողությանը Բեն-Հուրում։ Նրա բացահայտ զգեստները սենսացիա էին առաջացրել։ Նա մտել է հոլիվուդյան էլիտայի շարքերը[11]։ 1926 թվականին Վալենտինոյի մահից հետո Նովարոն դարձել է էկրանի առաջատար լատինամերիկյան դերասանը, թեև առաջատար դիրքերում ավելի ցածր է եղել, քան իր MGM ժամանակակից Ջոն Գիլբերտը։ Նովարոն հայտնի է եղել իր մարտապաշտպան դերերով, և համարվել է իր ժամանակի գլխավոր ռոմանտիկ դերակատարներից մեկը։ 1927 թվականին նա Նորմա Շիրերի հետ նկարահանվել է «Ուսանող Արքայազնը Հին Հայդելբերգում» և 1928 թվականին՝ Ջոան Քրոուֆորդի հետ «Մինչև Սինգապուր» ֆիլմերում։
Խոսող ֆիլմեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1929 թվականին նա նկարահանել է իր առաջին խոսող ֆիլմը՝ խաղալով երգող ֆրանսիացի զինվորի դերը «Devil-May-Care» ֆիլմում։ Նա Դորոթի Ջանիսի հետ նկարահանվել է «Հեթանոսը» (1929 թ.), Գրետա Գարբոյի հետ՝ «Մատա Հարի» (1931 թ.) ֆիլմերում։ 1933 թվականին Միռնա Լոյի հետ նկարահանվել է «Բարբարոսը», իսկ Լուպ Վելեսի հետ՝ «Ծիծաղող տղան» (1934 թ.) ֆիլմում։
1935 թվականին նրա պայմանագիրը MGM Studios-ի հետ ավարտվել է, և ստուդիան չի երկարաձգել այն։ Նովարոն շարունակել է հանդես գալ ժամանակավոր կերպով՝ նկարահանվելով Republic Pictures-ի, մեքսիկական կրոնական դրամայի և ֆրանսիական կատակերգության ֆիլմերում։ 1940-ականներին նա մի քանի փոքր դերեր է ունեցել ամերիկյան ֆիլմերում, այդ թվում՝ «Մենք օտար էինք» (1949 թ.) ֆիլմում, որի ռեժիսորն էր Ջոն Հյուսթոնը, գլխավոր դերերում՝ Ջենիֆեր Ջոնսը և Ջոն Գարֆիլդը։
1958 թվականին նա դիտարկվել է «Կանաչ սիրամարգ» հեռուստասերիալում Հովարդ Դաֆի և Իդա Լուպինոյի հետ դերի համար՝ CBS հեռուստատեսային «Պարոն Ադամս և Եվա» սիթքոմից հետո (1957–1958): Նախագիծը, սակայն, այդպես էլ չի իրականացել։ Բրոդվեյի փորձարկումը ընդհատվել է 1960-ականներին։ Նովարոն զբաղվել է հեռուստատեսությամբ՝ նկարահանվելով NBC-ի The High Chaparral-ում դեռևս 1968 թվականին։
1920-ականների վերջին և 1930-ականների սկզբին իր հաջողության գագաթնակետին Նովարոն մեկ ֆիլմի համար վաստակել է ավելի քան 100,000 ԱՄՆ դոլար։ Նա իր եկամուտների մի մասը ներդրել է անշարժ գույքի մեջ։ Հոլիվուդ Հիլզում նրա նստավայրը Ֆրենկ Լլոյդ Ռայթի որդու՝ Լլոյդ Ռայթի ամենահայտնի նմուշներից մեկն է (1927 թ.)[12]: Երբ նրա գործունեությունը ավարտվեց, նա դեռ կարողացավ հարմարավետ ապրելակերպ պահպանել։
Անձնական կյանք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Նովարոյին ամբողջ կյանքում անհանգստացրել են իր հռոմեական կաթոլիկ կրոնի ու համասեռամոլության հանդեպ ունեցած հակասական զգացմունքները[13]։ Նրա անվերջանալի պայքարը ալկոհոլիզմի դեմ հաճախ կապված է եղել այս խնդիրների հետ[14][15][16]։ 1920-ականների սկզբին Նովարոն ռոմանտիկ հարաբերություններ ուներ կոմպոզիտոր Հարի Փարթչի հետ, որը այդ ժամանակ աշխատում էր Լոս Անջելեսի ֆիլհարմոնիկում որպես ուղեկցորդ, բայց Նովարոն խզել է սիրավեպը, քանի որ նա ավելի մեծ հաջողությունների էր հասել որպես դերասան[17][18]։ 1920-ականների վերջին նա սիրային կապի մեջ էր հոլիվուդյան լրագրող Հերբերտ Հաուի հետ, որը նաև նրա հրապարակախոսն էր, և Սան Ֆրանցիսկոյից մի հարուստ մարդու՝ Նոել Սալիվանի հետ[19]։
Սպանություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1968 թվականի հոկտեմբերի 30-ին 22 և 17 տարեկան եղբայրներ Փոլ և Թոմ Ֆերգյուսոնները սպանել են Նովարոյին։ Եղբայրները զանգահարել են նրան և առաջարկել իրենց սեռական ծառայությունները։ Նախկինում նա մարմնավաճառների էր վարձել գործակալությունից, որպեսզի գան իր Laurel Canyon տուն, իսկ Ֆերգյուսոնները Նովարոյի հեռախոսահամարը ստացել էին նախորդ հյուրից[20][21][22]։
Ըստ սպանության գործով մեղադրող կողմի՝ երկու երիտասարդները կարծել են, թե Նովարոյի տանը մեծ գումար է եղել թաքցված։ Մեղադրող կողմը եղբայրներին մեղադրել է Նովարոյին մի քանի ժամ տանջելու մեջ՝ ստիպելու համար ասել, թե որտեղ են թաքցված (գոյություն չունեցող) փողերը։ Նրանք տանից դուրս են եկել 20 դոլարով, որը վերցրել են նրա խալաթի գրպանից։ Նովարոն մահացել է շնչահեղձության հետևանքով` ծեծից հետո խեղդվելով սեփական արյունից[23]։ Երկու հանցագործները բռնվել են և դատապարտվել երկարաժամկետ ազատազրկման, բայց 1970-ականների կեսերին պայմանական վաղաժամկետ ազատ են արձակվել։ Երկուսն էլ հետագայում կրկին ձերբակալվել են միմյանց հետ կապ չունեցող հանցագործությունների պատճառով, որոնց համար նրանք ավելի երկար են բանտարկվել, քան Նովարոյի սպանության համար[24]։ 1998 թվականի հարցազրույցում Փոլ Ֆերգյուսոնը վերջապես ընդունել է Նովարոյի մահվան մեղքը[25]։ Թոմ Ֆերգյուսոնը մահացել է 2005 թվականի մարտի 6-ին՝ ինքնասպանությունից։ Փոլ Ֆերգյուսոնը մահացել է 2018 թվականին Միսուրիում բռնաբարության համար 60 տարվա ազատազրկում կրելիս[26][27]։
Նովարոն թաղված է Արևելյան Լոս Անջելեսում՝ Գալվարի գերեզմանատանը[28]։ Իսկ Նովարոյի աստղը Հոլիվուդի Փառքի ծառուղում է՝ Հոլիվուդի բուլվարի 6350 հասցեում։
Ազդեցություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Նովարոյի սպանությունը հիմք է հանդիսացել Չարլզ Բուկովսկու «Ռամոն Վասկեսի սպանությունը» կարճ պատմվածքի համար, ինչպես նաև Ջերի Լեյբերի և Մայք Սթոլլերի «Տանգո» երգի համար, որը ձայնագրվել էր Պեգի Լիի կողմից՝ իր Mirrors ալբոմում։
- Նովարոյի սպանությունը այն բազմաթիվ դարաշրջանային իրադարձություններից է, որոնք հիշատակվել են Ջոան Դիդիոնի մեդիտատիվ «Սպիտակ ալբոմ»-ի «California zeitgeist» էսսեում։
- Հույն դրամատուրգ Պավլոս Մատեսիսը երկու մասից բաղկացած պիես է գրել՝ «Պարոն Ռամոն Նովարոյի ուրվականը» վերնագրով, որն առաջին անգամ բեմադրվել է Հունաստանի ազգային թատրոնում 1973 թվականին։
- Նովարոյի սպանությունը հակիրճ կերպով հիշատակվում է Սոպրանոների վեցերորդ սեզոնի «Սառը քարեր» դրվագում, որը հետևում է փակ միասեռական կերպարի բռնի սպանությանը։
- 2005 թվականի վերջին Նյու Յորքի Wings Theatre-ը բեմադրել է Ջորջ Բարթելի «Մերկ ոսպնյակի միջով» ֆիլմի համաշխարհային պրեմիերան։ Պիեսը միավորում էր փաստերն ու գեղարվեստականները՝ պատկերելու Նովարոյի փառքի նվաճումը և նրա հարաբերությունները հոլիվուդյան լրագրող Հերբերտ Հաուի հետ։
- Նովարոյի հարաբերությունները Հաուի հետ քննարկվում են երկու կենսագրություններում՝ Ալան Ռ. Էլենբերգերի Ռամոն Նովարոյի և Անդրե Սոարեսի «Դրախտից այն կողմ. Ռամոն Նովարոյի կյանքը» աշխատություններում։
- 2015 թվականին Ռամոն Նովարոյի սպանությունը լուսաբանվել է «Ջրհոս» հեռուստասերիալի «Դադարեցնել դիմադրել» դրվագում։
Ֆիլմագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Տարի | Անուն | Դեր | Նշումներ |
---|---|---|---|
1916 | Ջոան Կինը | Սոված գյուղացի | Չգրանցված |
1917 | Յագուարի ճանկերը | Ավազակ | Չգրանցված |
1917 | Փոքր Ամերիկացին | Վիրավոր զինվոր | Չգրանցված |
1917 | Պատանդը | Չգրանցված | |
1917 | Կինը, որին մոռացել էր Աստված | Ացտեկ մարդ | Չգրանցված |
1918 | Այծը | Չգրանցված | |
1921 | Փոքր քաղաք Իդոլը | Պարող | Ramón Samaniego Ռամոն Սամանիեգո |
1921 | Համերգը | Պարող հովիվ | Չգրանցված, lost film |
1921 | Ապոկալիպսիսի չորս ձիավորները | Պարահանդեսի հյուր | Չգրանցված |
1921 | Տղամարդ-Կին-Ամուսնություն | Պարող | Չգրանցված |
1922 | Նյու Յորքի պարոն Բարնսը | Անտոնիո | Ռամոն Սամանիեգո |
1922 | Զենդայի բանտարկյալը | Ռուպերտ Հենցաուի | Ռամոն Սամանիեգո |
1922 | Չնչին կանայք | Հենրի/ Իվան դե Մաուպին | Lost film |
1923 | Այնտեղ, որտեղ ավարտվում է մայթը | Մոտաուրլ | Lost film |
1923 | Scaramouche | Անդրե-Լուիս Մորեու | |
1924 | Քո անունը կին է | Խուան Ռիկարդո | |
1924 | Արաբը | Խամիլ Աբդուլահ Ազամ | |
1924 | Կարմիր հասմիկը | Ջին Լեոննիկ | |
1925 | Սիրահարների երդում | Բեն Ալլլ | |
1925 | The Midshipman | Դիք Ռանդալլ | |
1925 | Բեն-Հուր. Քրիստոսի հեքիաթ | Ջուդահ Բեն- Հուր | |
1927 | Սիրահարները | Ջոսե | Lost film |
1927 | Ուսանող Արքայազնը Հին Հայդելբերգում | Թագաժառանգ Կառլ Հենրիխ | |
1927 | Ճանապարհ դեպի սիրավեպ | Ջոսե Արմանդո | Lost film |
1928 | Մինչև Սինգապուր | Ջոել Շորե | |
1928 | Որոշակի երիտասարդ | Լորդ Ջերալդ Բրինսլի | Lost film |
1928 | Արգելված ժամեր | Նորին Մեծություն Միքայել IV | |
1929 | Թռչող նավատորմ | Թոմմի Վինսլոու | |
1929 | Հեթանոսը | Հենրի Շուսմիթ Կրտսեր | |
1929 | Սատանան կարող է հոգ տանել | Արմանդ դե Տրևիլե | |
1930 | Գայ Մադրիդում | Ռիկարդո | |
1930 | Ժամանակի երթ | իրեն | Անավարտ ֆիլմ |
1930 | Մարմնի կանչը | Խուան դե Դիոս | |
1930 | Sevilla de mis amores | Խուան դե Դիոս Կարբաջալ | Call of the Flesh-ի իսպանական տարբերակը |
1931 | Le chanteur de Séville | Խուան | Call of the Flesh-ի ֆրանսիական տարբերակը |
1931 | Լուսաբաց | Ուիլլ Կասդեր | |
1931 | Հնդկաստանի որդին | Կարիմ | |
1931 | Մատա Հարի | Ալեքսիս Ռոսանոֆֆ | |
1931 | Wir schalten um auf Hollywood | իրեն | |
1932 | Մատա Հարի | Անտոնիո Թոնի Ամատտո։ | |
1932 | Որդի-դուստրը | Թոմ Լիի/ արքայազն Չուն | |
1933 | Բարբարոսը | Ջամիլ Էլ Շեհաբ | |
1934 | Կատուն և ջութակը | Վիկտոր Ֆլորեսկու | |
1934 | Ծիծաղող տղան | Ծիծաղող տղան | |
1935 | Գիշերը երիտասարդ է | Գուստաֆ | |
1936 | Հոսանքի դեմ | –
|
ռեժիսոր, գրող |
1937 | Շեյքը դուրս է գալիս | Ահմեդ Բեն Նեսիբ | |
1938 | Հուսահատ արկած | Անդրե Ֆրիեզան | Այլընտրանքային վերնագիր՝ Դա կատարվեց Փարիզում |
1940 | La Comédie du bonheur | Ֆելիքս | |
1940 | Ecco la felicità | Ֆելիչե Կլատիի | La comédie du bonheur- ի իտալական տարբերակը |
1942 | Երկիր կեղծող սուրբը | Խուան Դիեգո | |
1949 | Մենք անծանոթներ էինք | պետ | |
1949 | Մեծ գողություն | հետախույզ Օրտեգա | |
1950 | Աութռայդերները | Դոն Անտոնիո Չավես | |
1950 | Ճգնաժամ | Կոլոնել Ադրագոն | |
1960 | Հելլերը վարդագույն զուգագուլպաներով | Դե Լեոն |
Տարի | Անուն | Դեր | Նշումներ |
---|---|---|---|
1958 | Disney's Wonderful World | Դոն Էսթեբան Միրանդա | 2 սերիա |
1962 | Thriller | Մաեստրո Գիուլիանո | "La Strega" սերիա |
1964 | Dr. Kildare | Գասպերո Պաոլինի | 3 սերիա |
1964–1965 | Combat! | Չարլզ Գիրեաուքս | 2 սերիա "Silver Service" & "Finest Hour" |
1965 | Bonanza | Ջոսե Օրթեգա | Սերիա։ "The Brass Box" |
1967 | The Wild Wild West | Դոն Թոմաս | Սերիա։ "The Night of the Assassin" |
1968 | The High Chaparral | Պադրե Գուիլերմո | Սերիա։ "A Joyful Noise" |
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Internet Broadway Database — 2000.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 todotango.com (իսպ.)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Gran Enciclopèdia Catalana (կատ.) — Grup Enciclopèdia, 1968.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Munzinger Personen (գերմ.)
- ↑ Meier, Matt S.; Gutiérrez, Margo (2003). The Mexican American Experience: An Encyclopedia. Greenwood Publishing Group. էջ 284. ISBN 0-313-31643-0.
- ↑ Soares, André (2010 թ․ ապրիլի 19). Beyond Paradise: The Life of Ramon Novarro. University Press of Mississippi. էջ 1. ISBN 978-1-6047-3458-4. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 12-ին.
- ↑ Ellenberger 2009, էջեր. 8–9
- ↑ Monush, Barry (2003). Screen World Presents the Encyclopedia of Hollywood Film Actors: From the Silent Era to 1965. Hal Leonard Corporation. էջ 188. ISBN 978-1-5578-3551-2.
- ↑ "Novarro" is a misspelling for the Spanish surname "Navarro".
- ↑ Rodriguez, Roberto (1996). «The early years – the portrayal of minorities in Hollywood film industry». Black Issues In Higher Education. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ մայիսի 16-ին. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 26-ին.
- ↑ «Lloyd Wright (1890–1978)». ArchitechGallery.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 7-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 26-ին.
- ↑ Ellenberger 2009, էջ. 148
- ↑ Mann, William (2002). Behind the Screen: How Gays and Lesbians Shaped Hollywood. New York City: Penguin Books. էջ 97. ISBN 978-0-14-200114-1.
- ↑ Soares 2010, էջ. 245
- ↑ «Ramon Navarro [sic]». Olvera-street.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ մարտի 28-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունիսի 26-ին.
- ↑ Holliday, Peter J. «Novarro, Ramon (1899–1968)». glbtq.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ նոյեմբերի 7-ին. Վերցված է 2007 թ․ նոյեմբերի 1-ին.
- ↑ Gilmore, Bob (1998). Harry Partch: A Biography. Yale University Press. ISBN 0-300-06521-3.
- ↑ «Finding Aid to the Noël Sullivan papers, [ca. 1911–1956], [ca. 1911–1956]» (PDF). Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 25-ին.
- ↑ Rechy, John (2003 թ․ օգոստոսի 24). «A star is killed: Hollywood's deadly secret». LA Times. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 12-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 5-ին.
- ↑ Maloney, J. J. O'Connor, Pat (ed.). «The Murder of Ramon Novarro». Crime Magazine. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 5-ին.
- ↑ «Ramon Novarro Slain on Coast. Starred in Silent Film 'Ben-Hur'. Ramon Novarro, Silent Era Star, Slain». The New York Times. 1968 թ․ նոյեմբերի 1. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 18-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. «Ramon Novarro, the Mexican-born star of scores of Hollywood movies made in the nineteen-twenties and thirties, was found bludgeoned to death in his $125,000 Hollywood Hills home early this morning.»
- ↑ Ellenberger 2009, էջեր. 182, 187
- ↑ Ellenberger 2009, էջ. 196
- ↑ Ivey, Randall (2010 թ․ հուլիսի 21). «'Beyond Paradise: The Life of Ramon Navarro' by Andre Soares». Lambda Literary. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 5-ին.
- ↑ «'Ramon Navarro Hustler's Murder in Hollywood». 2012 թ․ մայիսի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 22-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 30-ին.
- ↑ «Was Ramon Novarro's Murderer Posting on IMDb from Prison?». High Shrink (անգլերեն). 2020 թ․ օգոստոսի 9. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 25-ին.
- ↑ Wilson, Scott (2016 թ․ օգոստոսի 14). Resting Places: The Burial Sites of More Than 14,000 Famous Persons (3rd ed.). McFarland. էջ 374. ISBN 978-1-4766-2599-7.
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ramírez, Gabriel (1989). Crónica del cine mudo mexicano. México: Cineteca Nacional. ISBN 968-805-416-X.
- Orozco, Federico (1996). Albores del cine mexicano. Editorial Clío. ISBN 968-6932-45-3.
- Ellenberger, Allan R. (1999). Ramon Novarro: A Biography of the Silent Film Idol, 1899–1968, with a Filmography. New York: McFarland & Co. ISBN 0-533-13396-3.
- Soares, André (1999). Beyond Paradise: A Biography of Ramón Novarro. New York: St. Martin's Press. ISBN 978-1-60473-457-7.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռամոն Նովարո» հոդվածին։ |
|