Նաիրի Զարյանի դիմաքանդակ
 | |
|---|---|
 | |
| տեսակ | քանդակ |
| քանդակագործ | Արա Սարգսյան |
| տարի | 1944 |
| բարձրություն | 45 սանտիմետր |
| լայնություն | 30 սանտիմետր |
| խորություն | 30 սանտիմետր |
| նյութ | բրոնզ |
| գտնվելու վայր | Հայաստան |
| հավաքածու | Արա Սարգսյանի և Հակոբ Կոջոյանի տուն-թանգարան |
Նաիրի Զարյանի դիմաքանդակ, 1944 թվականին Արա Սարգսյանի ստեղծած բրոնզե դիմաքանդակը։ Գտնվում է Արա Սարգսյանի և Հակոբ Կոջոյանի տուն-թանգարանում[1]։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Հայ ժողովրդի անվանի մարդիկ» շարքը, բաղկացած գլխավորապես մտավորականների կիսանդրիներից, սկզբնավորվորվել է պատերազմից առաջ և ուներ արժեքավոր նմուշներ։ Այդ շարքի լավագույն երեք դիքանդակներն են՝ Վ. Վաղարշյանի, Ն. Զարյանի, Ա. Ջիվելեգովի դիմաքանդակները[2]։ Ն. Զարյանի դիմաքանդակին նայելով կարելի է տեսնել ոչ միայն այն, ինչպին է ինքը բանաստեղծը, այլ նաև ինչպիսին է նրա պոեզիան։ Դիմաքանդակը ստեղծվել է դժվար դիմադրության ճանապարհով։
Քանդակագործը պատկերել է բանաստեղծին զայրույթի պահին, դրել նրան եռանդուն շարժման մեջ, սրված էքսպրեսիայի օգնությամբ մեխանիկական նմանություն է ստեղծել բանաստեղծի պաթետիկ պոեզիայի ու նրա արտաքինի միջև։ Ա. Սարգսյանը հրաժարվել է թույլ դիադրության այդ հնարավոր ճանապարհից։ Քանդակագործի մոտ Զարյանը խաղաղ ու վեհ արտահայտություն ունի։ Սակայն այդ խաղաղության տակ քանդակագործին հաջողվել է տալ ներքին լարում։ Բանաստեղծի հայացքը սուր է ու կենտրոնացած։ Գլուխը պարանոցի ուղիղ գծով նստել է պատվանդանի վրա։ Այդ ճակատային գծի անշեղ ուղղաձգությունը և գլխի մոնումենտալությունը շեշետելու համար Սարգսյանը ալիքավոր թեքի օգնությամբ սրամիտ կերպով հատել է Զարյանի պարանոցը և ավելի ցայտւն կերպով ներկայացրել կերպարի ներքին լարվածությունը։ Քանդակին կերպարվածը նշանակալիցն է կրում իր մեջ և երևում է, որ հիմա կարծես թե նրա շուրթերից կպոկվեն «Ձայն հայրենական»-ի լայնաշունչ ու հնչեղ բառերը և լսելի կլինեն բոլորին[2]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Nairi Zaryan». «Ara Sargsyan and Hakob Kojoyan» house-museum. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 11-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 23-ին.
{{cite web}}: Check|url=value (օգնություն) - ↑ 2,0 2,1 Հարությունյան, Վահան (1975). Արա Սարգսյան. Երևան: Հայաստան. էջ 70.
| |||||||||||||||||||||||||
