Միշել Պիկկոլի
![]() ֆր.՝ Michel Piccoli | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | դեկտեմբերի 27, 1925[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Փարիզի 13-րդ շրջան, Փարիզ, Ֆրանսիա[4] կամ Փարիզ, Ֆրանսիա[5] |
Մահացել է | մայիսի 12, 2020[6][7][4][…] (94 տարեկան) |
Մահվան վայր | Saint-Philbert-sur-Risle[8][4] |
Կրթություն | Էլզասի դպրոց, Ռենե Սիմոնի դրամատիկական կուրսեր և Սենտ Բարբի քոլեջ |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Մասնագիտություն | կինոդերասան, կինոռեժիսոր, սցենարիստ, թատրոնի դերասան, կինոպրոդյուսեր, հեռուստատեսային դերասան, դերասան և ռեժիսոր |
Ամուսին(ներ) | Ժուլիետ Գրեկո, Eléonore Hirt? և Ludivine Clerc? |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Ժակ Դանիել Միշել Պիկկոլի (ֆր.՝ Jacques Daniel Michel Piccoli, դեկտեմբերի 27, 1925[1][2][3][…], Փարիզի 13-րդ շրջան, Փարիզ, Ֆրանսիա[4] և Փարիզ, Ֆրանսիա[5] - մայիսի 12, 2020[6][7][4][…], Saint-Philbert-sur-Risle[8][4]), կինոյի և թատրոնի ֆրանսիացի դերասան[10], սցենարիստ, ռեժիսոր, պրոդյուսեր, ում ստեղծագործական գործունեությունը ձգվել է շուրջ յոթ տասնամյակ։ Նա մեծարվել է որպես իր սերնդի ֆրանսիացի մեծագույն խարակտերային դերասաններից մեկը, ով կերտել է շուրջ երկու հարյուր բազմազան կերպարներ, աշխատել անվանի ռեժիսորների հետ, իբրև լավագույն դերակատար՝ արժանացել հեղինակավոր մրցանակների, այդ թվում՝ Կաննի միջազգային կինոփառատոնի «Սեզար»-ի, Բեռլինի կինոփառատոնի «Արծաթե արջ»-ի, իտալական «Դավիդ դի Դոնատելլո»-ի[11][12]։ Եվս չորս անգամ «Սեզար» մրցանակի է առաջադրվել և դարձյալ՝ «Լավագույն դերասան» անվանակարգում[13]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է Փարիզում[14], երաժիշտների ընտանիքում։ Մայրը դաշնակահարուհի էր, ազգությամբ ֆրանսուհի, հայրը՝ իտալական արմատներով թավջութակահար, եկել էր շվեյցարական Տիչինոյից[15][16]։ Միշելը, միջնակարգ կրթություն ստանալով, սովորել է դրամատիկական արվեստների դպրոցում, որն ավարտելուց հետո սկզբնական շրջանում դերակատարումներով հանդես է եկել թատերական բեմադրություններում։ 1945 թվականին իր առաջին դերն է խաղացել կինոյում՝ Քրիստիան Ժակի «Կախարդանք» (Sortileges) ֆիլմում։ Լայն ճանաչում է ձեռք բերել 1963 թվականին անվանի կինոռեժիսոր Ժան-Լյուկ Գոդարի «Արհամարհանք» ֆիլմում տպավորիչ դերակատարմամբ հանդես գալով։ Հաջորդել են հիշարժան դերակատարումները Լուի Բունյուելի Belle de Jour (1967), Բուրժուազիայի համեստ հմայքը (1972), Ալֆրեդ Հիչքոքի Տոպազ (1969) և բազում այլ ֆիլմերում[17]։ Միշել Պիկկոլին՝ որպես դերակարար, ընդհանուր առմամբ նկարահանվել է 170-ից ավելի ֆիլմերում[18]։
1990-ական թվականներին նա հանդես է եկել նաև որպես ռեժիսոր և նկարահանել է երեք ֆիլմ[19]։
Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Միշել Պիկկոլին ամուսնացել է երեք անգամ։ Նրա առաջին կինը Էլեոնոր Հըրթն էր, երկրորդը՝ երգչուհի Ժուլիետ Գրեկոն, երրորդը՝ Լյուդիվին Կլերը։ Առաջին ամուսնությունից ունեցել է մեկ դուստր, Լյուդիվին Կլերի հետ ապրելիս էլ երկու երեխա են որդեգրել[19][20][21][22]։
Պիկկոլին մահացել է 2020 թվականի մայիսի 12-ին՝ 94 տարեկան հասակում, ինֆարկտի հետևանքով առաջացած բարդություններից[23][24][25][26][27]։
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Կաննի կինոփառատոն
- Բեռլինի կինոփառատոն
- 1982. Արծաթե արջ մրցանակ «Լավագույն դերասան» անվանակարգում, ֆիլմը՝ «Արտառոց գործ»[29]
- Լոկառնոյի կինոփառատոն
- 2007. մրցանակ «Լավագույն դերասան» անվանակարգում, ֆիլմը՝ Les Toits de Paris
- 2007. Excellence Award (գերազանցության մրցանակ)
- Սեզար մրցանակ
- 1981. առաջադրում մրցանակի՝ «Լավագույն դերասան» անվանակարգում, ֆիլմը՝ «Արտառոց գործ»
- 1984. առաջադրում մրցանակի՝ «Լավագույն դերասան» անվանակարգում, ֆիլմը՝ Վտանգավոր քայլեր
- 1990. առաջադրում մրցանակի՝ «Լավագույն դերասան» անվանակարգում, ֆիլմը՝ May Fools
- 1991. առաջադրում մրցանակի՝ «Լավագույն դերասան» անվանակարգում, ֆիլմը՝ La Belle Noiseuse
- Շանհայի կինոփառատոն
- 1997։ Ոսկե գավաթ մրցանակ «Լավագույն դերասան» անվանակարգում, ֆիլմը՝ Ճամփորդող գործընկերը
- Դավիդ դի Դոնատելո մրցանակ
- 2012։ David di Donatello for Best Actor մրցանակ «Լավագույն դերասան» անվանակարգում, ֆիլմը՝ Մենք Հռոմի պապ ունենք
- Համաեվրոպական կինոմրցանակներ
- 2001. առաջադրում մրցանակի՝ «Լավագույն դերասան» անվանակարգում, ֆիլմը՝ Տուն եմ գնում
- 2007. առաջադրում մրցանակի՝ «Լավագույն դերասան» անվանակարգում, ֆիլմը՝ Belle Toujours
- 2011. եվրոպական կինոակադեմիայի պատվո մրցանակ՝ ստեղծագործական ողջ կյանքում ձեռք բերած նվաճումների համար (European Film Academy Lifetime Achievement Award|Honorary Award)[30]
- 2011. առաջադրում մրցանակի՝ «Լավագույն դերասան» անվանակարգում, ֆիլմը՝ Մենք Հռոմի պապ ունենք
2001 թվականին Միշել Պիկկոլիին շնորհվել է համաեվրոպական թատերական մրցանակ (Europe Theatre Prize)[31]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Discogs — 2000.
- ↑ 2,0 2,1 filmportal.de — 2005.
- ↑ 3,0 3,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Fichier des personnes décédées
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Czech National Authority Database
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Michel Piccoli, légendaire acteur de cinéma et de théâtre, est mort (ֆր.) — Le Monde.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 L'acteur Michel Piccoli est mort (ֆր.) — Le Figaro.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 L’acteur Michel Piccoli est décédé chez lui dans son manoir de Saint-Philbert-sur-Risle, dans l’Eure (ֆր.) — Paris-Normandie.
- ↑ The 24th European Film Awards — European Film Academy.
- ↑ www.imdb.com
- ↑ Bergan Ronald (18 May 2020)։ «Michel Piccoli obituary»։ The Guardian։ Վերցված է 19 May 2020
- ↑ «French screen legend Michel Piccoli, who starred in Belle de jour, dies at 94»։ France 24։ 18 May 2020։ Վերցված է 19 May 2020
- ↑ https://www.onet.pl/film/onetfilm/michel-piccoli-nie-zyje-byl-znany-z-pogardy-jeana-luca-godarda/c12fxb3,681c1dfa
- ↑ http://www.allocine.fr/personne/fichepersonne_gen_cpersonne=155.html
- ↑ https://ethnicelebs.com/michel-piccoli
- ↑ http://www.filmreference.com/film/63/Michel-Piccoli.html
- ↑ Mintzer Jordan (18 May 2020)։ «Michel Piccoli, Betrayed by Brigitte Bardot in Jean-Luc Godard's 'Contempt,' Dies at 94»։ The Hollywood Reporter։ Վերցված է 19 May 2020
- ↑ http://kultura.gazetaprawna.pl/artykuly/1477432,michel-piccoli-zmarl.html
- ↑ 19,0 19,1 Smith Harrison։ «Michel Piccoli, French film star who worked with Buñuel and Godard, dies at 94»։ The Washington Post։ Վերցված է 22 May 2020
- ↑ «Michel Piccoli « mort dans les bras » de Ludivine, sa dernière femme : qui est-elle ?»։ gala.fr (ֆրանսերեն)։ 2020-05-18
- ↑ Michel Piccoli auf Frankreich-Sued.de
- ↑ Catherine Balle (2020-05-18)։ «Mort de Michel Piccoli, acteur de légende du cinéma français»։ leparisien.fr (ֆրանսերեն)
- ↑ «Film- und Theaterschauspieler: Michel Piccoli ist tot»։ faz.net (գերմաներեն)։ 2020-05-18
- ↑ «Michel Piccoli ist tot»։ zeit.de (գերմաներեն)։ 2020-05-18
- ↑ «L’acteur Michel Piccoli est décédé chez lui dans son manoir de Saint-Philbert-sur-Risle, dans l’Eure»։ paris-normandie.fr (ֆրանսերեն)
- ↑ Balle Catherine (18 May 2020)։ «Mort de Michel Piccoli, acteur de légende du cinéma français»։ leparisien.fr։ Վերցված է 19 May 2020
- ↑ Pulver Andrew (18 May 2020)։ «Michel Piccoli, renowned French acting veteran, dies aged 94»։ The Guardian։ Վերցված է 19 May 2020
- ↑ «Festival de Cannes: A Leap in the Dark»։ festival-cannes.com։ Վերցված է 2009-05-28
- ↑ «Berlinale: 1982 Prize Winners»։ berlinale.de։ Արխիվացված է օրիգինալից 2017-02-15-ին։ Վերցված է 2010-11-14
- ↑ приз Европейской киноакадемии вручили Триеру(չաշխատող հղում)
- ↑ IX Europe Theatre Prize / Reasons Archived 2021-10-19 at the Wayback Machine. Europe Theatre Prize
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
![]() |
Միշել Պիկկոլի Վիքիպահեստում |
---|
|