Ժան Լյուկ Գոդարը ծնվել է 1930 թվականին, Փարիզում։ Կինոքննադատական հոդվածներով հանդես է եկել «Գազետ դյու սինեմա», «Լե Կայե դյու սինեմա» ամսագրերում։ «Օպերացիա Բետոն» կարճամետրաժ կինոնկարով (1954) մուտք է գործել կինո։ Նկարահանել է նաև «Բոլոր տղաները կոչվում են Պատրիկ» (1957), «Պատմվածք ջրի մասին» (1958), «Շառլոտան և իր Ժյուլը» (1958), «Ծուլությունը» (1961), «Ռագոպագ» (1962), «Մեծ կողոպտիչը» (1963) և այլ կարճամետրաժ շարժանկարներ։ 1968 թվականին Գոդարը Անգլիայում նկարահանեց Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների ռասսայական խտրականությունների և Փարիզի ուսանողության զանգվածային դժգոհությունների մասին պատմող «Մեկին գումարած մեկ» կինոնկարը, իսկ 1971 թվականին՝ «Ամեն ինչ կարգին է » շարժանկարը, որի նպատակն էր ճշմարտացիորեն ցույց տալ Ֆրանսիայի քաղաքական իրադրությունը։ Նկարահանել է նաև «Իտալացիները պայքարում են» գունավոր ֆիլմը, որը կառուցված է, ինչպես Գոդարն է բնութագրել, դիալեկտիկայի թեմայի վրա։ Այս ժանրը հեղինակն անվանել է ագիտացիոն-ինտելեկտուալ։ 1975 թվականին Գոդարը նկարահանել է իր «Վերջին շնչում» ֆիլմի շարունակությունը հանդիսացող «Թիվ 2 վերջին շնչում», ինչպես նաև «Ինչպես եք» և «Սոնիմաժ» կինոնկարները։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 143)։
Ֆրանսիա և 
Շվեյցարիա
