Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Միհրան Արմենակի Երկաթ (փետրվարի 20 , 1921 (1921-02-20 ) [ 1] [ 2] [ 3] , Կոստանդնուպոլիս , Օսմանյան կայսրություն [ 2] [ 3] - հոկտեմբերի 17 , 1986 (1986-10-17 ) [ 3] , Երևան , Հայկական ԽՍՀ , ԽՍՀՄ [ 3] ), հայ օպերային երգիչ, բարիտոն , ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1961), ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1977)։
Միհրան Երկաթը ծնվել է Կ. Պոլսում ։ 1923 թվականին նրանց ընտանիքը տեղափոխվել է Եգիպտոս , բնակություն հաստատել Ալեքսանդրիա քաղաքում, որտեղ ստացել է երաժշտական կրթությունը։ 1940 թվականին ավարտել է Վերդիի անվան երաժշտական դպրոցի երգեցողության բաժինը։ 1941 թվականին առաջին անգամ հանդես է եկել Կահիրեի արքայական օպերայում մի քանի դերով։ 1948 թվականին ներգաղթել է Հայաստան և ընդունվել Երևանի Ալեքսանդր Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի թատրոնը ՝ որպես մեներգիչ։ Այդ թատրոնում կատարած դերերից են՝ Արշակ 2-րդ , Թաթուլ («Ալմաստ» ), Մոսի («Անուշ» ), Ռուբեն («Արծվաբերդ»), Ժերմոն («Տրավիատա» ), Ռենատո («Պարահանդես-դիմակահանդես»), Դև («Դևը»), Ֆրեդերիկ («Լակմե»), Էսկամիլիո («Կարմեն» ), Կոմս դի Լունա («Տրուբադուր» ), Օնեգին («Եվգենի Օնեգին» )։ Ռիգոլետտոյի դերերգով հանդես է եկել Մոսկվայի Մեծ թատրոնում [ 4] ։
ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ, 1961
ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ, 1977
Կարմիր դրոշի շքանշան
Еркат Миран Арменакович // Театр. энциклопедия. - М., 1963. Т. 2. С. 644.
Сырых Н. Мигран Еркат // Веч. Новосибирск. 1963. 23 декабря.
Соничева Н. С предгорий Арарата // ТЖ, 1964. № 6. С. 9.
Вартанян В., Матевосян В. Музыкальность, экспресия // Коммунист. Ереван. 1966. 8 февраля.
Еркат М. Славлю отечество // Правда. 1977. 1 мая.
Еркат Мигран Арменакович // Муз. энциклопедия. - М., 1982. Т. 6. С. 757-758.
Ղարիբյան Գ., Միհրան Երկաթ, Երևան, 1982։
↑ 1,0 1,1 Еркат Мигран Арменакович // Большая советская энциклопедия (ռուս.) : [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия , 1969.
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան , Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն , 1974.
↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 Ով ով է. հայեր (հայ.) / Հ. Այվազյան — Երևան : Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն , 2005. — հատոր 1. — էջ 380.
↑ Գառնիկ Ստեփանյան (1973). Կենսագրական բառարան, հատոր Ա . Երևան: «Սովետական գրող». էջ 314.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 593 )։