Կուրտ Վոնեգութ
Կուրտ Վոնեգութ անգլ.՝ Kurt Vonnegut | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | նոյեմբերի 11, 1922[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Ինդիանապոլիս, ԱՄՆ |
Վախճանվել է | ապրիլի 11, 2007[4][1][2][…] (84 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Նյու Յորք, ԱՄՆ |
Մասնագիտություն | գրող |
Լեզու | անգլերեն |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Կրթություն | Չիկագոյի համալսարան, Կոռնելի համալսարան, Քարնեգի Մելոն համալսարան, Թենեսիի համալսարան և Shortridge High School? |
Ժանրեր | երգիծանք |
Գրական ուղղություններ | աթեիզմ և Հումանիզմ |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Օրորոց կատվի համար, Համար 5 սպանդանոցը և Breakfast of Champions? |
Ստեղծագործությունների ցանկ | Kurt Vonnegut bibliography? |
Անդամակցություն | Արվեստի և գրականության ամերիկյան ակադեմիա և Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա |
Աշխատավայր | Հարվարդի համալսարան, Չիկագոյի համալսարան և Այովայի համալսարան |
Պարգևներ | |
Ամուսին | Ջիլ Կրեմենց |
Զավակներ | Mark Vonnegut? և Edith Vonnegut? |
Ներշնչվել է
| |
![]() | |
Կայք | vonnegut.com |
Կուրտ Վոնեգութ Վիքիքաղվածքում | |
![]() |
Կուրտ Վոնեգութ (անգլ.՝ Kurt Vonnegut, նոյեմբերի 11, 1922[1][2][3][…], Ինդիանապոլիս, ԱՄՆ - ապրիլի 11, 2007[4][1][2][…], Նյու Յորք, ԱՄՆ), ամերիկացի գրող, 20-րդ դարի ամերիկյան գրականության նշանավոր դեմքերից մեկը։
«Ուտոպիա 14» (1952 թ.), «Կատվի ճոճք» (1963 թ.), «Սպանդանոց համար 5» (1969 թ.) վեպերում Վոնեգութը բացահայտել է գիտատեխնիկական հեղափոխության հակասությունները, պսակազերծել «տեխնիկական լավատեսության» արմ․ փիլիսոփայությունը, որի իրականացումը լի է սոցիալական համընդհանուր աղետով, հասարակության բարոյական այլասերումով կամ ֆիզիկական ոչնչացումով։ Վոնեգութի արձակում գիտական ֆանտաստիկայի նմանությունը միաձուլված է գրոտեսկային և այլաբանական գրականության ավանդույթների հետ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծագում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կուրտ Վոնեգութը սերում է գերմանացի ներգաղթյալների ընտանիքից։ Ապագա գրողի նախապապը՝ Կլեմենտ Վոնեգութը ծնվել է գերմանական Մյունստեր քաղաքում և 1848 թվականին ներգաղթել է ԱՄՆ։ Ինդիանապոլսում նա բացում է թավաների վաճառքով զբաղվող ընկերություն։ Նրա որդի Բերնարդը չշարունակեց հոր գործը և ավարտելով Մասսաչուսեցի տեխնոլոգիական ինստիտուտը դարձավ ճարտարապետ և իր գործընկեր Արթուր Բոնոմի հետ ստեղծեց շինարարական Vonnegut & Bohn [8] ապրանքանիշը։ Բերնարդի որդին՝ Կուրտ Վոնեգութ ավագը շարունակեց հոր գործը։ Ավարտելով Մասսաչուսեթսի տեխնոլոգիական ինստիտուտը նա ժառանգեց հոր մասնաբաժինը՝ Vonnegut & Bohn ընկերությունում։ 1913 թվականի նոյեմբերի 22-ին նա ամուսնանում է Էդիթ Լիբերի՝ տեղացի գարեջրագործ-միլիոնատեր Ալբերտ Լիբերի դստեր հետ։ Այդ ամուսնությունից ծնվում են 3 երեխա․ Բերնարդը (1914-1977), Ալիսան (1917-1958) և Կուրտը[9]։
Մանկություն և երիտասարդություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կուրտ Վոնեգութը ծնվել է 1922 թվականի նոյեմբերի 11-ին գերմանացի ներգաղթյալների ընտանիքում։ 1930-ական թվականներին տեղի ունեցած Մեծ ճգնաժամի ընթացքում հոր նյութական վիճակը վատացավ։ Նա ստիպված էր երկար ժամանակ մնալ առանց աշխատանքի։ Եվ հենց այդ ժամանակ էլ մոր մոտ սկսեցին ի հայտ եկան հոգեկան հիվանդության նախանշաններ։ 1944 թվականին երբ նա ինքնասպանություն է գործում, որը մեծ ցնցում էր Կուրտի համար[9][10]։ 1940 թվականի մայիսին Կուրտ Վոնեգութը ավարտում է Շորտրիջայի դպրոցը Ինդիանապոլսում։ Միջնակարգ կրթությունը ավարտելուց հետո ընդունվում է Կոռնելի համալսարան։ Հոր պնդմամբ իր տղայի պատմությանբ, գրականությանբ և փիլիսոփայությանբ հետաքրքրվածությունը անիմաստ ժամանակի և գումարի վատնում էր, Կուրտը որոշել էր քիմիայի ֆակուլտետ ընդունվել։ Այս ընտրության պատճառը եղբայրն էր, որը 1939 թվականին Մասսաչուսեթսի տեխնոլոգիական համալսարանում ստացել էր Ph.D. քիմիայի աստիճան [10]։ Կոռնելի համալսարանի պաշտոնական տեղեկագրի պնդմամբ «Վոնեգութի քիմիայի նկատմամբատելությունը բարիք է ամերիկյան գրականության համար»։ Նա այդ համալսարանում սովորեց 3 տարի, այդպես էլ այն չավարտելով։ Ժամանակի մեծ մասը Կուրտը զբաղվում է The Cornell Daily Sun ուսանողական թերթի աշխատանքներով, կատարելով խմբագրի և տեսաբանի աշխատանքներ[10]։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ընթացքում նա կամավոր գնում է բանակ։ Կոռնելի համալսարանից սկզբում տեղափոխվում է Քարնեգիի համալսարան, այնուհետև Թենեսի համալսարան որտեղ սովորում է մեքենաշինություն[9]։
Մահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կուրտ Վոնեգութը մահացել է 2007 թվականի ապրիլի 11-ին ընկնելիս ստացած գանգուղեղային վնասվածքի պատճառով։ Իր մահից մեկ տարի առաջ նա էդինբուրգյան The Sunday Herald թերթում նա դիմում է բրիտանացի ընթերցողներին ասելով՝
Որքան էլ կոռումպացված, ագահ և անսիրտ են դառնում մեր իշխանությունները, մեր մեծ բիզնեսը, մեր ԶԼՄ-ները, մեր կրոնական և բարեգործական կազմակերպությունները, երաժշտությունը երբեք չի կորցնի իր հմայքը։ Եթե ես երբևէ Աստված չանի մահանամ, իհարկե, խնդրում եմ, որ իմ գերեզմանաքարի վրա գրել այսպիսի տապանագիր՝ «Նրա համար Աստծո գոյության անհրաժեշտ և բավարար պատճառ է եղել երաժշտության գոյությունը»։
No matter how corrupt, greedy, and heartless our government, our corporations, our media, and our religious and charitable institutions may become, the music will still be wonderful. If I should ever die, God forbid, let this be my epitaph: THE ONLY PROOF HE NEEDED FOR THE EXISTENCE OF GOD WAS MUSIC.[11]
Գրողի հայրենիքում՝ Ինդիանապոլիսում 2007 թվականը նշվել է որպես «Վոնեգութի տարի»[12]։
Գրողի փառքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Երիտասարդության ապրումները հիմք դարձան Կուրտ Վոնեգութի առաջին ֆանստաստիկ ստեղծագործության Ուտոպիա 14-ի ստեղծմանը որտեղ նա կերտում է ապագայի մռայլ պատկերները․ ամբողջ աշխատանքը մարդկանց փոխարեն անում են մեքենաները և մարդիկ դառնում են ոչ պետքական։ Գիտաֆանտաստիկ ժանրը նեռարում է ինչպես կարճ պատմվածքներ այնպես էլ որոշ վեպեր («Տիտանի ծովահարսը» և «Կատվի ճոճք»)։ Այնուամենայնիվ, գրողին մեծ հռչակ բերեց 1945 թվականի փետրվարին դաշնակից օդանավերի կողմից Դրեզդենի ռմբակոծմանը նվիրված «Սպանդանոց համար 5 կամ երեխաների խաչակրաց արշավանքը» իրատեսական աշխատանքը, որի ժամանակ քաղաքը լիովին ավերվեց։
Շատ աշխատանքներում Վոնեգութը իր մտքերը արտահայտում է գլխավոր հերոսների ձայներով, ինչպիսիք են ֆանտաստ գրող Քիլգոր Ֆուտը, որի նախատիպը եղել է իրականում գոյություն ունեցող ֆանտաստ Թեոդոր Սթարջոնը։ Վոնեգուտը իր հերոսին շնորհեց հարուստ երևակայությամբ և ցինիզմով, չափավորված իր մարդասիրությամբ։ Իր վերջին հարցազրույցներից մեկում Վոնեգութը, հիշելով «Սպանդանոց համար 5» վեպի վրա տարվող աշխատանքները, նկարագրեց ստեղծագործական գործընթացը հետևյալ կերպ.
Ես չեմ կարծում, որ որևէ արվեստագետ գիտի, թե ինչու է այս կամ այն բանն անում, որը տրամաբանական չէ ... այս ամենը հորդում է մեզանից։
I don't think any artist knows why he does anything, it's not that rational... this stuff comes pouring out of us.
Վեպեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ուտոպիա 14 (Մեխանիկական դաշնամուր) (Player Piano) 1952
- Տիտանի ծովահարսը (The Sirens of Titan) 1959
- Մայր գիշեր (Mother Night) 1961
- Կատվի ճոճք (Cat’s Cradle) 1963
- God Bless You, Mr. Rosewater, or Pearls Before Swine 1965
- Սպանդանոց համար 5 կամ երեխաների խաչակրաց արշավանքը (Slaughterhouse-Five, or The Children’s Crusade) 1969
- Նախաճաշ չեմպիոնների համար կամ հաջողությու՛ն, սև երկուշաբթի (Breakfast of Champions, or Goodbye, Blue Monday) (1973)
- Խեղկատակություն կամ վերջ միայնությանը (Slapstick, or Lonesome No More) 1976
- Բանտարկյալ (Jailbird) 1979
- Deadeye Dick 1982
- Գալապագոսներ (Galapagos) 1985
- Կապույտ մորուք (Bluebeard) 1987
- Ֆոկուս-մոկուս (Hocus Pocus) 1990
- Ժամանակացնցում (Timequake) 1997
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Internet Broadway Database — 2000.
- ↑ 3,0 3,1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 http://www.nytimes.com/2007/04/11/books/11cnd-vonnegut.html?_r=2&hp&oref=slogin&oref=slogin
- ↑ Guggenheim Fellows database
- ↑ https://www.chipublib.org/chicago-public-library-foundation-awards/
- ↑ https://debsfoundation.org/index.php/landing/eugene-v-debs-award/
- ↑ Robert W. Smith, Dorothy A. Nicholson (2007)։ «Vonnegut and Bohn architectural renderings, 1896, 1911»։ www.indianahistory.org (անգլերեն)։ Indiana Historical Society։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-06-29-ին։ Վերցված է 2016-03-31
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Dinitia Smith (2007-04-12)։ «Kurt Vonnegut, Novelist Who Caught the Imagination of His Age, Is Dead at 84»։ Նյու Յորք Թայմս (անգլերեն)։ Վերցված է 2016-03-30
- ↑ 10,0 10,1 10,2 George Lowery (2007-04-12)։ «Kurt Vonnegut Jr., novelist, counterculture icon and Cornellian, dies at 84»։ Cornell Chronicle (անգլերեն)։ Cornell University։ Վերցված է 2016-03-31
- ↑ Kurt Vonnegut. Vonnegut's Blues For America, 07 January, 2006. Sunday Herald(անգլ.)
- ↑ «Сын Воннегута заменит отца на один вечер»։ Lenta.ru։ 2007-04-13։ Արխիվացված է օրիգինալից 2011-08-23-ին։ Վերցված է 2010-02-19
|
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 495)։ ![]() |
- Նոյեմբերի 11 ծնունդներ
- 1922 ծնունդներ
- ԱՄՆ-ում ծնվածներ
- Ապրիլի 11 մահեր
- 2007 մահեր
- Նյու Յորք քաղաքում մահացածներ
- Չիկագոյի համալսարանի շրջանավարտներ
- Կոռնելի համալսարանի շրջանավարտներ
- Հարվարդի համալսարանի դասախոսներ
- Գուգենհայմի կրթաթոշակառուներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Գրողներ այբբենական կարգով
- Ամերիկացի գրողներ
- Ամերիկացի ֆանտաստ գրողներ
- Ամերիկացի սոցիալիստներ
- Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մասնակիցներ
- Արվեստի և գրականության ամերիկյան ակադեմիայի անդամներ
- 20-րդ դարի ամերիկացի վիպասաններ
- Ամերիկացի դրամատուրգներ
- Ամերիկացի սցենարիստներ
- Ամերիկացի փիլիսոփաներ
- Գիտաֆանտաստիկ գրողներ
- Կուրտ Վոնեգութ
- Կրոնների քննադատներ
- Քաղաքական փիլիսոփաներ
- Ամերիկացի աթեիստներ
- Ամերիկացի տղամարդ վիպասաններ
- 20-րդ դարի ամերիկացի պատմվածքագիրներ
- Պոստմոդեռնիստ գրողներ