XVII դ. 70-ական թթ. Ժվանեցում հիմնադրվում է հայկ. գաղութ (100 ընտանիք)։ Գաղթելով Մոլդովայից, Վալախիայից, մասամբ նաև Հայաստանից և հաստատվելով Ժվանեցում՝ հայերն զբաղվել են արհեստներով ու առևտրով։ 1672–99-ին, թուրքական տիրապետության ժամանակ, թողել են Ժվանեցը և վերադարձել թուրքերի հեռանալուց հետո։ Ավերվածի փոխարեն կառուցել են պարսպապատ նոր եկեղեցի։ 1768-ին, թուրքերի հարձակման ժամանակ, հայերն ստիպված նորից են լքել իրենց բնակավայրը և հաստատվել Կամենեց-Պոդոլսկում։ Հետագայում նրանց մի մասը վերադարձել է Ժվանեց։ Գաղութը քայքայվել է XIX դ. սկզբներին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 301)։