Զարուհի Գալեմքյարյանը ծնվել է Կ. Պոլսում։ Նախնական կրթությունը ստացել է ծննդավայրի Արամյան վարժարանում։ 17 տարեկան հասակից սկսել է ոտանավորներ գրել, որոնք լույս են տեսել «Ծաղիկ» պարբերականում, Եվտերպե ծածկանունով։ 1893 թ. հրատարակել է «Զարթոնք» ժողովածուն, հաջորդ տարի լույս է ընծայել երկրորդ ժողովածուն՝ «Մրմունջը»։ Ամուսնությունից հետո, դեն գցելով Եվտերպե ծածկանունը, Գ. Զարուհի ստորագրությամբ արձակ բանաստեղծություններ, մանր պատմվածքներ է տպագրել մամուլում («Բյուզանդիոն», «Արևելյան մամուլ», «Ծաղիկ», հետագայում՝ «Շանթ», «Ոստան», «Թեոդիկի տարեցույց» և այլն)։ Առաջին համաշխարհային պատերազմից հետո մեկնել է ԱՄՆ, բնակություն հաստատել Նյու Յորքում։ Այնուհետև առանձին գրքով լույս են տեսել նրա «Թոռնիկիս գիրքը» և «Կյանքիս ճամփեն» (Անթիլիաս, 1952) ժողովածուները։ 1964 թ. Սփյուռքում և Հայաստանում նշվեց նրա ծննդյան 90-ամյակը։ Այդ առիթով Հայպետհրատը լույս ընծայեց նրա երկերի մի ժողովածու «Հասկաքաղ» վերնագրով (Երևան, 1965)[1]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 653)։
.svg){kind=small}
Օսմանյան կայսրություն և 
ԱՄՆ
