Գևորգ Բաշինջաղյան
Գևորգ Բաշինջաղյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 28, 1857 |
| Ծննդավայր | Սիղնաղ, Կախեթի մարզ, Վրաստան |
| Վախճանվել է | հոկտեմբերի 4, 1925 (67 տարեկանում) |
| Մահվան վայր | Թիֆլիս, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Ազգություն | հայ |
| Քաղաքացիություն |  Հայաստան |
| Կրթություն | Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիա |
| Մասնագիտություն | լանդշաֆտային ճարտարապետ, նկարիչ և արձակագիր |
| Ոճ | ռեալիզմ |
| Ժանր | բնանկար |
| Զավակներ | Լևոն Բաշինջաղյան և Զաքար Բաշինջաղյան |
| Գևորգ Բաշինջաղյան Վիքիդարանում | |
| Gevorg Bashinjaghian Վիքիպահեստում | |
Գևորգ Զաքարի Բաշինջաղյան (հոկտեմբերի 28, 1857, Սիղնաղ, Կախեթի մարզ, Վրաստան - հոկտեմբերի 4, 1925, Թիֆլիս, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ նկարիչ, գրող, հասարակական գործիչ, ազգային ռեալիստական բնանկարչության հիմնադիր։
Տնտեսագետ Զաքար և լեզվաբան Լևոն Բաշինջաղյանների հայրն է, այգեգործ, գինեգործ Սերգեյ Բաշինջաղյանի եղբայրը։
Բովանդակություն
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1876-1878 թթ. սովորել է Թբիլիսիի գեղանկարչության և քանդակագործության դպրոցում, 1879-1883 թթ.՝ Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիայում, աշակերտել նշանավոր գեղանկարիչ Մ. Պ. Կլոդտին։ 1884 թվականին մեկնել է Իտալիա, ծանոթացել Վերածննդի և հետագա շրջանների եվրոպական արվեստին, ճանապարհորդել Շվեյցարիայում[1]։
Ստեղծագործական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բաշինջաղյանի նկարների (շուրջ 1000) մեծ մասը հայկական բնապատկերներ են, որոնց բնորոշ են բնության մանրազնին պատկերումը՝ ակադեմիզմի որոշ տարրերով («Արարատ», 1883, «Խաչատուր Աբովյանի տունը Քանաքեռում», 1884)։ 1890-ական թթ. ստեղծել է վառ անհատականությամբ բնորոշվող հայրենասիրական կտավներ («Արարատ», 1895, «Դիլիջանի ճանապարհը», 1895, «Սևան», 1896, «Սևան։ Անձրևային օր», 1899)։ Բաշինջաղյանի նկարներն աչքի են ընկնում քնարերգականությամբ։ Իր կյանքի ընթացքում ստեղծել է մոտ 2000 կտավ։
Բնանկարչությունը ինքնուրույն ժանրի նշանակություն է ստացել Բաշինջաղյանի էպիկական և մոնումենտալ գործերում, որոնցում գեղարվեստական մեծ ընդհանրացումներով, համոզչականությամբ է վերարտադրված հայրենի բնությունը («Արարատ», 1912, «Վաղ գարուն»)։
Բաշինջաղյանը նաև պատմվածքների, նորավեպերի, ակնարկների, ուղեգրությունների, պիեսնեիի, հոդվածների հեղինակ է։ Զբաղվել է Սայաթ-Նովայի տաղերի հավաքման ու հրատարակման, հայկական ճարտարապետական կոթողների նորոգման խնդիրներով։
Բաշինջաղյանի գործերի մեծ մասը պահվում է Հայաստանի ազգային պատկերասրահում։
Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Կեչիների պուրակ» ( 1883) նկարի համար արժանացել է Սանկտ Պետերբուրգի ակադեմիայի արծաթե մեդալի։
Ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անհատական ցուցահանդեսներ է ունեցել Թիֆլիսում (1883), նաև Ռուսաստանի հայաբնակ քաղաքներում, Փարիզում (1899, 1900) և այլուր։
Հիշատակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բաշինջաղյանի անունով է կոչվում Երևանի Աջափնյակ համայնքի փողոցներից մեկը:
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Կովկասյան լեռներ»
«Առավոտը Սևանում»
«Սևան»
«Արագած»
.jpg)
.jpg)
_%D4%B3%D6%87%D5%B8%D6%80%D5%A3_%D4%B2%D5%A1%D5%B7%D5%AB%D5%B6%D5%BB%D5%A1%D5%B2%D5%B5%D5%A1%D5%B6.jpg)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005
