Բիտոլա (մակեդոներեն՝ Битола), քաղաք Հյուսիսային Մակեդոնիայի Հանրապետության հարավ-արևմուտքում։ Հանդիսանում է համանուն համայնքի վարչական կենտրոնը, ինչպես նաև մշակութային ու կրթական կենտրոն է ու տրանսպորտային կարևոր հանգույց։
Քաղաքը հիմնադրվել է Ֆիլիպ II Մակեդոնացու կողմից Հերակլիա Լինկեստիս (հին հունարեն՝ Ηράκλεια Λυγκηστίς) անվամբ։ Վաղ Միջնադարից հայտնի է սլավոնական Բիտոլա (Բիտոլյա, Բիտոլ) անվամբ, որ նշանակում է «բնակավայր» (վանք), և հունական Մոնաստիրի (հուն․՝ Μοναστήρι) անվամբ, որ ունի նույն նշանակությունը (հետագայում հունական անվանումն անցել է թուրքերենին (թուրքերեն՝ Manastır) և ալբաներենին (ալբ․՝ Manastiri)։
Օսմանյան կայսրության տիրապետության տարիներին Բիտոլայում (Մանաստիր) գտնվում էին եվրոպական բազմաթիվ երկրների հյուպատոսություներ. այդ պատճառով էլ քաղաքն կոչվել է «հյուպատոսների քաղաք»։ Մինչ 1912 թվականը բնակչության զգալի մասը կազմում էին հույները։ Բալկանյան առաջին պատերազմի ժամանակ՝ 1912 թվականին, քաղաքն անցնում է Սերբիային (սերբ.՝ Битољ անվամբ), իսկ 1945 թվականին ընդգրկվում է հարավսլավական Մակոդոնիա հանրապետության կազմում։
Բիտոլայի բնակիչն է եղել Անաստասիոս Վաֆիադիսը (Αναστάσιος Βαφειάδης), ով 1866 թվականին կազմակերպել ու գլխավորել հույն կամավորականների ջոկատ՝ նրանց հետ մասանկցելով Կրետեի ապստամբությանը։ Զոհվել է Վաֆայի ճակատամարտում։
XX դարի սկզբում Մանաստիրիում բնակվել են ու աշխատել Յանակի ու ՄԻլտիադ-ՄԻլտոն Մանակի եղբայրները (հուն․՝ Γιαννης και Μιλτιαδης Μανακια), ովքեր ծնունդով արևմտամակեդոնական հունական Գրևենա նոմից էին։ Նրանք հանդիսանում են կինեմատոգրաֆի առաջին գործիչները Բալկաններում։ 1905 թվականից սկսած նրանք նկարահանել են կարճամետրաժ ֆիլմեր, այդ թվում՝ տեղական տոները, պաշտոնական անձանց այցելությունները Մանաստիրի, որոնց թվում են եղել սուլթան Մեհմեդ V-ը, Սերբայի թագավոր Պետրոս I-ը և թագաժառանգ Ալեքսանդր I-ը (1913), Հունաստանի թագավոր Կոնստանտին I-ը և թագաժառանգ Պավել I-ը (1918)։ 1921 թվականին եղբայրները հիմնադրում են «Մանակի» կինոթատրոնը, որ նախապես աշխատում էր «բաց երկնքի տակ», իսկ 1923 թվականից շինության ներսում։ Կինոթատրոնը գոյություն ունեցավ մինչև 1939 թվականը, որից հետո (արդեն պատկանում էր այլ սեփականատիրոջ) այրվել է։ Նախագիծ կա վերականգնել այն գծագրերի հիման վրա[1]։ Քաղաքի գեղարվեստական կենտրոնի մոտ տեղադրված է Միլտոն Մանակիի հուշարձանը։
1948 թվականի մարդահամարի տվյալների համաձայն՝ Բիտոլայի բնակչությունը կազմել է 30,761 մարդ, որից 77.2% (կամ 23,734 բնակիչ) եղել են մակեդոնացիները, 11.5% (կամ 3,543 բնակիչ)՝ թուրքեր, 4.3% (կամ 1,327 բնակիչ)՝ ալբանացիներ, 3% (կամ 912 բնակիչ)՝ սերբեր, 1.3% (կամ 402 բնակիչ)՝ առումաններ։ 2002 թվականի մարդահամարի տվյալներով՝ Բիտոլայի բնակչությունը կազմում է 74,550 մարդ։ Բնակչության ազգային կազմը հետևյալն[2]՝.