Իվետա Գիլբեր

Իվետա Գիլբեր ֆր.՝ Yvette Guilbert
Ծնվել է	հունվարի 20, 1865(1865-01-20)[…]
Ծննդավայր	Փարիզի 3-րդ շրջան, Փարիզ
Մահացել է	փետրվարի 2, 1944(1944-02-02) (79 տարեկան)
Մահվան վայր	Էքս-ան-Պրովանս
Գերեզման	Պեր Լաշեզ և Grave of Guilbert
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Մայրենի լեզու	ֆրանսերեն
Մասնագիտություն	դերասանուհի, երգչուհի, բնորդ, թատրոնի դերասանուհի, կինոդերասանուհի, կոմպոզիտոր և երգերի հեղինակ
Պարգևներ և մրցանակներ
Ստորագրություն
Yvette Guilbert Վիքիպահեստում

Իվետա Գիլբեր (ֆր.՝ Yvette Guilbert, իսկական անունը՝ Emma Laure Esther Guilbert, հունվարի 20, 1865(1865-01-20)^[…], Փարիզի 3-րդ շրջան, Փարիզ - փետրվարի 2, 1944(1944-02-02), Էքս-ան-Պրովանս), Հիասքանչ դարաշրջանի կաբարեի ֆրանսիացի երգչուհի, դերասան և մոդել։

Կենսագրություն

Իվետա Գիլբերը ծնվել է 1865 թվականին Փարիզում։ Հայրը եղել է հնավաճառ, մայրը՝ գլխարկ կարող։ 16 տարեկանից աշխատել է կարի արվեստանոցում և Օսմանի զբոսայգու Printemps հանրախանութում վաճառողուհի։ Ավարտել է դրամատիկական արվեստի դասընթացները (1885)։ Առաջին ելույթն ունեցել է Théâtre des Bouffes du Nord-ում, այնուհետև խաղացել է Théâtre de Cluny, Théâtre des Nouveautés, Théâtre des Variétés երաժշտական սրահներում։ Չբավարարվելով երրորդական դերերով, սկսել է երգել մյուզիք-հոլլերում և կաբարեներում։ Նրա երգացանկում ընդգրկված էին Պոլ Շառլ դը Կոկյի, Ժան Լորենի, Ժան Ռիշպենի և այլոց բանաստեղծությունների հիման վրա գրված երգեր։

Էլդորադո երաժշտական սրահում նրան նկատում է Զիգմունդ Ֆրոյդը, նրանք ծանոթանում են և աշխույժ նամակագրություն սկսում։ Հետագայում Ֆրոյդը նրա լուսանկարը կախում է իր կաբինետում՝ Լու Անտրեաս-Սալոմեի նկարի կողքին։

Շարլ Զիդլերի օժանդակությամբ, որի հետ ծանոթացել էր 1885 թվականին, վարձահրավեր է ստանում Մուլեն Ռուժից 1891 թվականին։ Մարսել Պրուստը նրա առաջնելույթին նվիրված ակնարկ է տպագրում Mensuel ամսագրում։ Այստեղ երգչուհուն տեսնում է Անրի դը Տուլուզ-Լոտրեկը։ 1906 թվականին Գիլբերը ելույթ է ունենում Քարնեգի հոլում, 1913 թվականին Նիսի խաղատանը, երգում է Գերմանիայում և Մեծ Բրիտանիայում։

Այդ տարիներին նրա խաղացանկը դարձավ ավելի գրական և համալրվեց միջնադարյան երգերով։ Ավելի ուշ զբաղվել է թատերական մասնավոր գործունեությամբ, վարել է լրագրային և ամսագրային ժամանակագրություն, ելույթներ է ունեցել ռադիոյով, զբաղվել է դասավանդմամբ և ռեժիսուրայով, գրել է մի քանի գրքեր, նկարահանվել է Ֆրիդրիխ Վիլհելմ Մուրնաուի (Ֆաուստ, 1926), Լ’Էրբեի (Փողեր, 1928), Մորիս Թուրնյորի (Երկու որբեր, 1933), Սաշա Գիտրիի (Երազենք, 1936) և այլ ֆիլմերում։ Շուրջ քառասուն տարի երգեր է ձայնագրել, շատ ձայնագրություններ պահպանվել են։

Մահացել է 1944 թվականին Էքս ան Պրովանսում։ Թաղված է Պեր Լաշեզ գերեզմանոցում։

Հուշեր և այլ գրքեր

Պուշկինի անվան կերպարվեստի թանգարան]], 1894).

• Comment on devient une étoile (1893)
• La vedette (1902)
• La Chanson de ma vie (1927)
• L’art de chanter une chanson (1928)
• La Passante émerveillée (1929)
• Mes lettres d’amour (1933)
• Autres temps, autres chants (1946)

Մրցանակներ

• Պատվավոր Լեգեոնի շքանշանի ասպետ (1932)

Գրականություն

• Liebowitz Knapp B., Chipman M. That was Yvette; the biography of Yvette Guilbert, the great diseuse. New York: Holt, Rinehart and Winston, 1964.
• Geffroy G. Yvette Guilbert. New York: Walker, 1968.
• Hanke H. Yvette Guilbert. Berlin: Henschelverl., 1974.
• Brécourt-Villars C. Yvette Guilbert l’irrespectueuse. Paris: Plon, 1997.

Ծանոթագրություններ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իվետա Գիլբեր» հոդվածին։