Jump to content

Եկատերինա Դուրյան-Արմենյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Արմենյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Եկատերինա Դուրյան-Արմենյան
Ծնվել էօգոստոսի 28, 1885(1885-08-28)
ԾննդավայրԹիֆլիս, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էմայիսի 6, 1969(1969-05-06)[1] (83 տարեկան)
Մահվան վայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունդերասանուհի
ԱշխատավայրՄոսկվայի գեղարվեստական ակադեմիական թատրոն, Աբելյան-Արմենյան թատերախումբ և Գյումրիի Վարդան Աճեմյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոն
Ժանրերթատրոն
Ամուսին(ներ)Արմեն Արմենյան
Պարգևներ և մրցանակներ
ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ

Եկատերինա Միխայիլի Դուրյան-Արմենյան (Դանդուրյան, օգոստոսի 28, 1885(1885-08-28), Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն - մայիսի 6, 1969(1969-05-06)[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ դերասանուհի։ ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1947)։

Հայ խորհրդային դերասան Արմեն Արմենյանի կինը[2]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բեմական կարիերան սկսվել է 1903 թվականին Բաքվում։ 1914 թվականին եղել է Մոսկվայի Գեղարվեստական թատրոնի ստուդիայի ազատ ունկնդիրը։ Հանդես է եկել Աբելյան-Արմենյան թատերախմբում։ Ամուսնու՝ հայտնի դերասան և ռեժիսոր Արմեն Արմենյանի հետ շրջագայել է Անդրկովկասով և արտասահմանյան շատ բնակավայրերով, որտեղ շատ հայեր էին ապրում՝ Բուլղարիա, Եգիպտոս, Իրան[3]։ 1932 թ.-ից աշխատել է Գյումրիի Վարդան Աճեմյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոնում[4]։

Դերերը թատրոնում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Մարգարիտ՝ Ա. Շիրվանզադեի «Պատվի համար»
  • Էփեմիա՝ Գ. Սունդուկյանի «Պեպո»
  • Դեզդեմոնա՝ Ու. Շեքսպիրի «Օթելլո»
  • Ժակլին՝ «Անհայտ կին»
  • Վասիլիսա՝ Մ. Գորկու «Հատակում»
  • Պոլինա՝ Մ. Գորկու «Թշնամիներ»
  • լեդի Միլֆորդ՝ Ֆ. Շիլլերի «Սեր և խարդավանք»
  • Սալոմե՝ Գ. Սունդուկյանի «Էլի մեկ զոհ»
  • արքայամայր՝ «Երկիր հայրենի»
  • Մարիա Պետրովնա՝ «Փառք»
  • Կրուչինինա՝ Ա․ Օստրովսկու «Անմեղ մեղավորներ»
  • Սոնա՝ Ա. Շիրվանզադեի «Պատվի համար»
  • Արմենուհի՝ Ա. Շիրվանզադեի «Չար ոգի»
  • Ժաննա դ'Արկ՝ Ֆ. Շիլլերի «Օռլեանի կույս»
  • Դեզդեմոնա՝ Ու. Շեքսպիրի «Համլետ»
  • Նորա՝ Հ. Իբսենի «Նորա»
  • ֆրու Ալվինգ՝ Հ. Իբսենի «Ուրվականներ»
  • Ռուկայա՝ Ա. Յուժին-Սումբատովի «Դավաճանություն»
  • Անանի՝ Գ. Սունդուկյանի «Էլի մեկ զոհ»
  • Սալոմե՝ Գ. Սունդուկյանի «Քանդած օջախ»
  • Մարիա Էստերագ՝ Գերգեյի և Լիտովսկու «Իմ որդին»

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 1,2 http://am.hayazg.info/index.php?curid=2090
  2. «Екатерина Дурян-Арменян». Кино-Театр.РУ. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 14-ին.
  3. Հայ սովետական թատրոնի պատմություն. Երևան: ՀՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն. 1967.
  4. «Zarkfoundation - Եկատերինա Դուրյան-Արմենյան». zarkfoundation.com.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Եկատերինա Դուրյան-Արմենյանը Кино-Театр.ru կայքում

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Եկատերինա Դուրյան-Արմենյան» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 463