Եկատերինա Դուրյան-Արմենյան
Արտաքին տեսք
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Արմենյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Եկատերինա Դուրյան-Արմենյան | |
---|---|
Ծնվել է | օգոստոսի 28, 1885 |
Ծննդավայր | Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն |
Մահացել է | մայիսի 6, 1969[1] (83 տարեկան) |
Մահվան վայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ |
Մասնագիտություն | դերասանուհի |
Աշխատավայր | Մոսկվայի գեղարվեստական ակադեմիական թատրոն, Աբելյան-Արմենյան թատերախումբ և Գյումրիի Վարդան Աճեմյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոն |
Ժանրեր | թատրոն |
Ամուսին(ներ) | Արմեն Արմենյան |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Եկատերինա Միխայիլի Դուրյան-Արմենյան (Դանդուրյան, օգոստոսի 28, 1885, Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն - մայիսի 6, 1969[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ դերասանուհի։ ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1947)։
Հայ խորհրդային դերասան Արմեն Արմենյանի կինը[2]։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բեմական կարիերան սկսվել է 1903 թվականին Բաքվում։ 1914 թվականին եղել է Մոսկվայի Գեղարվեստական թատրոնի ստուդիայի ազատ ունկնդիրը։ Հանդես է եկել Աբելյան-Արմենյան թատերախմբում։ Ամուսնու՝ հայտնի դերասան և ռեժիսոր Արմեն Արմենյանի հետ շրջագայել է Անդրկովկասով և արտասահմանյան շատ բնակավայրերով, որտեղ շատ հայեր էին ապրում՝ Բուլղարիա, Եգիպտոս, Իրան[3]։ 1932 թ.-ից աշխատել է Գյումրիի Վարդան Աճեմյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոնում[4]։
Դերերը թատրոնում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Մարգարիտ՝ Ա. Շիրվանզադեի «Պատվի համար»
- Էփեմիա՝ Գ. Սունդուկյանի «Պեպո»
- Դեզդեմոնա՝ Ու. Շեքսպիրի «Օթելլո»
- Ժակլին՝ «Անհայտ կին»
- Վասիլիսա՝ Մ. Գորկու «Հատակում»
- Պոլինա՝ Մ. Գորկու «Թշնամիներ»
- լեդի Միլֆորդ՝ Ֆ. Շիլլերի «Սեր և խարդավանք»
- Սալոմե՝ Գ. Սունդուկյանի «Էլի մեկ զոհ»
- արքայամայր՝ «Երկիր հայրենի»
- Մարիա Պետրովնա՝ «Փառք»
- Կրուչինինա՝ Ա․ Օստրովսկու «Անմեղ մեղավորներ»
- Սոնա՝ Ա. Շիրվանզադեի «Պատվի համար»
- Արմենուհի՝ Ա. Շիրվանզադեի «Չար ոգի»
- Ժաննա դ'Արկ՝ Ֆ. Շիլլերի «Օռլեանի կույս»
- Դեզդեմոնա՝ Ու. Շեքսպիրի «Համլետ»
- Նորա՝ Հ. Իբսենի «Նորա»
- ֆրու Ալվինգ՝ Հ. Իբսենի «Ուրվականներ»
- Ռուկայա՝ Ա. Յուժին-Սումբատովի «Դավաճանություն»
- Անանի՝ Գ. Սունդուկյանի «Էլի մեկ զոհ»
- Սալոմե՝ Գ. Սունդուկյանի «Քանդած օջախ»
- Մարիա Էստերագ՝ Գերգեյի և Լիտովսկու «Իմ որդին»
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 http://am.hayazg.info/index.php?curid=2090
- ↑ «Екатерина Дурян-Арменян». Кино-Театр.РУ. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 14-ին.
- ↑ Հայ սովետական թատրոնի պատմություն. Երևան: ՀՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն. 1967.
- ↑ «Zarkfoundation - Եկատերինա Դուրյան-Արմենյան». zarkfoundation.com.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Եկատերինա Դուրյան-Արմենյանը Кино-Театр.ru կայքում
Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Եկատերինա Դուրյան-Արմենյան» հոդվածին։ |
|
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 463)։ |