Jump to content

Դմիտրի Աստրախան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դմիտրի Աստրախան
Ծնվել էմարտի 17, 1957(1957-03-17)[1] (67 տարեկան)
ԾննդավայրԼենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
ԿրթությունՍանկտ Պետերբուրգի պետական թատերական արվեստի ակադեմիա
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Մասնագիտացումդերասան, կինոռեժիսոր, թատերական ռեժիսոր, հաղորդավար, հեռուստահաղորդավար և հեռուստատեսային դերասան
Պարգևներ
IMDbID ID 0040125

Դմիտրի Խանանովիչ Աստրախան (ռուս.՝ Дмитрий Хананович Астрахан, մարտի 17, 1957(1957-03-17)[1], Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ռուսական թատրոնի և կինոյի ռեժիսոր, պրոդյուսեր, հեռուստահաղորդավար, կինոդերասան, ՌԴ արվեստի վաստակավոր գործիչ (2009)[2]։ Բելառուսի Հանրապետության հատուկ մրցանակի դափնեկիր (2014)[3], Ռուսաստանի հրեական կոնգրեսի հանրային խորհրդի անդամ։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դմիտրի Աստրախանը ծնվել է 1957 թվականի մարտի 17-ին լենինգրադցի պատմաբաններ Խանան Մարկովիչ Աստրախանի և Սուսաննա Մարկովնա Մանևիչի (ծագումով Բելառուսից) ընտանիքում[4]։ Եղել է ընտանիքի ամենափոքր՝ հինգերորդ երեխան։ Դպրոցում սիրել է ընթերցանությունը, մաթեմատիկան և սպորտը։ Ութերորդ դասարանն ավարտելուց հետո ընդունվել է Վասիլևսկի կղզու թիվ 30 ֆիզիկամաթեմատիկական դպրոց և միաժամանակ շարունակել զբաղվել դասական ըմբշամարտով։ Դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել Է Լենինգրադի Ուլյանովի (Լենինի) անվան էլեկտրատեխնիկական ինստիտուտ։ Մի քանի տարվա ընթացքում Դմիտրին փոխել է մի քանի ինստիտուտներ, մինչև ընդունվել է Լենինգրադի թատրոնի, երաժշտության և կինեմատոգրաֆիայի պետական ինստիտուտ (Ա. Մուզիլի դասարան, ավարտել է 1982 թվականին)։ Որպես դիպլոմային աշխատանք Աստրախանը պետք է ներկայացում բեմադրեր Պուշկինի թատրոնում, սակայն, հենց Աստրախանի պնդմամբ, այն բանից հետո, երբ թատրոնի գեղարվեստական ղեկավարն իմացել է, որ Աստրախանը հրեա է, ներկայացումը բեմադրել թույլ չեն տվել[5]։

1981-1987 թվականներին եղել է Սվերդլովսկի պատանի հանդիսատեսի թատրոնի ռեժիսոր։ Այնուհետև ծառայել է ԽՍՀՄ զինված ուժերում (ծովային ավիացիա)։ Բեմադրել է ներկայացումներ Ռուսաստանի տարբեր թատրոններում և արտերկրում, վերապատրաստվել է Լենինգրադում Գեորգի Տովստոնոգովի մոտ։

1991-1995 թվականներին ղեկավարել է Սանկտ Պետերբուրգի Ն. Պ. Ակիմովի անվան կոմեդիայի թատրոնը։

1993 թվականից ղեկավարել է Սանկտ Պետերբուրգի թատերական արվեստի պետական ակադեմիայի դերասանական արվեստանոց։ Նրա աշակերտների թվում են եղել Աննա Բանշչիկովան, Ալեքսեյ Շևչենկովը, Դենիս Կիրիլովը, Գենադի Սվիրը, Մարկ Գորոնոկը, Իվան Պարշինը, Անդրեյ Ֆեդորցովը և այլք։

Ակտիվ աշխատանք է ծավալել թատրոնում և կինոյում, մասնագիտացել հոգեբանական դրամայի բնագավառում։ Դասավանդում է «Օստանկինո» հեռուստատեսության բարձրագույն դպրոցում և TheOneFilm կինոդպրոցում[6]։

Դմիտրի Աստրախանը պահանջված դերասան է դարձել «Վիսոցկի։ Շնորհակալություն, որ ողջ եմ» ֆիլմում ադմինիստրատոր Լեոնիդ Ֆրիդմանի դերից հետո։

2022 թվականի հունիսի 30-ին նշանակվել է Մոսկվայի «Ժամանակակից պիեսի դպրոց» թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար[7] Իոսիֆ Ռայխելհաուսի փոխարեն։

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Առաջին կինը՝ Օլգա Բելյաևա (1964-2000), դերասանուհի։ 2000 թվականին Բելյաևան մահացել է բնակարանում հրդեհի ժամանակ,
    • Որդին՝ Պավել,
  • Երկրորդ կինը՝ Ելենա Վալերևնա Աստրախան, Մարիինյան թատրոնի բալետի պարուհի,
  • Երեխաներ՝ Մարիա, Նատալյա, Աննա, Վիկտոր և Ելիզավետա[8].
«Լեդի մեկ օրով» ներկայացումը ՌԲԿԱԹ, 2020 թվական

1981 թվականից ի վեր բեմադրել է 40-ից ավելի ներկայացում տարբեր թատրոններում[9].

Ռեժիսորը բազմիցս բեմադրել է իռլանդացի դրամատուրգ Ջոն Սինգի «Անվեհեր կտրիճը՝ Արևմուտքի պարծանքը» (ռուս.՝ «Удалой молодец — гордость Запада») պիեսը տարբեր թատրոններում[11].

Ֆիլմագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարի Ֆիլմ Բնօրինակ
անվանում
Ռեժիսոր Պրոդյուսեր Դերասան Դեր
1991 Изыди!
ԱյոY
ԱյոY
1993 Դու իմ միակն ես Ты у меня одна
ԱյոY
ԱյոY
մրցավար բռնցքամարտի ռինգում
1995 Ամեն ինչ լավ կլինի Всё будет хорошо
ԱյոY
ԱյոY
մաթեմատիկայի պրոֆեսոր ինստիտուտում
1995 Չորրորդ մոլորակը Четвёртая планета
ԱյոY
ԱյոY
ԱյոY
երաժիշտ ռեստորանում
1996 Դժոխքից դժոխք Из ада в ад
ԱյոY
ԱյոY
«Ջոյնթի» աշխատակից Նյու Յորքում
1998 Սպասասրահ Зал ожидания
ԱյոY
1998 Պայմանագիր մահվան հետ Контракт со смертью
ԱյոY
1998 Խաչմերուկ Перекресток
ԱյոY
2000 Ալքիմիկոսները Алхимики
ԱյոY
ԱյոY
շերիֆ
2000 Լեդի Ղազախստան Леди Казахстан
ԱյոY
2001 Դեղին թզուկը Жёлтый карлик
ԱյոY
2001 Փախուստ Գուլագից Побег из Гулага
ԱյոY
2001 Նվիրիր ինձ լուսնի լույս Подари мне лунный свет
ԱյոY
2001 Ճանապարհորդները գիշերը Путники в ночи
ԱյոY
2002 Սատանան, որ իրեն կոչում էր աստված Дьявол, называющий себя богом
ԱյոY
2002 Լեդի մեկ օրով Леди на день
ԱյոY
ԱյոY
օդաչու
2003 Տարտարենը Տարասկոնից Тартарен из Тараскона
ԱյոY
2003 Չորրորդ ցանկությունը Четвёртое желание
ԱյոY
ռեժիսոր
2004 Մութ գիշեր Тёмная ночь
ԱյոY
ԱյոY
2004 Երազանքների ֆաբրիկա Фабрика грез
ԱյոY
ԱյոY
2005 Կիրակին կանաց բաղնիքում Воскресенье в женской бане
ԱյոY
ԱյոY
2005 Կարապների դրախտ Лебединый рай
ԱյոY
2007 Ամեն ինչ ազնվորեն է Всё по-честному
ԱյոY
ԱյոY
2007 Դեպքը եղել է Գավրիլովկայում Дело было в Гавриловке
ԱյոY
2008 Աշխարհում ապրում են բարի ու լավ մարդիկ На свете живут добрые и хорошие люди
ԱյոY
ԱյոY
2009 Ոսկի երկիր Золотая страна
ԱյոY
2009 Դրախտային անկյուն Райский уголок
ԱյոY
2010 Գիշերային պանդոկի լույսը Ночной таверны огонёк
ԱյոY
ԱյոY
2011 Վիսոցկի։ Շնորհակալություն, որ ողջ եմ Высоцкий. Спасибо, что живой
ԱյոY
Լեոնիդ Ֆրիդման, Ուզբեկական ԽՍՀ-ում Վիսոցկու համերգի կազմակերպիչը
2012 Ամուսնալուծություն Развод
ԱյոY
Իգոր Իվանովիչ Միխեև, հայտնի ամսագրի գլխավոր խմբագիր
2012 Աստված իր պլաններն ունի У Бога свои планы
ԱյոY
Օլեգ Ռոմանովիչ Նազարով, արհեստական բեղմնավորման հիվանդանոցի սեփականատոր, բժիշկ, մանկաբարձ-գինեկոլոգ
2013 Деточки
ԱյոY
ԱյոY
2013 Ավագ քույրը Старшая сестра
ԱյոY
2013 Անտեսանելիները Невидимки
ԱյոY
2013 Մի անգամ Однажды
ԱյոY
2013 Ճակատագրական ժառանգություն Роковое наследство
ԱյոY
2013 Սոտուդիա 17 Студия 17
ԱյոY
2014 Ֆորտ Ռոս։ Արկածներ որոնելով Форт Росс: В поисках приключений
ԱյոY
2014 Շագալ - Մալևիչ Шагал — Малевич
ԱյոY
ռեբեր Այզիկ, ռաբբի
2014 Անքնություն Бессонница
ԱյոY
2014 Մոսկվայում միշտ արև է В Москве всегда солнечно
ԱյոY
2014 Հավատաքննիչը Инквизитор
ԱյոY
Իսաակ Ռոյզման, մասնավոր խուզարկուական գործալակության սեփականատեր Սանկտ Պետերբուրգում
2014 Երկնաքար Метеорит
ԱյոY
2015 Կանաչ կառքը Зелёная карета
ԱյոY
2015 Գեղեցիկ դարաշրջանի ավարտը Конец прекрасной эпохи
ԱյոY
2015 Սարդ Паук
ԱյոY
Ռոդնիկով («ՄԱեստրո»)
2015 Թարգմանիչը Переводчик
ԱյոY
2016 Սեր առանց կանոնների Любовь без правил
ԱյոY
ԱյոY
2016 Ավտոդպրոց Автошкола
ԱյոY
2016 Հավերժական արձակուրդ Вечный отпуск
ԱյոY
2017 Խեղջ աղջիկ Бедная девочка
ԱյոY
2017 Քաղաքացիական ամուսնություն Гражданский брак
ԱյոY
2017 Ձկնկիթ Икра
ԱյոY
2017 Գլխատել չի կարելի ներել Казнить нельзя помиловать
ԱյոY
2017 Էլեոն հյուրանոց Отель Элеон
ԱյոY
2017 Серебряный бор
ԱյոY
2018 Տնային կալանք Домашний арест
ԱյոY
2018 Ինչի մասին են խոսում տղամարդիկ։ Շարունակություն О чём говорят мужчины. Продолжение
ԱյոY
2018 Կորուսյալ կղզի Потерянный остров
ԱյոY
2018 Հավանականության տեսություն Теория вероятности
ԱյոY
Դմիտրի Խանանովիչ, մաթեմատիկայի պրոֆեսոր
2018 Խաղ Игра
ԱյոY
ԱյոY
2019 Հարսնացուների քաղաքը Город невест
ԱյոY
2019 Միլիարդ Миллиард
ԱյոY
2019 Վրեժ բանաձևը Формула мести
ԱյոY
Ռուդնիկով («Մաեստրո»)
2019 Սիրավեպ անցյալի հետ Роман с прошлым
ԱյոY
2020 Անդրեևյան դրոշ Андреевский флаг
ԱյոY
2020 Սեր առանց չափի Любовь без размера
ԱյոY
պլաստիկ վիրաբույժ
2020 Հին կադրեր Старые кадры
ԱյոY
Բորիս Լեյն
2020 Комета Галлея
ԱյոY
2021 Կյանքը կյանքից հետո Жизнь после жизни
ԱյոY
2021 Դիվերսանտի ճակատագիրը Судьба диверсанта
ԱյոY
2021 Каспий 24
ԱյոY
2021 Գաղտնի դրդապատճառներ Скрытые мотивы
ԱյոY
2021 Երգչախումբ Хор
ԱյոY
2021 Սքանչելագործ Чудотворная
ԱյոY
2022 Սիրիական սոնատ Сирийская соната
ԱյոY
Հենրիխ Մանևիչ

Հեռուստատեսություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 2011-2014 թվականներ – ՕՆՏ ալիքի «Я пою» հեռուստանախագծի վարող (Բելառուս)
  2. 2016 թվական – «Դերասանական վարպետության դպրոցի» ղեկավար Дом-2 հաղորդումում

2017 թվականին դարձել Է Մոսկվայի 3-րդ հրեական կինոփառատոնի ժյուրիի անդամ[13]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
  2. Награждён указом президента РФ Д. А. Медведева 6 февраля 2009 г. Արխիվացված 2013-05-10 Wayback Machine
  3. «Аб прысуджэнні спецыяльнай прэміі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь дзеячам культуры і мастацтва 2013 года». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ սեպտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2022 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  4. «Степуро С. Дмитрий Астрахан: Самое привлекательное в сегодняшнем Голливуде — зарплата // TUT.BY. 2009.09.12». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ սեպտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2009 թ․ սեպտեմբերի 14-ին.
  5. «Дмитрий Астрахан: Легко — о серьёзном». www.lechaim.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 24-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 23-ին.
  6. «Высшая школа телевидения «Останкино». Преподаватели». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 24-ին.
  7. «Худруком «Школы современной пьесы» назначен Дмитрий Астрахан». govoritmoskva.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ օգոստոսի 26-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 30-ին.
  8. «Дмитрий Астрахан: «Сын Паша не погиб чудом»». 7 дней. ru. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 23-ին. Վերցված է 2013 թ․ նոյեմբերի 24-ին.
  9. «Свердловский Академический Театр Драмы — Астрахан Дмитрий Хананович». Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2011 թ․ դեկտեմբերի 20-ին.
  10. ««Путники в ночи» в Театре имени Пушкина». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 26-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 5-ին.
  11. Шитенбург Л. февраль 1991 Главным режиссёром Театра Комедии им. Акимова становится Дмитрий Астрахан Արխիվացված 2007-05-16 Wayback Machine // Новейшая история отечественного кино: 1986—2000. — СПб.: Сеанс, 2004 Т. V: Кино и контекст.
  12. «В "Ленкоме Марка Захарова" покажут новую версию пьесы Островского "Доходное место"». ТАСС. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունիսի 22-ին.
  13. «Жюри 3- го Московского Еврейского Кинофестиваля возглавит Павел Лунгин. МК Израиль». Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2018 թ․ փետրվարի 27-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դմիտրի Աստրախան» հոդվածին։