Օսիպ Բրիկ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Jump to navigation Jump to search
Օսիպ Բրիկ
ռուս.՝ Осип Максимович Брик
Osip LUB.jpg
Ծնվել էհունվարի 16 (28), 1888
ԾննդավայրՄոսկվա, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել էփետրվարի 22, 1945(1945-02-22)[1] (57 տարեկանում)
Վախճանի վայրՄոսկվա, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանՆովոդեվիչյան գերեզմանոց
Մասնագիտությունգրող, փաստաբան, գրական քննադատ, սցենարիստ, գրականության պատմաբան և բանաստեղծ
Լեզուռուսերեն
ՔաղաքացիությունՌուսական կայսրություն
Flag of the Soviet Union (1924–1955).svg ԽՍՀՄ
ԱմուսինԼիլիա Բրիկ
Մայակովսկին Ամերիկայից վերադառնալուց հետո (1925 թվականի նոյեմբեր-դեկտեմբեր): Լուսանկարն արվել է Մայակովսկու ու Բրիկների տանը Սոկոլնիկիում: Նստած են (ձախից աջ)՝ ԷԼզա Տրիոլե, Լիլիա Բրիկ, Ռ. Կուշներ, Ե. Պաստեռնակ, Օ. Տրետյակովա: Կանգնած են՝ Մայակովսկի, Օսիպ Բրիկ, Բ. Պաստեռնակ, Ս. Տրետյակով, Վ. Շկլովսկի, Լև Գրինկրուգ, Օսիպ Բեսկին, Պ. Նեզնամով: Է. Տրիոլեի ժողովածու, Փարիզ

Օսիպ Մաքսիմովիչ (Մեերովիչ) Բրիկ (ռուս.՝ Осип Максимович (Меерович) Брик, 16 հունվարի, 1888, Մոսկվա – 22 փետրվարի, 1945, Մոսկվա), ռուս գրականագետ, գրող և գրական քննադատ:

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օսիպ Բրիկը ծնվել է 1888 թվականի հունվարի 16-ին Մոսկվայում, հրեաների ընտանիքում: Հայրը եղել է առաջին գիլդիայի առևտրական Մաքս (Մեեր-Գոզիաս) Պավլովիչ Բրիկը, մայրը՝ Պոլինա Յուրևնա Սիգալովան: Օսիպ Բրիկն ստացել է իրավաբանական կրթություն[2]: 1912 թվականին Օսիպ Բրիկն ամուսնացել է Լիլիա Բրիկի հետ: 1915 թվականին Բրիկները ծանոթացել են Վլադիմիր Մայակովսկու հետ: Օսիպ Բրիկը հրատարակել է Մայակովսկու «Վարտիքավոր ամպը» (ռուս.՝ «Облако в штанах») և «Ֆլեյտա-ողնաշար» (ռուս.՝ «Флейта-позвоночник») պոեմները: 1918 թվականից Բրիկներն ու Մայակովսկին ապրել են միասին:

1916 թվականից Օսիպ Բրիկն զբաղվել է բանասիրությամբ ու լրագրությամբ: Եղել է Բանաստեղծական լեզվի ուսումնասիրման միության կազմակերպիչներից մեկը: Եղել է ձախ արվեստի գեղարվեստական միությանների անդամ (կոմֆուտներ, Արվեստի ձախ ճակատ և այլն):

Վլադիմիր Մայակովսկու, Նիկոլայ Պունինի ու Էռնեստ Շտալբերգի հետ միասին եղել է «Կոմունայի արվեստ» (ռուս.՝ «Искусство коммуны») թերթի խմբագրական խորհրդի կազմում (1918 թվականի հոկտեմբեր)[3]: 1919-1921 թվականներին ծառայել է Հակահեղափոխության և սաբոտաժի դեմ պայքարի համառուսական արտակարգ հանձնաժողովում[4] և եղել բոլշևիկյան կուսակցության անդամ:

Օսիպ Բրիկը եղել է Արվեստի ձախ ճակատի տեսաբանն ու գաղափարախոսը, սոցիալական պատվերի տեսության, արտադրական արվեստի, փաստի գրականության ստեղծողը: «Ուղեկցուհի չէ» (ռուս.՝ «Не попутчица», 1923) վիպակը բուռն քննարկումների տեղիք է տվել: Հեղինակել է «Ընդդեմ ստեղծագործ անհատականության» («Против творческой личности»), «Ինչու է դուր եկել «Ցեմենտ»-ը» («Почему понравился „Цемент“»), «Ֆադեևի ջախջախումը» («Разгром Фадеева») սուր բանավիճական հոդվածները:

1926 թվականին Մայակովսկու հետ համահեղինակությամբ գրել է «Ռադիո հոկտեմբեր» պիեսը: Նույնպես Մայակովսկու հետ համահեղինակությամբ ստեղծել է մի շարք գրական մանիֆեստներ:

1930-ական թվականներից եղել է «ստվերում», գրել հոդվածներ Մայակովսկու մասին, գրախոսականներ, վարել գրական խմբակ: Մինչև 1999-ական թվականների կեսերը Օսիպ Բրիկի ստեղծագործությունները չեն վերահրատարակվել:

1925 թվականին Լիլիա Բրիկից բաժանվելուց հետո ամուսնացել է Ե. Սոկոլովա-Ժեմչուժինայի հետ:

Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին եղել է ТАСС-ի (Սովետական Միության հեռագրային գործակալություն) խմբագիր:

Օսիպ Բրիկը մահացել է Մոսկվայում գտնվող իր տան շեմքին[5][6], սրտի կանգից 1945 թվականի փետրվարի 22-ին[6]: Դիակիզվել է[7]: Աճյունը թաղվել է Նովոդևիչե գերեզմանատանը[8]:

Սցենարներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1928 – Չինգիզ խանի հետնորդը (ռուս.՝ Потомок Чингисхана, Իվան Նովոկոնովի հետ համահեղինակությամբ[9][10])
  • 1929 – Два-Бульди-два
  • 1936 – Дохунда
  • 1940 – Դեպք հրաբխում (լատ.՝ Случай в вулкане, Միխայիլ Ռոզենֆելդի համահեղինակությամբ)

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 1911 թվականի դեկտեմբերի 21-ից եղել է երդվյալ հավատարմատար Վենիամին Կանտորի օգնականը: //Список присяжных поверенных округа Московской судебной палаты и их помощников к 15 ноября 1916 г. М.,1917.- С.236.
  3. ↑ В. В. Маяковский. Стенограммы выступлений (1917—1930 годы)
  4. ↑ В. Скорятин. Тайна гибели Маяковского
  5. ↑ Игорь Оболенский. Легенды московских кладбищ
  6. ↑ 6,0 6,1 Jewish.ru: Третий лишний
  7. ↑ Независимая газета: Последний приют
  8. ↑ Брик Осип Максимович (1888-1945)
  9. ↑ Моролев П. И. М. Новокшонов: Биогр. очерк // Литературная Сибирь / Сост. Трушкин В. П., Волкова В. Г. — Иркутск: Вост.-Сиб. кн. изд-во, 1986. — С. 262
  10. ↑ Якимова Л. П. И. М. Новокшонов и его повести о гражданской войне в Сибири // Послесловие к книге Новокшонов И. М. Потомок Чингисхана: Повести. — Иркутск: Вост.-Сиб. кн. изд-во, 1983. — («Литературные памятники Сибири»). — С. 414.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Катанян В. А. Брик // Краткая литературная энциклопедия / Гл. ред. А. А. Сурков. — М.: Сов. энцикл., 1962—1978. — Т. 1: Аарне — Гаврилов. — 1962. — Стб. 739.
  • Осип Максимович Брик: Материалы к биографии / Сост., очерк жизни и творч,, примеч. А. В. Валюженича. — Акмола: Нива, 1993. — 389 с.
  • Валюженич А. В. Пятнадцать лет после Маяковского: в 2 тт. Т.2 Последние годы Осипа Брика (1938-1945) — Москва; Екатеринбург: Кабинетный учёный, 2015. — 446 с.— ISBN 978-5-7525-2924-5
  • Осип Брик: Повторы [предисл. Г. Векшина] // Формальный метод : Антология русского модернизма / сост. С. Ушакин. — Москва ; Екатеринбург: Кабинетный ученый, 2016. — Т. 3. — С. 755-850. — 906 с. — ISBN 978-5-7525-2997-9

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Օսիպ_Բրիկ&oldid=7013829» էջից