«Մ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ հեռացնում եմ անավարտի պիտակը, քանի որ հոդվածը ունի 4676 բայթ ծավալ
No edit summary
Պիտակներ՝ Խմբագրում բջջային սարքով Խմբագրում կայքի բջջային տարբերակից
Տող 1. Տող 1.
[[Պատկեր:Մ Հայկական Սովետական Հանրագիտարան (Soviet Armenian Encyclopedia).jpg|մինի|ձախից]]
{{Տես նաև|Մեն (այլ կիրառումներ)}}
{{Տես նաև|Մեն (այլ կիրառումներ)}}
{{Հայերենի այբուբեն}}
{{Հայերենի այբուբեն}}
Տող 64. Տող 65.
|isbn =
|isbn =
}}</ref>։<br />
}}</ref>։<br />

== Թվային արժեքը ==
== Թվային արժեքը ==
'''Մ''' տառի թվային արժեքն է «200»։
'''Մ''' տառի թվային արժեքն է «200»։

04:31, 19 Մարտի 2020-ի տարբերակ

Հայերենի այբուբեն
Ա ա Ծ ծ Ջ ջ
Բ բ Կ կ Ռ ռ
Գ գ Հ հ Ս ս
Դ դ Ձ ձ Վ վ
Ե ե Ղ ղ Տ տ
Զ զ Ճ ճ Ր ր
Է է Մ մ Ց ց
Ը ը Յ յ Ւ ւ
Թ թ Ն ն Փ փ
Ժ ժ Շ շ Ք ք
Ի ի Ո ո և
Լ լ Չ չ Օ օ
Խ խ Պ պ Ֆ ֆ
Մ մ

Մ, մ (անունը՝ մեն), հայկական այբուբենի 20-րդ տառը։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405-406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները[1][2][3][4]։

Թվային արժեքը

Մ տառի թվային արժեքն է «200»։

Մ տառը Նոր Ջուղայի դպրոցները գրքում

Կրկնակ գրվելու դեպքերը

Կրկնակ մ-ով գոյականներից են՝

քիմմաքրում։

Գործածությունը

Երևանի մետրոյի լոգոն։
  • Փոքրատառ մ-ով նշանակվում է երկարության մետր չափի միավորը՝ մ։
  • Փոքրատառ մ-ով նշանակվում է նաև SI համակարգի միլի- նախածանցը, որը նշանակում է՝ «հազարերորդական մաս» (մմ, մգ և այլն)։
  • Մեծատառ Մ-ի ոճային պատկերը գործածվում է որպես Երևանի մետրոյի տարբերանշան։

Յունիկոդում ներկայացված է՝

  • մեծատառ՝ «Մ». U+0544
  • փոքրատառ՝ «մ». U+0574

Բրայլով ներկայացումը

Dots
134

Ծանոթագրություններ

  1. Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
  2. Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
  3. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
  4. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։