«Փ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Պիտակներ՝ հետշրջված Խմբագրում բջջային սարքով Խմբագրում կայքի բջջային տարբերակից
Տող 9. Տող 9.
| մեջտեղը =
| մեջտեղը =
| վերջում =
| վերջում =
| այբուբեն = [[Հայերեն այբուբեն]]
| այբուբենգց = [[Հայերեն այբուբեն]]
| տեղը այբուբենում = 35-րդ
| տեղը այբուբենում = 35-րդ
| հնչույթ = փյուր
| հնչույթ = փյուր

16:55, 10 Ապրիլի 2024-ի տարբերակ

Փ, փ
ՏեսակՀայկական այբուբենի տառ
ՄեծատառՓ
Փոքրատառփ
Մասն էՀայոց գրեր
Տեղը այբուբենում35-րդ
Հնչույթփյուր
Հայերենի այբուբեն
Ա ա Ծ ծ Ջ ջ
Բ բ Կ կ Ռ ռ
Գ գ Հ հ Ս ս
Դ դ Ձ ձ Վ վ
Ե ե Ղ ղ Տ տ
Զ զ Ճ ճ Ր ր
Է է Մ մ Ց ց
Ը ը Յ յ Ւ ւ
Թ թ Ն ն Փ փ
Ժ ժ Շ շ Ք ք
Ի ի Ո ո և
Լ լ Չ չ Օ օ
Խ խ Պ պ Ֆ ֆ

Փ, փ (անվանում՝ փյուր), հայկական այբուբենի 35-րդ տառը։ Թվային արժեքը՝ «8000»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405 - 406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները[1][2][3][4]։405-406թթ

Յունիկոդում ներկայացված է՝

  • մեծատառ՝ «Փ». U+0553
  • փոքրատառ՝ «փ». U+0583

Բրայլով ներկայացում

Արլ. Արմ.
Dots
12346
Dots
1246

Ծանոթագրություններ

  1. Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
  2. Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
  3. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
  4. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։