Սուրեն Սարդարյան

Սուրեն Սարդարյան;
Ծնվել է	1918
Ծննդավայր	Դեվրլու, Երևանի գավառ
Մահացել է	անհայտ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Գիտական աստիճան	տեխնիկական գիտությունների թեկնածու (1966)
Մասնագիտություն	մանկավարժ
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և

Սուրեն Լևոնի Սարդարյան (1918, Դեվրլու, Երևանի գավառ - անհայտ), հայ մանկավարժ։ ԽՄԿԿ անդամ (1944): Տեխնիկական գիտությունների թեկնածու (1966): ՀԽՍՀ վաստակավոր ինժեներ։ Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սուրեն Սարդարյանը ծնվել է 1918 թվականին, Արարատի շրջանի Արարատ գյուղում։ Սովորել է հայրենի գյուղի դպրոցում, 1934- 1936 թվականներին՝ Երևանի ինդուստրիալ բանֆակում, այնուհետև ընդունվել է Երևանի Կառլ Մարքսի անվան պոլիտեխնիկական ինստիտուտի հիդրոտեխնիկական ֆակուլտետը, որի տեսական դասընթացը, առանց դիպլոմային պաշտպանության, ավարտել է 1941 թվականին։ Պոլիտեխնիկական ինստիտուտում սովորելիս, սկսած 1937 թվականից մինչև Մեծ հայրենականը, Սարդարյանը միաժամանակ աշխատել է Երևանի լեռնամետալուրգիական տեխնիկումում, դասավանդել է տեխնիկական մեխանիկա և գեոդեզիա։ Այդ ժամանակաշրջանում նա աշխատել է նաև Ա. Թամանյանի անվան շինարարական տեխնիկումում՝ դասավանդելով նույն առարկաները, մաթեմատիկա է դասավանդել երեկոյան մասսայական դպրոցներում^[1]։

Հայրենական պատերազմի սկզբից Սարդարյանը մեկնել է բանակ և ակտիվորեն մասնակցել հայրենիքի պաշտպանությանը՝ սկզբում սակրավորների խմբում՝ Մոսկվայի մոտ, իսկ հետագայում՝ 89-րդ դիվիզիայում, մասնակցել է արդեն 226-րդ դիվիզիայի, 987-րդ գնդի ինժեներական ծառայությունների պետի պաշտոնում։ Մարտական գործողությունների ճանապարհը Մոզդոկից հասել է Կարպատներ, Չեխոսլովակիայի Կոշիցե քաղաքը։ Որպես սակրավորների վաշտի հրամանատար, իսկ հետագայում գնդի ինժեներական ծառայությունների պետ, տարբեր միավորումների կազմում մասնակցել է մի շարք ռազմաճակատների մարտական գործողություններին։ 1944 թվականին ռազմաճակատում ընդունվել է ԽՄԿԿ շարքերը։ Ցուցաբերած արիության և խիզախության համար Սարդարյանը պարգևատրվել է Կարմիր աստղի, և Հայրենական պատերազմի 2-րդ աստիճանի շքանշաններով և մի շարք մեդալներով։ 1945 թվականի հունվարի վերջին մարտական առաջադրանքը կատարելիս ծանր վիրավորվել է։ 1945 թվականի մայիսին զորացրվել է որպես Հայրենական պատերազմի հաշմանդամ, կապիտանի կոչումով^[1]։

Զորացրվելուց հետո Սարդարյանն աշխատանքի է անցել լեռնամետալուրգիական տեխնիկումում։ 1966 թվականին ստացել է տեխնիկական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան, այնուհետև դոցենտի պաշտոն։ Աշխատել է պոլիտեխնիկական ինստիտուտի շինարարական մեխանիկայի ամբիոնի վարիչ։

Շինարարական ֆակուլտետի 50-ամյակի առթիվ Սարդարյանն արժանացել է ՀԽՍՀ վաստակավոր ինժեների պատվավոր կոչման։ Նա գիտական աշխատանքների հեղինակ է, ունի ուսումնամեթոդական ձեռնարկներ։ Ակտիվորեն մասնակցել է ֆակուլտետի և ինստիտուտի քաղաքական-հասարակական կյանքին, ուսանողների ռազմահայրենասիրական դաստիարակությանը^[1]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարմիր աստղի շքանշան
Հայրենական պատերազմի 2-րդ աստիճանի շքանշան
ՀԽՍՀ վաստակավոր ճարտարագետ

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Հայաստանի ուսուցիչները Մեծ հայրենականում։ 3 գիրք։ Հարությունյան, Աշոտ Հովսեփի, Մելքումյան, Հայկազ Ստեփանի, Սուքիասյան, Աղվան Ղազարի։ Երևան, «Լույս», 1987:

[haygirk-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Հայաստանի ուսուցիչները Մեծ հայրենականում։ 3 գիրք։ Հարությունյան, Աշոտ Հովսեփի, Մելքումյան, Հայկազ Ստեփանի, Սուքիասյան, Աղվան Ղազարի։ Երևան, «Լույս», 1987:

[1]