Ռենե Գենոն
 René Jean-Marie-Joseph Guénon | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | նոյեմբերի 15, 1886[1][2] Բլուա, Ֆրանսիայի երրորդ հանրապետություն |
| Մահացել է | հունվարի 7, 1951[1][2] (64 տարեկան) Կահիրե, Եգիպտոսի թագավորություն |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ֆրանսիա |
| Դավանանք | իսլամ |
| Ուղղություն | Ավանդապաշտություն[3] |
| Մասնագիտություն | գրող, մեթաֆիզիկոս, փիլիսոփա և արևելագետ |
| Գործունեության ոլորտ | փիլիսոփայություն և մետաֆիզիկա |
| Պաշտոն(ներ) | պրոֆեսոր և professor of philosophy? |
| Ալմա մատեր | Collège-lycée Jacques-Decour? (1906), Q2974825? (1903) և Փարիզի համալսարան (1917) |
| Տիրապետում է լեզուներին | ֆրանսերեն[1] |
| Պարգևներ | |
Ստորագրություն | |
 René Guénon Վիքիպահեստում | |
Ռենե Գենոն (ֆր.՝ René Jean-Marie-Joseph Guénon, նոյեմբերի 15, 1886[1][2], Բլուա, Ֆրանսիայի երրորդ հանրապետություն - հունվարի 7, 1951[1][2], Կահիրե, Եգիպտոսի թագավորություն), ֆրանսիացի փիլիսոփա, մետաֆիզիկայի, տրադիզիոնալիզմի, սիմվոլիզմի, ինիցիացիայի և փիլիսոփայության այլ ոլորտներում գրված աշխատությունների հեղինակ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռենե Գենոնը ծնվել է 1886 թվականին Ֆրանսիայի Բլոիս քաղաքում[4]։ Նա մեծացել էր կաթոլիկ ընտանիքում և սովորել էր ճիզվիտների մոտ։ Երիտասարդ տարիքում Ռենեն տեղափոխվում է Փարիզ՝ Ռոլլին Քոլեջում մաթեմատիկա ուսուցանելու համար։ 1905 թվականին նա թողնում է իր համալսարանական ուսումը։ Ռենեն դառնում է ֆրանսիական օկուլտական շարժման ակտիվ մասնակից, նա անդամակցում է մի շարք գաղտնի թեոսոֆիան, սպիրիտուալիստական և մասոնական խմբակների։ 1909 թվականին Գենոնը հիմնադրում է «Լա Գնոզ»(ֆր.՝ La Gnose) ամսագիրը։ Այն հրատարակվում է ավելի քան երկու տարի և զետեղում է Գենոնի այդ շրջանի բոլոր աշխատությունները։
Հետագայում Գենոնը մերժում է օկուլտական հայացքները և դրանց պատմափիլիսոփայական հիմունքները։ Նա ավելի և ավելի է հակվում «ավանդական էզոտերիզմ» գաղափարին։ Գենոնը մշտապես հանդես է գալիս ժամանակակից Եվրոպական քաղաքակրթության և մշակույթի դեմ։ Ենթադրաբար, այս շրջանում Գենոնն անցնում է իսլամական կամ դաոսական հաղորդակցության ծիսակարգը։ Նույն ժամանակ Գենոնը լրջորեն ուսումնասիրում է տաոսիզմի, հինդուիզմի և իսլամի հիմնարար դրույթները։
Օկուլտական գաղտնի խմբակների աշխարհից Գենոնը վերադառնում է կաթոլիկ միջավայր։ Նրա հայացքների կազմավորման գործընթացում մեծ ազդեցություն են ունենում առաջավոր կաթոլիկ մտավորականներ ՝ Ժակ Մարիտան, Հայր Պեյուբը, Հայր Սերտիյանժը, և Մ. Միյուն, ով Սորբոնի համալսարանում «Գիտության փիլիսոփայությունը» խորագրով դասախոսություններ էր կարդում։ 1912-1930 թվականները Գենոնը վարում է գործունյա և լայն հանրային կյանք։ Նա հաճախում է Սորբոն, բազմաթիվ աշխատություններ է հրապարակում, մտավորականների շրջանում նոր ծանոթություններ է հաստատում։ 1920 թվականին նա հրատարակում է իր առաջին գիրքը, որից հետո մեծ համբավ է ձեռք բերում որպես փիլիսոփայության և մետաֆիզիկայի գիտակ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||||
