Վան Օստայենը ծնվել է Անտվերպենում։ Հայրը հոլանդացի էր, մայրը՝ ֆլամանդացի։ Պոլի մականունը Պարոն 1830 էր, որը առաջացել էր Անտվերպենի փողոցներով 1830-ական թվականների դենդիի հագուստով քայլելու նրա սովորությունից։
Վան Օստայենը ակտիվ ֆլամինգանտ էր՝ ֆլամանդական անկախության բոցավառ կողմնակից։ Ինչպես այդ շարժման մյուս մասնակիցները, նա նույնպես Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ հույս ուներ, որ գերմանացիների օգնությամբ կհասնեն Ֆլանդրիայի անկախացմանը, և ամեն կերպ աջակցում էր գերմանացիներին։ Պատերազմից հետո, որպեսզի խուսափի կոլլաբորացիոնիզմի մեջ մեղադրվելուց և պատժվելուց, նա ստիպված է եղել փախչել Բեռլին, որն այդ տարիներին դադաիզմի և էքսպրեսիոնիզմի կենտրոններից մեկն էր։ Այստեղ վան Օստայենը հանդիպել, շփվել է բազմաթիվ արվեստագետների, գրավվել հատկապես դադաիզմով, իսկ հանապազօրյա հացը վաստակել է՝ կատարելով զանազան աշխատանքներ՝ վերելակավարից մինչև կոշիկավաճառ։ Ընդ որում՝ նաև պայքարում էր ծանր հոգեկան ճգնաժամը հաղթահարելու համար։
Չեխ բանաստեղծ Իվան Վերնիշը այնքան տպավորված էր «վան Օստայենի հանճարով»[5], որ հոլանդերեն է սովորել, որպեսզի կարողանա թարգմանել նրան։ Նրա թարգմանությունների ժողովածուն տպագրվել է 1990 թվականին Tanec gnómů, Թզուկների պարը վերնագրով։
Պաստառ «Փոքրիկ բանաստեղծություն Սինտ Նիկլասի համար» բանաստեղծությամբ։ Գրել է Պոլ վան Օստայենը:[6]De trust der vaderlandsliefde ( Հայրենասիրության վստահությունը, 1925, գրոտեսկներ )
Gebruiksaanwijzing der lyriek ( Քնարերգության ձեռնարկ, 1926, դասախոսություն)
Het bordeel van Ika Loch ( Իկա Լոխի հասարակաց տունը, 1926, գրոտեսկներ)
De bende van de stronk ( The stump gang, 1932, գրոտեսկներ)
Тенгберген М., Михайлова И. Антверпен литературный. Антверпенский поэт Паул ван Остайен. В сб.: Санкт-Петербург-Антверпен.50 лет партнёрства. СПб.: «Европейский дом», 2008. — С.149-171. ISBN 978-5-8015-0236-6
Gerrit Borgers, «Kroniek van Paul van Ostaijen 1896—1928», Uitgeverij Scheltens & Giltay, Den Haag; Uitgeverij Orion, Brugge, 1975, 154 blz., ISBN 90 264 3526 6
Beekman, E.M. Homeopathy of the absurd. The Grotesque in Paul van Ostaijen’s Creative Prose. Den Haag. Nijhoff.1970.-X, 196 p.