Մարսելո Սալաս
Մարսելո Սալաս | |
---|---|
Ծնվել է | դեկտեմբերի 24, 1974[1][2][3] (49 տարեկան) |
Ծննդավայր | Տեմուկո, Չիլի |
Քաղաքացիություն | Չիլի |
Մասնագիտություն | ֆուտբոլիստ |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Կայք | marcelosalas.cl |
Marcelo Salas Վիքիպահեստում |
Ժոսե Մարսելո Սալաս Մելինաո (իսպ.՝ José Marcelo Salas Melinao, դեկտեմբերի 24, 1974[1][2][3], Տեմուկո, Չիլի), չիլիցի ֆուտբոլիստ, Չիլիի ֆուտբոլի պատմության լավագույն հարձակվողներից մեկը, եղել է Էլիաս Ռիկարդո Ֆիգերոա Բրանդերի և Իվան Սամորանոյի հետ համարվել է երկրի լավագույն ֆուտբոլիստներից մեկը։
Իր խփած գոլերը տոնելու պատճառով ստացել է Մատադոր (ցլանմարտիկ) մականունը։ Սալասը համարվում է Չիլիի ֆուտբոլի պատմության լավագույն հարձակվողը։ 1990-2000-ական թվականներին նա աչքի է ընկել այնպիսի ակումբներում, ինչպիսիք են «Ունիվերսիդադ դե Չիլին» «Ռիվեր Փլեյթը», «Լացիոն» և «Յուվենտուսը»։ Չիլիի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի կազմում Մարսելոն անցկացրել է 70 հանդիպում և խփել 37 գոլ՝ 4-ը աշխարհի առաջնություններում, 18-ը՝ աշխարհի առաջնության ընտրական խաղերում, 15-ը՝ ընկերական խաղերում, 8-ը՝ Չիլիի ֆուտբոլի օլիմպիական հավաքականի կազմում[4]։ Հանդես է եկել Չիլիում, Արգենտինայում և Իտալիայում և տիտղոսներ նվաճել այն ակումբներում, որտեղ խաղացել է։
Ըստ Ֆուտբոլի պատմության և վիճակագրության միջազգային ֆեդերացիայի՝ Սալասը համարվում է 20-րդ դարի 31-րդ լավագույն հարավամերիկացի խաղացողը, 20-րդ դարի 19-րդ լավագույն հարավամերիկացին հարձակվողը, 1990-ականների 3-րդ լավագույն հարավամերիկացի հարձակվողը (կիսելով պատվանդանը բրազիլացի խաղացողներ Ռոնալդուի և Ռոմարիոյի հետ)։ 1997 թվականին նա զբաղեցրել է 3-րդ տեղը՝ որպես «աշխարհի լավագույն կենտրոնական հարձակվող» (Ռոնալդուից և Գաբրիել Բատիստուտայից հետո)։ 1997 թվականին նա ճանաչվել է Հարավային Ամերիկայի տարվա ֆուտբոլիստ[5][6][7][8][9][10]։
Իր լավ տեխնիկայի, ձախ ոտքի ճարպիկ հարվածների, օդային պայքարների հմտությունների և խփած գոլերի շնորհիվ համարվել է 1996-2001 թվականների աշխարհի լավագույն հարձակվողներից մեկը։ Ֆուտբոլիստին հաճախ համեմատում են Ռոնալդուի և Գաբրիել Բատիստուտայի հետ[11][12]։
Սալասը համարվում է Չիլիի «Ունիվերսիդադ դե Չիլի» ակումբի պատմության լավագույն խաղացողներից մեկը, Արգենտինայի «Ռիվեր Փլեյթ» ակումբի խորհրդանիշը[13][14] և Լացիոյի պատմության լավագույն լեգեոներներից մեկը[15][16]։ 1998 թվականին Ֆրանսիայում կայացած Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնությունում հանդես է եկել Չիլիի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի կազմում, որտեղ չորս խաղում խփել է չորս գոլ և իր թիմին դուրս բերել մրցաշարի երկրորդ շրջան։
Իր խաղային կարիերայի ավարտից հետո Մարսելո Սալաս շարունակել է զբաղվել ֆուտբոլով։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ակումբային[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է Տեմուկոյում, հանդես է եկել տեղի երիտասարդական թիմում, 1993 թվականին ընդգրկվել «Ունիվերսիդադ դե Չիլի» ակումբում, որտեղ նորամուտը նշել է 1994 թվականին և առաջին խաղում դարձել գոլի հեղինակ։ 1994-1995 թվականների մրցաշրջանում նրա ակումբն իր շնորհիվ դարձել է երկրի չեմպիոն։ Սալաասը դարձել է լավագույն ռմբարկու՝ 27 գոլ առաջին մրցաշրջանում և 17 գոլ երկրորդ մրցաշրջանում։
Ավելի ուշ՝ 1996 թվականին, Սալասը տեղափոխվել է Արգենտինա և խաղացել առաջին ֆուտբոլային դիվիզիոնում հանդես եկող «Ռիվեր Փլեյթ» ակումբում։ 1996 թվականի սեպտեմբերի 30-ին նա խփել է իր առաջին գոլը «Բոկա Խունիորսի» դեմ խաղում։ 1997 թվականին նա ճանաչվել է Արգենտինայի մրցաշրջանի լավագույն ֆուտբոլիստ և Հարավային Ամերիկայի տարվա ֆուտբոլիստ։ 1996-1998 թվականներին Սալասը «Ռիվեր Փլեյթ» ակումբում 67 խաղում խփել է 31 գոլ։
1998 թվականին Սալասը 20,5 միլիոն ԱՄՆ դոլարով վաճառվեկ է իտալական «Լացիոյին»[17] և դարձել Ռոնալդոյից, Ռիվալդոյից և Դենիլսոնից հետո այդ ժամանակվա ֆուտբոլի պատմության ամենաբարձր տրանսֆեր ունեցող ֆուտբոլիստը[18]։ «Լացիոյի» կազմում իր նորամուտը չիլիցի ֆուտբոլիստը նշել է 1998 թվականի օգոստոսի 12-ին, ՈՒԵՖԱ-ի Չեմպիոնների լիգայի խաղում՝ Մադրիդի Ռեալի դեմ։ Սալասն այդ խաղում դարձել է գոլի հեղինակ, իսկ «Լացիոն» հաղթել է «Ռեալին»[19]։ Լացիոյի կաղմում Սալասը դարձել է Ա Սերիայի 1999–2000 թվականների մրցաշրջանի չեմպիոն, Իտալիայի գավաթակիր, Իտալիայի սուպերգավաթակիր, ՈՒԵՖԱ Գավաթակիրների գավաթակիր, ՈՒԵՖԱ Սուպեր գավաթակիր («Մանչեսթեր Յունայթեդի» դեմ այդ խաղում Սալասը դարձել է հաղթական գոլի հեղինակ[20])։
Սալասը արագորեն դարձել է «Լացիոյի» երկրպագուների կուռքը, որտեղ նրան նվիրել են երգեր[21][22]։ «Մանչեսթեր Յունայթեդը», «Չելսին», «Արսենալը», «Լիվերպուլը», «Բարսելոնան», «Պարմա», «Միլան» և «Ինտերը» Մարսելո Սալասի համար պատրաստ են եղել վճարել 30․000․000 ԱՄՆ դոլար, սակայն չիլիցին մերժել է բոլոր առաջարկները, քանի որ նրանով հետաքրքրվել է նաև Մադրիդի «Ռեալը»[23][24][25][26]։ Վերջինիս հետ տրանսֆերը ձախողվելուց հետո Սալասին 28․500․000 ԱՄՆ դոլարով ձեռք է բերել «Յուվենտուսը»։
«Յուվենթուսի» կազմում ֆուտբոլիստի կարիերան այնքան էլ հաջող չի անցել․ վնասվածքի պատճառով նա «Յուվենտուսի» կազմում անցկացրել է 26 խաղ և դարձել 4 գոլի հեղինակ։ «Յուվենտուսում» նա դարձել է 2001-2002 և 2002-2003 թվականների մրցաշրջանների չեմպիոն։
2003-2005 թվականին Մարսելո Սալասը հանդես է եկել Արգենտինայի «Ռիվեր Փլեյթ» ակումբում, իսկ 2005-2008 թվականներին՝ հայրենի «Ունիվերսիդադ դե Չիլիում»։
2008 թվականի նոյեմբերի 28-ին, 33 տարեկանում Մարսելո Սալասը հայտարարել իր կարիերան ավարտելու մասին։ Նա իր վերջին, ընկերական խաղն անցկացրել է 2009 թվականի հունիսի 2-ին։ Հրավիրված խաղացողների թվում են եղել նրա նախկին ակումբականները և 1998 թվականի աշխարհի գավաթի հավաքականի անդամները։ Ձախլիկն այդ խաղում դարձել է երեք գոլի հեղինակ[27]։
Հավաքականում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1993 թվականին Սալասը ներկայացրել է Չիլին մինչև 20 տարեկանների հավաքականում[28]։ Չիլիի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի կազմում նա իր նորամուտը նշել է 1994 թվականի ապրիլի 30-ին և խփել իր առաջին գոլը՝ Դիեգո Մարադոնայի թիմի դարպասին։ Խաղն ավարտվել է 3-3 հաշվով։
1995 թվականին նրա թիմը նվաճել է Կանադայի գավաթը, որտեղ Սալասը խփել է «հաղթական գոլը»՝ Կանադայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի դեմ եզրափակիչ խաղում (2-1)։
1998 թվականի աշխարհի առաջնության ընտրական փուլում Սալասը խփել է 11 գոլ։ Նա նաև գոլեր է խփել Արգենտինայի, Էկվադորի, Ուրուգվայի, Բոլիվիայի դեմ խաղերում, չիլիցի ֆուտբոլիստը հեթ-տրիկների հեղինակ է դարձել Կոլումբիայի և Պերուի դեմ խաղերում։ Պերուի դեմ խաղում նա դարձել է ամենաերիտասարդ չիլիացի ֆուտբոլիստը (22 տարեկան), որը կրել է թիմի ավագի թևկապը[29]։
1998 թվականին Ֆրանսիայում տեղի ունեցած Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնությունում հանդես է եկել Չիլիի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի կազմում, որտեղ չորս խաղում խփել է չորս գնդակ՝ երկու գոլ Իտալիայի, մեկական՝ Ավստրիայի և Բրազիլիայի դարպասներին, և Չիլիի ազգային հավաքականին դուրս բերել մրցաշարի երկրորդ շրջան։
2000 թվականի օգոստոսի 15-ին Սալասը մեծ դեր է ունեցել Չիլի-Բրազիլիա խաղում, որտեղ նրա թիմը հաղթել է 3-0 հաշվով։ Նա դարձել է մեկ գոլի հեղինակ և ճանաչվել 2002 թվականի աշխարհի առաջնության որակավորման փուլում ամենանշանակալի խաղացողը։
2001 թվականին վնասվածք ստանալուց հետո նա ոչ հաճախ էր հայտնվում խաղադաշտում․ 2002 թվականի աշխարհի առաջնության որակավորման 9 խաղում նա դարձել է 4 գոլի հեղինակ։
Սալասը երկրորդ անգամ գերազանցել է իր հարձակման գծի խաղընկեր Իվան Սամորանոյին՝ դառնալով երկրի բոլոր ժամանակների լավագույն ռմբարկու՝ Բոլիվիայի դեմ խփած իր 35-րդ գոլով (նախկինում այդ տիտղոսը նա նվաճել է 1998 թվականին)։
1996-2002 թվականներին Մարսելո Սալասն ամուսնացած է եղել Կարոլինա Մեսանի հետ[30]։
Հիշատակում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2013 թվականին «Ուեմբլի» մարզադաշտում Անգլիայի ֆուտբոլի ֆեդերացիան շնորհակալություն է հայտնել Մարսելո Սալասին՝ 1998 թվականի փետրվարի 11-ին Անգլիա-Չիլի խաղում «իր գերազանց խաղի համար»[31]։ Այդ խաղում Սալասի առաջին գոլը պատկերված է «Ուեմբլի» մարզադաշտի թանգարանում՝ որպես «Ուեմբլի մարզադաշտում խփած լավագույն գոլերից մեկը»[32]։
Սալասն ունեցել է բավականին երկրպագուներ, որոշ ֆուտբոլիստներ որոշել են մեծարել Մարսելո Սալասին՝ ընդօրինակելով նրա բնորոշ տոնակատարությունը գոլ խփելուց հետո՝ ծունկը գետնին, գլուխը խոնարհված և մի ձեռքը դեպի երկինք[33][34][35][36][37][38][39][40][41][42][43][44][45][46][47][48][49]։
1997 թվականի հոկտեմբերի 16-ին անգլիական «Jamiroquai» խմբի մենակատար Ջեյ Քեյը հարգանքի տուրք է մատուցել Մարսելո Սալասին։ Երգիչը Չիլիի «Teatro Caupolicán» թատերական և երաժշտական համալիրում կրել է ֆուտբոլիստի 11 համարի մարզաշապիկը և ելույթ ունեցել բեմում։
1998 թվականի փետրվարի 11-ին իռլանդական U2 ռոք խումբն առաջին անգամ ելույթ է ունեցել Չիլիում։ Համերգի ժամանակ խմբի վոկալիստ և առաջատար երաժիշտ Բոնոն բեմ է բարձրացել Մարսելո Սալասի 11 համարի մարզաշապիկով։ Միևնույն ժամանակ Սալասի գոլերը Ուեմբլի մարզադաշտում Անգլիայի դեմ ցուցադրվել են հսկայական էկրանի վրա։
Անհատական նվաճումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Չիլիի գավաթի լավագույն ռմբարկու (1994)
- Հարավային Ամերիկայի տարվա լավագույն ֆուտբոլիստ (1997)
- Արգենտինայի տարվա լավագույն ֆուտբոլիստ (1997)
- «Օլիմպիա» մրցանակ (1997)[50]
- Չիլիի լավագույն մարզիկի (1997)
- Չիլիի տարվա լավագույն ֆուտբոլիստ (1997, 1998)
- 1998 թվականին Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության երրորդ ռմբարկու
- 1998 թվականին Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության 10-րդ լավագույն ֆուտբոլիստ[51]
- Ըստ Ֆուտբոլի պատմության և վիճակագրության միջազգային ֆեդերացիայի՝ 1990-ականների 3-րդ լավագույն հարավամերիկացի հարձակվող[52]
- Ըստ Ֆուտբոլի պատմության և վիճակագրության միջազգային ֆեդերացիայի՝ 20-րդ դարի 19-րդ լավագույն հարավամերիկացին հարձակվող[53]
- Ըստ Ֆուտբոլի պատմության և վիճակագրության միջազգային ֆեդերացիայի՝ 20-րդ դարի 31-րդ լավագույն հարավամերիկացի խաղացող[54]
- Գեներալ Սան Մարտինի շքանշան (2009)[55]
- Ընդգրկվել է Հարավային Ամերիկայի ֆուտբոլի պատմության 10 լավագույն ռմբարկուների ցանկում[56]
- Հարավային Ամերիկայի 7-րդ լավագույն ձախլիկ ֆուտբոլիստը պատմության մեջ («Bleacher Report» ամսագիր)[57]
- 1990-ականների Հարավային Ամերիկայի պատմության 4-րդ լավագույն ռմբարկու[58]
- Ներառված է Հարավային Ամերիկայի բոլոր ժամանակների 50 լավագույն ֆուտբոլիստների ցանկում[59]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
- ↑ 2,0 2,1 FBref.com(բազմ․)
- ↑ 3,0 3,1 Արգենտինական ֆուտբոլի տվյալների շտեմարան (իսպ.)
- ↑ «Players with the most goals in the Chilean team». Red matches. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 23-ին.
- ↑ Rec.sport.soccer Player of the Year Award 1998
- ↑ Rec.sport.soccer Player of the Year Award 1999
- ↑ Gabriel Jaime García (2014 թ․ մայիսի 29). «France 1998 World Cup». Eluniversal.com.
- ↑ «Marcelo Salas among the best left-handers in the history of South America». 24horas.cl. 2013 թ․ մարտի 20.
- ↑ «The ten best South American footballers in history». PasionLibertadores.com. 2013 թ․ մարտի 19. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ Diego Fernando Pineda and Leyner Camilo López (2013 թ․ սեպտեմբերի 16). «The best scorers in the history of South American football». Pasionfutbol.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 8-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ «Passarella compared Batistuta with Ronaldo, Salas and the goals». LaNacion.com.ar. 1998 թ․ փետրվարի 6.
- ↑ «Salas, un bomber in bianco e nero». Tuttosport.com. 2019 թ․ հունվարի 27.
- ↑ «River Plate includes Marcelo Salas in the gallery of idols». mercurioantofagasta.cl. 2007 թ․ օգոստոսի 27.
- ↑ «Marcelo Salas was considered in the eleven ideal historico de River Plate». elperiscopio.cl. 2018 թ․ նոյեմբերի 23. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
- ↑ «Marcelo Salas' phrase that moved the fans of Lazio and Universidad de Chile». elperiscopio.cl. 2017 թ․ մարտի 10. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.
- ↑ «Marcelo Salas is received as an idol during his visit to Lazio in Italy». t13.cl. 2017 թ․ մարտի 10.
- ↑ «Marcelo Salas: 20 years after the pass that exceeded 20 million». clarin.com. 2018 թ․ փետրվարի 1. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 1-ին.
- ↑ «After the two goals against England. "I don't promise goals ... I make them"». lanacion.com.ar. 1998 թ․ փետրվարի 13.
- ↑ «Madrid moves Riazor». elpais.com. 1998 թ․ օգոստոսի 13.
- ↑ «Man Utd lose to Super Lazio». BBC Sport. 1999 թ․ օգոստոսի 17. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 10-ին.
- ↑ «Salas, the Nord curve intona il vecchio coro e il 'Matador 'ringrazia». lazionews24.com. 2017 թ․ մայիսի 18.
- ↑ «"Che ce frega de Ronaldo, noi c'avemo er Matador ..." oggi Marcelo Salas compie 44 anni». noibiancocelesti.com. 2018 թ․ դեկտեմբերի 24.
- ↑ «¿Salas al Chelsea?». Nacion.com. 2001 թ․ մարտի 6.
- ↑ «Inter and Lazio reach an agreement for Marcelo Salas». Emol.com. 2001 թ․ հունիսի 29.
- ↑ «Signature of Marcelo Salas by Real Madrid is just a procedure». Emol.com. 2013 թ․ հուլիսի 20.
- ↑ «In Italy it is taken for granted the transfer of Salas to Real Madrid». Abc.es. 2001 թ․ հունիսի 14.
- ↑ «La Nación – Diario La Nación». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ հոկտեմբերի 6-ին.
- ↑ Selección Chilena Sub 20 1993 Claudio Andrés Villan Cerpa on Facebook
- ↑ «Marcelo SALAS». FIFA. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հունիսի 18-ին. Վերցված է 2013 թ․ նոյեմբերի 25-ին.
- ↑ Marcelo Salas dating history
- ↑ 24horas.cl, ed. (2013 թ․ նոյեմբերի 15). «Marcelo Salas receives tribute in Wembley after 15 years».
{{cite web}}
: CS1 սպաս․ թվային անուններ: editors list (link) - ↑ as.com, ed. (2019 թ․ հոկտեմբերի 10). «Goal of Salas between the best scores from Wembley».
- ↑ meganoticias.cl, ed. (2014 թ․ հոկտեմբերի 9). «All the athletes who dedicated their celebration to Marcelo Salas».
- ↑ prensafutbol.cl, ed. (2020 թ․ հունիսի 8). «Mauricio Isla: My idol is Marcelo Salas, I hope I can play in the U».
- ↑ prensafutbol.cl, ed. (2020 թ․ ապրիլի 22). «Diaz's learning when he met Marcelo Salas».
- ↑ tvn.cl, ed. (2018 թ․ դեկտեմբերի 1). «Fanatic del Matador launched an inspiring message». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ biobiochile.cl, ed. (2018 թ․ փետրվարի 17). «David Pizarro paid tribute to Marcelo Salas after scoring».
- ↑ encancha.cl, ed. (2019 թ․ մայիսի 6). «Argentine tennis player Federico Coria celebrated as Marcelo Salas the obtaining of his first Challenger». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ chile.as.com, ed. (2019 թ․ դեկտեմբերի 8). «Chilena de River scored a goal and celebrated as Marcelo Salas».
- ↑ adnradio.cl, ed. (2010 թ․ ապրիլի 8). «Gonzalo Higuaín highlighted Salas as one of his sports idols».
- ↑ encancha.cl, ed. (2018 թ․ մայիսի 28). «Javier Saviola praised Marcelo Salas». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ chile.as.com, ed. (2019 թ․ հոկտեմբերի 9). «The unknown suffering of Eduardo Vargas in his childhood».
- ↑ ole.com.ar, ed. (2018 թ․ հոկտեմբերի 29). «Solari's footprint in Argentina».
- ↑ redgol.cl, ed. (2020 թ․ ապրիլի 24). «Christiane Endler: "My greatest idol is Marcelo Salas. My first soccer jersey I had was River Plate's"».
- ↑ prensafutbol.cl, ed. (2016 թ․ մարտի 4). «Larrondo wants to play for Chile like his idol Marcelo Salas».
- ↑ chile.as.com, ed. (2020 թ․ փետրվարի 26). «Salas made the River fans, let's follow Chile».
- ↑ «For Vidal, his mirrors in the Champions are his idols Marcelo Salas and Makelele». prensafutbol.cl. 2015 թ․ մայիսի 12.
- ↑ redgol.cl, ed. (2021 թ․ մայիսի 23). «Carla Guerrero and her tribute to Marcelo Salas: she celebrated like Matador after a great goal for the U against the Catholic».
- ↑ newswep.com, ed. (2021 թ․ մայիսի 23). «Carla Guerrera and her tribute to Marcelo Salas: Matador celebration after a great goal for the U against the Catholic». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 24-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ Mar, I. Municipalidad de Viña del. «20 de diciembre 1997: Salas, Chileno, Matador, Fenómeno...». Ciudad del Deporte – Viña del Mar Chile.
- ↑ «FRANCIA 1998 | Copa mundial de la FIFA Brasil 2014». m.eluniversal.com.co.
- ↑ «IFFHS HISTORY: SOUTH AMERICA – PLAYER OF THE CENTURY (1900–1999)». IFFHS.de. 2017 թ․ հոկտեմբերի 16.
- ↑ «IFFHS HISTORY: SOUTH AMERICA – PLAYER OF THE CENTURY (1900–1999)». IFFHS.de. 2017 թ․ հոկտեմբերի 16.
- ↑ «IFFHS HISTORY: SOUTH AMERICA – PLAYER OF THE CENTURY (1900–1999)». IFFHS.de. 2017 թ․ հոկտեմբերի 16.
- ↑ S.A.P, El Mercurio (2009 թ․ դեկտեմբերի 15). «Embajada argentina en Chile honra a Marcelo Salas con importante distinción | Emol.com». Emol.
- ↑ «Los mejores goleadores de la historia del fútbol sudamericano». Pasión Fútbol. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ «Los diez mejores futbolistas sudamericanos zurdos de la historia». Pasión Fútbol. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ «8 delanteros sudamericanos de los '90 que hicieron historia en el fútbol mundial». 90min.com. 2016 թ․ հոկտեմբերի 16.
- ↑ Joe Marcovitch (2019 թ․ հուլիսի 4). «50 Greatest South American Footballers of All Time». 90min.com.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Պաշտոնական կայք
- International Career
- Վիճակագրություն FIFA-ի կայքում(անգլ.)
- 1st in South America Player of the Year 1997
- 7th in South America Player of the Year 1996
- 8th in the World Player of the Year Award 1997
- 14th in the World Player of the Year Award 1998
- Argentina Player of the Year 1997
- 31st in IFFHS South American Player of the Century
- Официальный Сайт(իսպ.)
- Международная карьера
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մարսելո Սալաս» հոդվածին։ |
|
- Դեկտեմբերի 24 ծնունդներ
- 1974 ծնունդներ
- Ապրող անձինք
- Չիլիում ծնվածներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Իտալիայի ակումբների ֆուտբոլիստներ
- Լացիոյի ֆուտբոլիստներ
- Յուվենտուսի ֆուտբոլիստներ
- Չիլիացի ֆուտբոլիստներ
- Չիլիի հավաքականի ֆուտբոլիստներ
- Ռիվեր Փլեյթի ֆուտբոլիստներ
- Տղամարդկանց ֆուտբոլի հարձակվողներ
- Ֆուտբոլային մարզիչներ այբբենական կարգով
- Ֆուտբոլիստներ այբբենական կարգով