Կոնստանտին Թոթիբաձե

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կոնստանտին Թոթիբաձե
վրաց.՝ კონსტანტინე გიორგის ძე თოთიბაძე
ԿեղծանունKostya Totibadze
Ծնվել էսեպտեմբերի 8, 1969(1969-09-08) (54 տարեկան)
ԾննդավայրԹբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Վրաստան,  Ռուսաստան և  ԽՍՀՄ
ԿրթությունԹբիլիսիի գեղարվեստի ակադեմիա (1991) և Մոսկվայի պետական ակադեմիական գեղարվեստի ուսումնարան` ի հիշատակ 1905 թվականի (1988)
Մասնագիտություննկարազարդող, նկարիչ և կարատեիստ
ՀայրԳոգի Թոթիբաձե
ՄայրNana Apollonovna Kutateladze?
ԶավակներՄարիա Տոտբադզե
ԱզգականներԱպոլոն Քութաթելաձե

Կոնստանտին Գեորգիի Թոթիբաձե (սեպտեմբերի 8, 1969(1969-09-08), Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), վրացի նկարիչ, գրաֆիկ, Մոսկվայի նկարիչների միության անդամ։ Երգչուհի և դերասանուհի Մուսա Թոթիբաձեի հայրը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երրորդ սերնդի նկարիչ, նա ժառանգել է տեսողական արվեստի կախվածությունը իր մայրական պապից՝ Ապոլոն Կուտատելաձեից (նրա անունն այսօր կրում է Թբիլիսիի գեղարվեստի ակադեմիան), և հորից՝ վրացի նկարիչ Գեորգի Կոնստանտինովիչ Թոթիբաձեից, որը 1972-1982 թվականներին եղել է այս ակադեմիայի ռեկտոր։

1977 թվականին Կոնստանտինի մայրը՝ Նանա Կուտատելաձեն, երեք երեխաների հետ մեկնել է Մոսկվա. մոր, կրտսեր քրոջ՝ Մարիայի և ավագ եղբոր՝ Գեորգի Կոնստանտինի հետ ապրել է վերին Մասլովկայի 9 -րդ տանը, իր պապի՝ Ապոլոն Կուտատելաձեի արվեստանոցում, նկարիչների քաղաքում (Մոսկվայի «Փեթակ»)։ Այս ժամանակահատվածում նրա հատակի հարևանները, մասնավորապես, կլինեն Սերգեյ Միխայլովիչ Լուպպովը և Ալեքսանդր Գրիգորիևիչ Տիշլերը։ Նկարչի առաջին դասախոսը գեղանկարչական ոլորտում  կլինի Դմիտրի Իվանովիչ Համինը։

1985 թվականին ընդունվել Է Մոսկվայի 1905 թվականի հիշատակի պետական ակադեմիական գեղարվեստի ուսումնարան (մահու)։

1988 թվականին նկարիչը սովորել է Թբիլիսիում՝ Նիկոլաձեի անվան գեղարվեստի ուսումնարանում։ 1989 - 1991 թվականներին ուսումը շարունակել է Թբիլիսիի Գեղարվեստի ակադեմիայում, Գեորգի Ալեքսի-Մեսխիշվիլիի, Պառնաոզ Լապիաշվիլիի[1] և Գեորգի Կոնստանտինովիչ Թոթիբաձեի արվեստանոցներում։ Այս ժամանակահատվածում Կոնստանտինը գրել է Թբիլիսյան բնանկարների շարք՝ ազատ արտահայտիչ ձևով։

1994-1995 թվականներին Թոթիբաձեն ապրել է Փարիզում, որտեղ սկսել է աշխատել նատյուրմորտների շարքի վրա, որոնք հետագայում դառնանում են նկարչի հիմնական ժանրն ու թեման։

1996 թվականին Թոթիբաձեն մի շարք նկարներ է ստեղծել Հոնկոնգում, դրանք ձեռք են բերել մասնավոր կոլեկցիոներներ՝ ճապոնական Սփյուռքի ներկայացուցիչներ։

1997-1998 թվականներին նկարիչը ապրել և աշխատել է Սան Ֆրանցիսկոյում։

2000 թվականից ի վեր Կոնստանտինը գրել է նատյուրմորտների նոր շարք, որոնցում նեոկլասիկական ձևով գրելու նրա կարողությունը հակադրվում է իր ընտրած սյուժեների հեգնանքին։ 2007 թվականից աշխատում է Ստրելկի ճարտարապետության և դիզայնի ինստիտուտի տարածքում գտնվող արհեստանոցում։

2016 թվականի հունվարի 28-ին Կոնստանտինը եղբոր՝ Գեորգիի, ինչպես նաև կինոռեժիսոր Մարինա Ցուրցումիայի և Գեորգի Տաշկերի հետ[2] գինու գործարանում բացվեց «Totibadzé Gallery» արվեստի պատկերասրահը[3]։ Պատկերասրահի գոյության երկու տարիների ընթացքում այն ներկայացրել է տասնյակ նկարիչների աշխատանքներ (այդ թվում՝ Ալյոնա Կիրցովա, Օլգա և Ալեքսանդր Ֆլորենսկի, Ալեքսանդր Զախարով, Ռուբեն Մոնախով, Սերգեյ Զուև, Մուրիել Ռուսո[4], Անդրեյ (Դյուդյա) Սարաբյանով[5]։

Երիտասարդ տարիքից Կոնստանտինը կարատե դո Սիտո-Րյու է անում Վ. ի. Էյդլինի հետ։ Նա դարձել է Ռուսաստանի եռակի չեմպիոն և կարատեի աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր[6][7]։ Բացի Էյդլինից, նրա ուսուցիչներն են Քենեյ Մաբունին և Հիդետոշի Նակահաշին։

Ընտանիքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Պապը՝ Ապոլոն Կարամանովիչ Կուտատելաձե, գեղանկարիչ, գրաֆիկ, Վրացական ԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ,
  • Հայրը՝ Թոթիբաձե Գեորգի Կոնստանտինովիչ, նկարիչ, գծագիր,
  • Հորեղբայրը՝ Գուրամ Ապոլոնովիչ Կուտատելաձե, գեղանկարիչ։ ԽՍՀՄ նկարիչների միության անդամ։ Վրացական ԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ։
  • Հորեղբայր՝ Տարիել Ապոլոնի Կուտատելաձե, ճարտարապետ, Թբիլիսիի Գեղարվեստի ակադեմիայի դասախոս
  • Հորեղբայր՝ Քարաման Ապոլոնի Կուտատելաձե[8][9], գեղանկարիչ, գրաֆիկ, Թբիլիսիի Գեղարվեստի ակադեմիայի դասախոս
  • Եղբայրը՝ Գեորգի Գեորգիևիչ Թոթիբաձե, նկարիչ,
  • Զարմուհի՝ Նանա Գեորգիևնա Թոթիբաձե[10], գրաֆիկ, նկարազարդող։ Ապրում և աշխատում է Մոսկվայում։
  • Զարմուհին՝ Մանանա Գեորգիևնա Թոթիբաձեն, դերասանուհի է։ Ապրում և աշխատում է Մոսկվայում։
  • Զարմուհին Վարվառա Գեորգիևնա Թոթիբաձեն Է։
  • Կինը (1992 - ից 2017) Օլգա Նիկոլաևնա Շեստիրիկովան է։
  • Որդին՝ Անտոն Կոնստանտինովիչ Թոթիբաձե[11] Որդին՝ Անտոն Կոնստանտինովիչ Թոթիբաձե(1993), նկարիչ, գրաֆիկ, նկարազարդող։ Ապրում և աշխատում է Մոսկվայում։
  • Դուստր-Մուսյա Թոթիբաձե[12] (1996) (Մարիա Կոնստանտինովնա Թոթիբաձե) - երգչուհի, դերասանուհի։ Ապրում և աշխատում է Մոսկվայում։
  • Դուստր-Նինա Կոնստանտինովնա Թոթիբաձե (2002)։
  • Դուստրը՝ Թամարա Կոնստանտինովնա Թոթիբաձե (2005)։
  • Որդին՝ Դավիթ Կոնստանտինովիչ Թոթիբաձե (2007)։
  • Որդին՝ Գեորգի Կոնստանտինովիչ Թոթիբաձե (2009)։
  • Քույր-Մարիա Գեորգիևնա Թոթիբաձե[13], դիզայներ, մոդելավորող։ Ապրում և աշխատում է Փարիզում։

Ստեղծագործություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1989 - «Երիտասարդական ցուցահանդես», Մանեժ, Մոսկվա
  • 1989 - «Stiks», Մոսկվա
  • 1990 - «Հոսպ» Պատկերասրահ, Ինսբրուք, Ավստրիա
  • 1992 - «Ես, Գոգի Հ անդերեն» նկարչի կենտրոնական տուն, Մոսկվա
  • 1993 - անհատական ցուցահանդես, նկարչի Կենտրոնական տուն, Մոսկվա
  • 1994 - անհատական ցուցահանդես, «L’évènement de jeudi» ամսագիր Փարիզ
  • 1995 - «ռուս նկարիչների ցուցահանդես», ՅՈՒՆԵՍԿՕ, Փարիզ
  • 1996 - Ցուցահանդես «Պատկերասրահ պատկերասրահում», Պետական Տրետյակովյան պատկերասրահ, Մոսկվա
  • 1996 - «ամառային գիշերվա երազ» Ցուցահանդես, Արևելյան ժողովուրդների արվեստի պետական թանգարան, Մոսկվա
  • 1996 - անհատական ցուցահանդես, լ. Բրուկի Պատկերասրահ, նկարչի Կենտրոնական տուն, Մոսկվա
  • 1997 - «Արտ-Մանեժ», Մանեժ, Մոսկվա
  • 1998 - «ռուս նկարիչների ցուցահանդես», «Diana» Պատկերասրահ Վաշինգտոն, ԱՄՆ
  • 1998 - «Արտ սալոն», «Diana» Պատկերասրահ Վաշինգտոն, ԱՄՆ
  • 2000 - «Արտ-Մանեժ», Մանեժ, Մոսկվա
  • 2001 - անհատական ցուցահանդես, «King» Պատկերասրահ, Բերքլի, ԱՄՆ
  • 2002 - «Արտ-Մանեժ», Մանեժ, Մոսկվա
  • 2003 - «Արտ-Մանեժ», Մանեժ, Մոսկվա
  • 2004 - «Արտ-Մանեժ», Մանեժ, Մոսկվա
  • 2004 - «Արտ խնջույք» Ցուցահանդես, Յակուտ պատկերասրահում, Մոսկվա
  • 2005 - «Բարոկկո երեկույթ» Ցուցահանդես, Յակուտ պատկերասրահում, Մոսկվա
  • 2005 - «Գուրմանիադա» Ցուցահանդես, Արտ փլեյ, Մոսկվա
  • 2006 - «Արտ-Մանեժ», Մանեժ, Մոսկվա
  • 2006 - «Արտ Մոսկվա», VP-Studio, Մոսկվա
  • 2006 - անհատական ցուցահանդես, VP-Studio, Մոսկվա
  • 2007 - անհատական ցուցահանդես «Դրախտային այգիներ», VP-Studio, Մոսկվա
  • 2008 - «Արտ-Մանեժ», Մանեժ, Մոսկվա
  • 2009 - անհատական ցուցահանդես, «Atlas Art Gallery», Moscou, Russie
  • 2010 - Գեորգի և Կոնստանտին Թոթիբաձե, Painting, Մոսֆիլմ, Մոսկվա
  • 2012 - «Landscape» Մմոմա, Մոսկվա
  • 2015 - «օդա ուտելիքին» Պատկերասրահ «Proun» Մոսկվա
  • 2016 - Տարածություն 7, «Թոթիբաձե» Պատկերասրահ, Մոսկվա
  • 2017 - «անտառների քողի տակ» «Թոթիբաձե» Պատկերասրահ Բիենալե, Մոսկվա
  • 2018 - «Tbilisi Art Fair», Թբիլիսի, Վրաստան[14]։

Աճուրդ Phillips[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2012 «ծննդյան օր», կտավ, յուղաներկ, 101×141 սմ[15]
  • 2013 «սեղան», կտավ, յուղաներկ, 120×200 սմ
  • 2013 «ծաղկամաններ և Օղի», կտավ, յուղաներկ, 140×180 սմ
  • 2013 «Գինի և միրգ», մետաքսե տպագրություն մետաղի վրա, 125×138 սմ
  • 2014 «անվերնագիր», մետաքսե տպագրություն մետաղի վրա, յուղաներկ, 106,5×156,7 սմ[16]

Հանրային հավաքածուներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Արևելքի ժողովուրդների արվեստի պետական թանգարան,Մոսկվա, 1996
  • MMoMA Մոսկվա[17], 2013

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Sputnik. «В Тбилиси откроют бюст театрального художника Парнаоза Лапиашвили». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 25-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 17-ին.
  2. «Google Traduction». translate.google.co.uk. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 20-ին.
  3. «Центр современного искусства ВИНЗАВОД. ГОГИ ТОТИБАДЗЕ — ЛЕС». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 28-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 17-ին.
  4. «CFA Association Russia - The Night of Modern Art: CFA Russia Organized Social Event With French Artist Muriel Rousseau-Ovtchinnikov» (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 28-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 17-ին.
  5. «Сарабьянов Андрей (Дюдя Сарабьянов)». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 13-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 17-ին.
  6. «Художественное каратэ». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 23-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 17-ին.
  7. «Художники Георгий и Константин Тотибадзе — гости ночного шоу Олега Битова и Екатерины Марковой / Радио Маяк». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 25-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 17-ին.
  8. «Karaman Kutateladze — It's Absurd As if «Black Lion» Was Officially Purchased From Us — News Agency InterpressNews». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 18-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 1-ին.
  9. «Зданевичи из Кирпичного переулка - mateshg5». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 1-ին.
  10. «Нана Тотибадзе | "Картинки и разговоры"». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 25-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 17-ին.
  11. «Антон Тотибадзе» (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 25-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 17-ին.
  12. «Муся Тотибадзе на примерке Chanel Haute Couture». Վերցված է 2018 թ․ մարտի 17-ին.
  13. «Культовые героини мирового кино в дебютной коллекции бренда Cinema de Mes Nuits». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 3-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 17-ին.
  14. ««Если бы я не знал, что это Тбилиси, я бы легко подумал, что это Лондон»». zimamagazine.com. 2018 թ․ մայիսի 18. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մայիսի 29-ին. Վերցված է 2018 թ․ մայիսի 28-ին.
  15. «Phillips: UK010612, Kostya Totibadze» (անգլերեն). Phillips. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 3-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 17-ին.
  16. «PHILLIPS: Kostya Totibadze» (անգլերեն). Phillips. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 17-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 17-ին.
  17. «Пейзаж». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 28-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 17-ին.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Г. Тотибадзе, К. Тотибадзе, Н. Гомиашвили, М. Черветти Гурманиада. Италия. — Москва: Независимая Газета, 2004. — ISBN 5-86712-141-0
  • Г. Тотибадзе, К. Тотибадзе, Н. Гомиашвили Грузия. Первое, второе, третье. — Москва: Афиша Индастриз, 2008. — ISBN 978-5-91151-052-7
  • Г. Тотибадзе, К. Тотибадзе Painting. — Москва: Atlas Art Gallery, Москва, 2009.
  • Г. Тотибадзе, К. Тотибадзе Landscape. — Москва: Московский музей современного искусства, 2012. — ISBN 978-5-990406926
  • Константин Тотибадзе. — Тверь, «Парето-Принт», 2016. — ISBN 978-5-9904069-1-9.