Կերճանիսի գավառակ
| Գավառակ | |
|---|---|
| Կերճանիս | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Վիլայեթ | Էրզրումի վիլայեթ |
| Գավառ | Երզնկայի գավառ |
| Այլ անվանումներ | Գերջանիս, Էրդեդիկա, Էրեդիքա, Էրետիքա, Կերճան, Կերճնիս, Կերջանիս, Կիրճանիս, Կրծանիս, Շեյռան, Շեյռյան, Շեռան, Շեռիանու գավառ, Շեռիանու երկիր, Շեռյան, Շեռիյան, Ռեֆահիե, Ռեֆայիե |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
| Բնակչություն | 24927 մարդ (1891) |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը), այլք |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը), այլ |
| Տեղաբնականուն | Կերճանիսցի |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Կերճանիս, գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Երզնկայի գավառում։ Գտնվում էր գավառի արևմտյան կողմում։ Արևմուտքից սահմանակից էր Փոքր Հայքին։
Կենտրոնը Կերճանիս քաղաքն էր։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ուներ թանձր անտառներ և բերրի հողեր։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ըստ Վ. Քինեի 1891 թվականին գավառակն ուներ 24927 բնակիչ։
Վարչական բաժանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1891 թվականին Կերճանիսն ուներ 148 գյուղ, որից զուտ հայկական է 3 գյուղ՝ 1421 բնակչով և 139 տնտեսությամբ[1]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 3, էջ 105
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||