ՌոկիտանսկիԿարլ (փետրվարի 19, 1804(1804-02-19)[1][2][3], Հրադեց Կրալովե, Արևմտապրահյան շրջան, Չեխիա - հուլիսի 23, 1878(1878-07-23)[1][2][3], Վիեննա, Ավստրո-Հունգարիա[4]), ավստրիացի բժիշկ, ազգությամբ չեխ։ Վիեննայի ԳԱ անդամ (1848), պրեզիդենտ (1869), Փարիզի ԳԱ անդամ(1870)։ Մասնագիտական կրթությունն ստացել է Պրահայի և Վիեննայի համալսարաններում։ 1834—1875 թվականներին եղել է Վիեննայի համալսարանի ախտաբանական անատոմիայի պրոֆեսոր։ 1844 թվականին Վիեննայում կազմակերպել է ախտաբանական անատոմիայի առաջին ամբիոնը՝ պատրաստուկների թանգարանով։ Ախտաբանական նկարագրական անատոմիայի հիմնադիրներից է։ Նկարագրել է ստամոքսի խոցի թափածակումը, աղիքների ճմլումը, աորտայի ինքնաբեր պատռվածքները, սրտի միջնապատերի բնածին արատները։ Ռոկիտանսկին հումորալ ախտաբանության կողմնակից էր, հիվանդությունների առաջացման հիմքը համարում էր օրգանիզմի հեղուկների քիմիական բաղադրության փոփոխությունները։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։
Ավստրիա
