Կարեն Տոնականյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կարեն Տոնականյան
Ընդհանուր տեղեկություններ
Քաղաքացիություն Հայաստան
Ծննդյան ամսաթիվհուլիսի 2, 1992(1992-07-02) (31 տարեկան)
ԾննդավայրԵրևան, Հայաստան

Կարեն Տոնականյան (հուլիսի 2, 1992(1992-07-02), Երևան, Հայաստան), հայ պրոֆեսիոնալ բռնցքամարտիկ, հանդես է գալիս թեթև և առաջին կիսամիջին քաշային կարգերում։ Հանդես է եկել բռնցքամարտի Հայաստանի հավաքականում, Եվրոպական խաղերի բրոնզե մեդալակիր (2019), Հայաստանի բազմակի չեմպիոն (2015, 2016, 2021), Հայաստանի առաջնության մրցանակակիր (2014), միջազգային և ազգային սիրողական մրցաշարերի բազմակի հաղթող և մրցանակակիր։

BoxRec-ի վարկանիշով լավագույն դիրքը 343-րդն է (դեկտեմբեր 2022) և 2-րդն է թեթև քաշային կարգի հայ բռնցքամարտիկների շարքում[1]՝ ընդգրկվելով աշխարհի լավագույն թեթև քաշայինների թոփ-345-ում։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարեն Տոնականյանը ծնվել է 1992 թվականի հուլիսի 2-ին Երևանում։

Սիրողական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2014-2017 թվականներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2014 թվականի մարտին դարձել է Հայաստանի առաջնության բրոնզե մեդալակիր[2]։

Այնուհետև երեք անգամ Հայաստանի չեմպիոն է դարձել 2015 թվականի մարտին[3], 2016 թվականի հոկտեմբերին[4] и вև 2021 թվականի սեպտեմբերին[5]։

2017 թվականի հունիսին Խարկովում (Ուկրաինա) մասնակցել է Եվրոպայի առաջնությանը մինչև 60 կգ քաշային կարգում, որտեղ նա Մրցումների քառորդ եզրափակչում միավորներով (0:5) պարտվել է ռուս փորձառու բռնցքամարտիկ Գաբիլ Մամեդովին[6],որն ի վերջո դարձել Է Եվրոպայի 2017 թվականի առաջնության արծաթե մեդալակիր։

2017 թվականի օգոստոսին Համբուրգում (Գերմանիա) մասնակցել է աշխարհի առաջնությանը՝ մինչև 60 կգ քաշային կարգում, որտեղ նա մրցումների 1/8 եզրափակչում միավորներով (0:5) պարտվել է փորձառու ուզբեկ բռնցքամարտիկ Էլնուր Աբդուրաիմովին։

2019-2020 թվականներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2019 թվականի հունիսին Մինսկում (Բելառուս) դարձել է 2-րդ Եվրոպական խաղերի բրոնզե մեդալակիր, մինչև 60 կգ քաշային կարգում, որտեղ նա կիսաեզրափակչում պարտվել է բելառուս Դմիտրի Ասանովին[7],որն ի վերջո դարձել Է 2019 թվականի Եվրոպական խաղերի չեմպիոն[8]։

2020 թվականի սկզբին նա պատրաստվում էր մասնակցել օլիմպիական որակավորման մրցաշարին, բայց բռնցքամարտի ազգային հավաքականում նրան դուրս մղեց ավելի փորձառու Հովհաննես Բաչկովը, ով, ի վերջո, դարձավ 2020 թվականի Տոկիոյի (Ճապոնիա) Օլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալակիր՝ մինչև 63 կգ քաշային կարգում։

Այնուհետև 2020 թվականին սկսվեց COVID-19 կորոնավիրուսային համաճարակը, Հայաստանում և ամբողջ Եվրոպայում խիստ կորոնավիրուսային կարանտին և մրցակցային պրակտիկայի բացակայություն։

2021-2022 թվականներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2021 թվականի հոկտեմբերի վերջին Բելգրադում (Սերբիա) մասնակցել է աշխարհի առաջնությանը՝ մինչև 60 կգ քաշային կարգում, որտեղ նա մրցումների 1/32 եզրափակչում անցել է հնդիկ բռնցքամարտիկ Վարինդեր Սինգհին[9], այնուհետև Մրցումների 1/16 եզրափակչում ժամանակից շուտ նոկաուտով հաղթել է Մալիից բռնցքամարտիկ Աբդուլ-Քարիմ Բատիլիին[10], սակայն 1/8 եզրափակչում ձեռքի վնասվածքի պատճառով տեխնիկական նոկաուտով 3-րդ ռաունդում պարտվել է ֆրանսիացի Սոֆյան Ումիային[11][12],որն ի վերջո դարձել է 2021 թվականի աշխարհի չեմպիոն[13]։

2022 թվականի մայիսին Երևանում (Հայաստան) մասնակցել է Եվրոպայի առաջնությանը՝ մինչև 60 քաշային կարգում, սակայն մրցումների 1/8 եզրափակչում միավորներով մրցավարների առանձին որոշմամբ պարտվել է փորձառու հունգարացի բռնցքամարտիկ Ռոլանդ Վերեշին[14][15], որն ի վերջո դարձել է 2022 թվականի Եվրոպայի չեմպիոնի բրոնզե մեդալակիր[16]։

2022 թվականի դեկտեմբերի 11-ին Աբու Դաբիում (ԱՄԷ), IBA Champions' Night մրցաշարում, III Global Boxing Forum-ի ավարտին, Նոր կիսապրոֆեսիոնալ IBA Pro Series բռնցքամարտի շարքի շրջանակներում[17], 5 ռաունդանոց մենամարտում մրցավարների միաձայն որոշմամբ պարտվեց օլիմպիական մեդալակիր ֆրանսիացի բռնցքամարտիկ Սոֆյան Ումիային[18]։

Մասնագիտական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2020 թվականի դեկտեմբերի 24-ին Մոսկվայում (Ռուսաստան) իր նորամուտը նշեց պրոֆեսիոնալ ռինգում, թեթև քաշային կարգում (մինչև 61,24 կգ), 2-րդ ռաունդում ժամանակից շուտ տեխնիկական նոկաուտով հաղթելով փորձառու բելառուս Անդրեյ Իսաևին (30-18)[19]։

Պրոֆեսիոնալ մարտերի վիճակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

3 մենամարտ, 3 հաղթանակ (2 նոկաուտով)։
Պայքար
Ռեկորդ
Մարտական ամսաթիվ
Մրցակից
Մենամարտի անցկացման վայրը
Տուրեր, ժամանակ
Հավելյալ
3 3-0 2022 թվականի հոկտեմբերի 7 Ռուսաստան Ռուսաստան Եգոր Ֆրոլցով(1-1) Ռուսաստան Ռուսաստան Մոսկվա
KO 4 (6), 1:31
2 2-0 2021 թվականի ապրիլի 10 Հարավային Աֆրիկա Հարավային Աֆրիկա Ռոֆհիվա Մայեմու (19-9-3) Ռուսաստան Ռուսաստան «Կռիլյա Սովետով» ունիվերսալ սպորտային համալիր, Մոսկվա
UD 8 (8)
 Հաշիվ։ 80-73, 79-73, 78-74.
1 1-0 Կողմ 2020 թվական Բելառուսական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետություն Բելառուսական ԽՍՀ Անդրեյ Իսաև (30-18) Ռուսաստան Ռուսաստան Կռիլյա Սովետով» ունիվերսալ սպորտային համալիր, Մոսկվա
TKO 2 (8), 2:08
 Առաջնախաղ պրոֆեսիոնալ բռնցքամարտում.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Boxing Ratings: Light — Armenia» (անգլերեն). BoxRec. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 5-ին.
  2. ↑ «Armenian National Championships. Erevan. February 25 — March 2, 2014» (անգլերեն). Amateur-boxing.strefa.pl. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 16-ին.
  3. ↑ «Armenian National Championships. Erevan. March 17-22, 2015» (անգլերեն). Amateur-boxing.strefa.pl. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 16-ին.
  4. ↑ «Armenian National Championships. Erevan. October 18-23, 2016» (անգլերեն). Amateur-boxing.strefa.pl. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 16-ին.
  5. ↑ «National Elite Boxing Championships — Erevan — September 2021» (PDF) (անգլերեն). Amateur-boxing.strefa.pl. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 16-ին.
  6. ↑ «EUBC European Boxing Championships 2017. Men's Light (60kg)» (PDF) (անգլերեն). IBA.sport. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 31-ին.
  7. ↑ «European Games 2019» (PDF) (անգլերեն). Amateur-boxing.strefa.pl. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 9-ին. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 29-ին.
  8. ↑ «Минск-2019. Боксер Дмитрий Асанов – чемпион II Европейских игр в легком весе» (rus). 2019 թ․ հունիսի 29. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 16-ին. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 29-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  9. ↑ «Чемпионат мира по боксу 2021: результаты третьего дня» (rus). vRINGe.com. 2021 թ․ հոկտեմբերի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 4-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 5-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  10. ↑ «Чемпионат мира по боксу 2021. Результаты 29 октября — видео» (rus). vRINGe.com. 2021 թ․ հոկտեմբերի 30. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 22-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  11. ↑ «Армянский боксер покинул ЧМ в Сербии из-за травмы руки» (rus). «Sputnik». 2021 թ․ հոկտեմբերի 31. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 22-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  12. ↑ «Чемпионат мира по боксу 2021. Результаты 31 октября, вечерняя сессия» (rus). vRINGe.com. 2021 թ․ նոյեմբերի 1. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 22-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  13. ↑ «Итоги чемпионата мира по боксу-2021 в Сербии» (rus). AllBoxing.Ru. 2021 թ․ նոյեմբերի 7. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 22-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  14. ↑ «Чемпионат Европы. Карен Тонаканян не смог победить в первом бою» (rus). VaheSport.ru. 2022 թ․ մայիսի 25. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 29-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  15. ↑ «Draw sheets, competition schedule, Day1 schedule for the EUBC Elite European Men's Boxing Championships» (անգլերեն). Eubcboxing.org. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 30-ին.
  16. ↑ «Георгий Кушиташвили стал чемпионом Европы» (rus). AllBoxing.Ru. 2022 թ․ մայիսի 31. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 31-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  17. ↑ «Гаджимагомедов и Файфер проведут бои на турнире IBA Champions Night» (rus). «ՌԻԱ Նովոստի». 2022 թ․ դեկտեմբերի 7. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 7-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  18. ↑ «Гаджимагомедов и Файфер одержали победы в Абу-Даби» (rus). AllBoxing.Ru. 2022 թ․ դեկտեմբերի 12. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  19. ↑ «Andrei Isayeu vs. Karen Tonakanyan» (անգլերեն). Tapology.com. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 24-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Կարեն_Տոնականյան&oldid=9456467» էջից