Լոպե դե Վեգա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լոպե դե Վեգա
իսպ.՝ Lope de Vega
Ծննդյան անունիսպ.՝ Félix Lope de Vega Carpio
Ծնվել էնոյեմբերի 25, 1562[1][2][3][…]
ԾննդավայրՄադրիդ, Կաստիլիա և Լեոն[3][1][4][…]
Վախճանվել էօգոստոսի 27, 1635(1635-08-27)[2][3][1][…] (72 տարեկան)
Վախճանի վայրՄադրիդ, Կաստիլիա և Լեոն[4]
Մասնագիտությունդրամատուրգ, բանաստեղծ, գրող, թարգմանիչ և կաթոլիկ քահանա
Լեզուիսպաներեն
ՔաղաքացիությունԻսպանիա[5]
ԿրթությունԱլկալի համալսարան
Ժանրերպոեզիա և թատրոն
Գրական ուղղություններԻսպանական ոսկեդար
Ուշագրավ աշխատանքներFuenteovejuna?
ԱնդամակցությունCongregation of Secular Priests of Saint Peter the Apostle?
Պարգևներ
Knight of the Sovereign Military Order of Malta
ԱմուսինJuana de Guardo? և Isabel de Alderete y Urbina?
ԶավակներSor Marcela de San Felix?
Изображение автографа
Լոպե դե Վեգա Վիքիքաղվածքում
 Lope de Vega Վիքիպահեստում

Լոպե դե Վեգա (իսկական անունը՝ Ֆելիքս Լոպե դե Վեգա Կարպյո, իսպ.՝ Félix Lope de Vega y Carpio, նոյեմբերի 25, 1562[1][2][3][…], Մադրիդ, Կաստիլիա և Լեոն[3][1][4][…] - օգոստոսի 27, 1635(1635-08-27)[2][3][1][…], Մադրիդ, Կաստիլիա և Լեոն[4]), իսպանացի դրամատուրգ, բանաստեղծ, արձակագիր։ Հեղինակել է մոտ 3000 սոնետներ և մոտ 2000 պիեսներ, որոնցից պահպանվել է 426-ը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Մադրիդում։ Նրա հայրը, որ ծագումով աստուրիական գյուղացիական ընտանիքից էր, Մադրիդում ունենալով ոսկեկարի սեփական արհեստանոց, բավական կարողություն էր ստեղծել։ Նա որդուն տվել է բարձրագույն կրթություն և նույնիսկ պարգևել ազնվականություն, այն ժամանակվա սովորությամբ գնելով ազնվականի տիտղոսի արտոնագիր։

Լոպե դե Վեգան սովորել է համալսարանում, միառժամանակ դասախոսություններ լսել մաթեմատիկական գիտությունների Թագավորական ակադեմիայում։ Գրել սկսել է վաղ հասակից, իր իսկ վկայությամբ՝ 11 տարեկանից։ Լավ իմացել է օտար լեզուներ։

Արդեն ամբողջ երկրով մեկ հռչակված բազմաշնորհ բանաստեղծն ընդամենը քարտուղարի պաշտոնով ծառայել է Իսպանիայի ազնվատոհմ անձանց՝ դուքս Ալբային, դուքս Մեսսին, մարկիզ դե Մալպիկին և այլոց։

Լոպե դե Վեգան մասնակցել է 1588-ի իսպանական նավատորմի («Անհաղթ Արմադայի») դեպի Անգլիայի ափերը կատարած անփառունակ արշավանքին, որի ընթացքում նա ընդօրինակելով Արիոստոյին, գրել է «Անժելիկայի գեղեցկությունը» պոեմը։

Նա գրել է մի քանի չարամիտ էպիգրամներ, ուղղված իր սիրուհուն՝ դերասանուհի Ելենա Օսորյոյին, որն իրեն լքել էր, գտնելով հարուստ սիրեկան։ Բանաստեղծը դատապարտվել է, մեղադրվելով զրպարտության մեջ և ութ տարի աքսորվել Մադրիդից։

1609-ին իսպանական կաթոլիկ եկեղեցին նրան վստահության նշաններ արեց՝ շնորհելով «սրբազան ինկվիզիցիայի մերձեցյալի» կոչում, իսկ ավելի ուշ՝ հոգևորականի աստիճան։

Վախճանվել է 1635-ին։ Հարյուր հիսունհինգ իսպանացի բանաստեղծներ հանգուցյալ հանճարին ձոնեցին հիացական ներբողներ «Ետմահու փառաբանություն» ժողովածուի մեջ, իսկ հարյուր չորս իտալացի բանաստեղծներ արձագանքեցին իրենց ժամանակակցի գույժին («Բանաստեղծական հուղարկավորություն» ժողովածու)։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Vega Carpio, Lope Felix de // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 27.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 М. В. Лопе де Вега (ռուս.) // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1896. — Т. XVIII. — С. 4—6.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Плавскин З. И. Вега Карпьо // Краткая литературная энциклопедия (ռուս.)М.: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 1.
  5. LIBRIS — 2016.
Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են
Լոպե դե Վեգա հոդվածին