Jump to content

Ժան Ռոշֆոր

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ժան Ռոշֆոր
Ծննդյան թիվ՝ապրիլի 29, 1930(1930-04-29)[1][2][3][…]
Ծննդավայր՝Փարիզի 20-րդ շրջան, Ֆրանսիա[4][5]
Վախճանի թիվ՝հոկտեմբերի 9, 2017(2017-10-09)[2][3][6][…] (87 տարեկան)
Վախճանի վայր՝Փարիզի 14-րդ շրջան, Ֆրանսիա[5]
Քաղաքացիություն՝ Ֆրանսիա
Մասնագիտություն՝կինոռեժիսոր, աուդիոգրքեր կարդացող, խորհրդատու, թատրոնի դերասան, կինոդերասան, դերասան և հեռուստատեսային դերասան
Պարգևներ՝
IMDb։ID 0734000

Ժան Ռաուլ Ռոբերտ Ռոշֆոր (ֆր.՝ Jean Raoul Robert Rochefort; ապրիլի 29, 1930(1930-04-29)[1][2][3][…], Փարիզի 20-րդ շրջան, Ֆրանսիա[4][5] - հոկտեմբերի 9, 2017(2017-10-09)[2][3][6][…], Փարիզի 14-րդ շրջան, Ֆրանսիա[5]), թատրոնի, կինոյի և հեռուստատեսության ֆրանսիացի դերասան։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ժան Ռոշֆորը սովորել է Նանտի քաղաքային կոնսերվատորիայում, Դրամատիկական կենտրոնում և Դրամատիկական արվեստի ազգային բարձրագույն կոնսերվատորիայում։ 1949 թվականին նա հայտնվել է Փարիզում և հանդես եկել բազմաթիվ մայրաքաղաքային թատրոնների, այդ թվում՝ Ազգային ժողովրդական թատրոնի բեմերում։ Ռոշֆորը նաև շատ է աշխատել հեռուստատեսությունում, իսկ նրա դեբյուտը կինոյում կայացել է 1958 թվականին։ Ռոշֆորը նկարահանվել է հիմնականում կատակերգություններում։ 1959 թվականը նա անցկացրել է ԽՍՀՄ-ում, որտեղ նկարահանվել է «Լեոն Գարոսը ընկեր է փնտրում» կատակերգությունում[7]։ Ժան Ռոշֆորն ավելի ուշ հիշում էր․ «Ես աջակողմյան հայացքների տեր մարդ եմ, բայց զգայուն սոցիալական գիտակցությամբ։ Այն ամենը, ինչ վերաբերում է պետությանը, վարչակազմին, ինձ վախեցնում է։ Այս զգացողությունը ես հայտնվել է ԽՍՀՄ-ում նկարահանումների ժամանակ։ Դա 1959 թվականին էր՝ Խրուշչովի ժամանակաշրջանում, և դա իսկական սարսափ էր։ Հանկարծ հասկացա, որ քարոզչական ֆիլմ ենք նկարում։ Երբ վերադարձա Ֆրանսիա, «Կաֆե դե Ֆլյող»-ի (Cafe de Flore) մշտական այցելուներին փորձեցի համոզել, որ Խորհրդային Միությունը դժոխք է, բայց ոչ ոք ինձ չհավատաց։ Ես դեմ գնացի ֆրանսիական մտավորականության որոշ մասի գաղափարներին։ Բայց ես ունեի ընկեր, ով 20 տարի անցկացրեց Գուլագում (ГУЛАГ)՝ Ստալինի դեմ ուղղված երգի համար»[8]։

Ռոշֆորն իր առաջին գլխավոր դերը խաղացել է 1972 թվականին «Մոմերի լույսեր» ֆիլմում, որտեղ նա մարմնավորել է Աննի Ժիրարդոյի հերոսուհու ամուսնուն և Կլոդ Ջեյդի հերոսուհու հորը։ Ռոշֆորն իր կարիերայի ընթացքում արժանացել է բազմաթիվ մրցանակների, հատկապես երեք «Սեզար» մրցանակների՝ «Լավագույն երկրորդ պլանի դերասան»՝ «Թող տոնը սկսվի» ֆիլմի համար, «Լավագույն դերասան»՝ «Թմբկահար-ծովախեցգետին»-ի համար և պատվավոր մրցանակ 1999 թվականին։ Նա առաջադրվել է շատ այլ մրցանակների։

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1960 թվականին ամուսնացել է Ալեքսանդրա Մոսավայի հետ, ունեցել երկու երեխա՝ դուստր Մարի (1962) և որդի Ժյուլիեն (1965)։ 20 տարվա ամուսնությունից հետո նա բաժանվեց և յոթ տարի ապրեց դերասանուհի և ռեժիսոր Նիկոլ Գարսիայի հետ, նրանք ունեցան որդի՝ դերասան Պիեռ Ռոշֆորին (1981)։ Իսկ 1989 թվականին նա ամուսնացավ Ֆրանսուազա Վիդալի հետ, զույգն ունի երկու երեխա՝ Լուիզը (ծնված 1990 թվականին) և Կլեմանսը (ծնված 1992 թվականին)։

Կյանքի վերջին տարիներին Ժան Ռոշֆորը ծանր հիվանդ էր։ 2017 թվականի օգոստոսից նա գտնվել է Փարիզի հիվանդանոցներից մեկում, որտեղ և մահացել է հոկտեմբերի 8-ի լույս 9-ի գիշերը[9][10]։ Հողարկավորվել է Գրորուվր կոմունայում (Իվելին դեպարտամենտ

Ֆիլմագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 1958 — Փամփուշտը փողի մեջ / Une balle dans le canon — Լեոպոլդ
  • 1960 — Նավապետ Ֆրակասսե / Le capitaine Fracasse — Մալարտիկ
  • 1961 — Քարտուշ / Cartouche — Ցեց
  • 1961 — Լեոն Գարոսը ընկեր է փնտրում / Vingt mille lieues sur la terre — Ֆերնան
  • 1964 — Անժելիկան՝ հրեշտակների մարքիզուհին / Angelique, marquise des anges — Ֆրանսուա Դեգրե
  • 1962 — Երկաթե դիմակ / Le Masque de fer — Լաստրեմո
  • 1963 — Դանսի տոնավաճառ / La Foire aux cancres — Սիգուլես
  • 1965 — Հիասքանչ Անժելիկան / Merveilleuse Angelique — Ֆրանսուա Դեգրե
  • 1965 — Չինացու դժբախտությունները Չինաստանում / Les Tribulations d’un Chinois en Chine — Լեոն
  • 1966 — Ո՞վ եք դուք, Պոլլի Մագու /Qui êtes-vous, Polly Maggoo? — Գրեգուար Պեկ
  • 1966 — Անժելիկան և թագավորը / Angélique et le roy — Ֆրանսուա Դեգրե
  • 1968 — Դոն Ժուանը վերադառնում է պատերազմից / Don Juan revient de guerre — Դոն Ժուան
  • 1969 — Սատանան պոչից / Le Diable par la queue — Ժորժ, Կուսթինեսի կոմս
  • 1969 — Մահանալու ժամանակն է / Le temps de mourir — Էրվե Բրետոն
  • |1973 — Սրիկա / Bel ordure — ոստիկանության տեսուչ
  • 1973 — Ողջույն, արտիստ / Salut l’artiste — Կլեման
  • 1973 — Ժամագործ Սեն-Պոլից / L’Horloger de Saint-Paul — հանձնակատար Ջիբո
  • 1972 — Սև կոշիկով բարձրահասակ շիկահերը / Grand blond avec une chaussure noire — Լուի Թուլուզ
  • 1972 — Մոմերի լույսեր / Feux de la chandeleur — Ալեքսանդր Բուրսո
  • 1974 — Ինչպե՞ս հասնել հաջողության, երբ դու հիմար ես և նվնվան / Comment réussir quand on est con et pleurnichard — Ֆոիսնարդ
  • 1974 — Աստված իմ, ինչքա՜ն ցած եմ ընկել / Mio Dio, Come Sono Caduta In Basso! — բարոն Անրի դե Սարսիի
  • 1974 — Բարձրահասակ շիկահերի վերադարձը / Le Retour du grand blond — Լուի Թուլուզ
  • 1974 — Ազատության ուրվական / Le fantôme de la liberté — Լեժանդր
  • 1975 — Թող տոնակատարությունները սկսվեն… / Que la fête commence… — Գիյոմ Դյուբուա
  • 1975 — Կեղտոտ ձեռքերով անմեղները / Les Innocents aux mains sales — Ալբերտ Լեգալ, փաստաբան
  • 1976 — Հանգստություն / Calmos — Ալբերտ
  • 1976 — Զուգարանը ներսից փակ էր / Les veces etaient fermes de l’interieur — Հանձնակատար Պիչարդ
  • 1976 — Փղերն էլ կարող են անհավատարիմ լինել (Փիղը մեծ խաբեբա է) / Un éléphant ça trompe énormément — Էթյեն Դորսեյ
  • 1977 — Թմբկահար-ծովախեցգետին / Le Crabe-Tambour — նավապետ
  • 1977 — Մենք բոլորս կգնանք դրախտ / Nous irons tous au paradis — Էթյեն Դորսեյ
  • 1978 — Ավելի համարձակ, վազեցինք / Courage fuyons — Մարտին Բելոմ
  • 1979 — Էդուարդ Շոյսուլ / Édouard Choiseul — Էդուարդ
  • 1981 — Տարօրինակ ճանապարհորդություն / Un étrange voyage — Պիեռ
  • 1982 — Շատախոսություն / L’Indiscrétion — Ալեն Թեսիք
  • 1984 — Վինսենթի ընկերը / L’Ami de Vincent — Վինսենթ Լամար
  • 1984 — Ֆրանկենշթեյն 90 / Frankenstein 90 — Վիկտոր Ֆրանկենշտեյն
  • 1987 — Տանդեմ / Tandem — Միշել Մորտեզ
  • 1988 — Ես ամրոցի տերն եմ / Je suis le seigneur du château — Ժան Բրո
  • 1990 — Վարսահարդարի ամուսինը / Le Mari de la coiffeuse — Անտուան
  • 1992 — Ատլանտիդա / L’Atlantide — Մեժ
  • 1992 — Հիմարների շքերթ / Le Bal des casse-pieds — Հենրի Սովիե
  • 1993 — Տանգո / Tango — սպասավոր
  • 1993 — Հուզիչ թիրախ / Cible émouvante — Վիկտոր Մեյնարդ
  • 1994 — Փրեթ-ա-Փորփեր / Prêt-à-Porter — տեսուչ Թանպրիս
  • 1996 — Մեծ շրջագայություն (Մեծ Դքսեր) / Les Grands Ducs — Էդի Քարփենտիեր
  • 1996 — Ծաղրուծանակ / Ridicule — Մարքիզ դե Բելգարդ
  • 1997 — Բարակուդա / Barracuda — Պարոն Կլեմոնտ
  • 1998 — Կոմս Մոնտե-Քրիստո / Le Comte de Monte-Cristo — Ֆերնան Մոնդեգո, Կոմս դը Մորսեր
  • 1999 — Ռեմբրանդ / Rembrandt — Նիկոլաս Տուլպ
  • 2000 — Մարդը, ով սպանեց Դոն Կիխոտին / The Man Who Killed Don Quixote (նրա մասնակցությամբ չի ավարտվել) — Դոն Կիխոտ
  • 2001 — Քամելեոն / Le Placard — Կոպել, գործարանի տնօրեն
  • 2002 — Կորածները Լա Մանչայում / Lost in La Mancha — Դոն Կիխոտ
  • 2002 — Գնացքից մարդ / L’homme du train — Մանեսկիե, թոշակառու ուսուցիչ
  • 2002 — Բլանշ / Blanche — Կարդինալ Մազարինի
  • 2003 — Ավտոմեքենայի բանալիներ / Les Clefs de bagnole — '
  • 2004 — ՌՌՌռռռ՜/ RRRrrrr!!! — Լյուսին՝ «կեղտոտ մազերով»-ների տարեց առաջնորդ
  • 2006 — Ոչ մեկին չասես / Ne le dis à personne — Ժիլբերտ Նևիլ
  • 2007 — Բանալի / La clef — Ժոզեֆ Արփ
  • 2007 — Ես միշտ ցանկացել եմ գանգստեր լինել / J’ai toujours rêvé d'être un gangster — Ժան
  • 2007 — Միսթր Բինի արձակուրդները / Mr. Bean’s Holiday — «Կապույտ Էքսպրես» ռեստորանի մետրոդատել
  • 2007 — Մոպասանտի վեպեր (2007-2011 թթ. հեռուստասերիալ, «Օտո՝ հայր և որդի» պատմվածք») / Chez Maupassant (Hautot père et fils) — Բատիստ Օտո
  • 2012 — Նկարիչը և նրա մոդելը / El Artista y La Modelo  — Մարկ Կրոս
  • 2012 — Աստերիքսն ու Օբելիքսը Բրիտանիայում / Astérix et Obélix: Au Service de Sa Majesté  — Լուցիուս Ֆոույնուս
  • 2014 — Ջեքը և մեխանիկական սիրտը / Jack et la Mécanique du cœur Ժորժ Մելիես
  • 2015 — Ֆլորիդա / Floride  — Կլոդ Լերմինիեր

Թատրոնի դերեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 1954 : Վլադ — «Սահմանափակ պատասխանատվություն» (ֆր.՝ Responsabilité limitée»), հիմնված Ռոբերտ Հոսեյնի պիեսի վրա, ռեժ. Ժան-Պիեռ Գրենյե / Ֆոնթեին թատրոն
  • 1954 : Քաղաքապետ— «Չորս գնդապետների սերը» (անգլ.՝ «The Love of Four Colonels»; ֆր.՝ «L’Amour des quatre colonels»), Փիթեր Ուստինովի պիեսի հիման վրա, ռեժ. Ժան-Պիեռ Գրենյե / Ֆոնթեին թատրոն
  • 1957 : Լրտես— «Ռոմանովն ու Ջուլիետը» (ֆր.՝ «Romanoff et Juliette»), Փիթեր Ուստինովի պիեսի հիման վրա, ռեժ. Ժան-Պիեռ Գրենյե / Մարինյի թատրոն
  • 1957 : Պրոֆ. Դիաբոլիկով — «Չորս գնդապետների սերը» (ֆր.՝ «L’Amour des quatre colonels»), Փիթեր Ուստինովի պիեսի հիման վրա, ռեժ. Ժան-Պիեռ Գրենյե / Ամբիգու-Կոմիկական թատրոն
  • 1962, նոյեմբերի 21։ Էգլի— «Ֆրանկ V. Մասնավոր բանկի օպերա» / «Frank V, opéra d’une banque privée», հիմնված Դյուրենմաթի պիեսի հիման վրա, ռեժ. Անդրե Բարսակ, Կլոդ Ռեժիս / «Արհեստանոց» թատրոն[11]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 Discogs — 2000.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 filmportal.de — 2005.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  4. 4,0 4,1 4,2 Le Monde (ֆր.) / J. FenoglioParis: Société éditrice du Monde, 1944. — ISSN 0395-2037; 1284-1250; 2262-4694
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Fichier des personnes décédées
  6. 6,0 6,1 6,2 GeneaStar
  7. Умер знаменитый французский актёр Жан Рошфор Արխիվացված 2017-10-09 Wayback Machine, 09.10.2017
  8. Benoit Tessier (2017 թ․ հոկտեմբերի 9). «Последний французский денди Жан Рошфор». RFI. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ նոյեմբերի 7-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 2-ին.
  9. «Умер французский актер Жан Рошфор». Коммерсантъ. 2017 թ․ հոկտեմբերի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2017 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
  10. Умер актёр Жан Рошфор Արխիվացված 2017-10-09 Wayback Machine Газета.ру
  11. «Афиша на «les Archives du Spectacle»». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հունվարի 31-ին. Վերցված է 2012 թ․ մարտի 25-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]