Էդուարդ ֆոն Հարտման
Jump to navigation
Jump to search
![]() | |
Ծնվել է | փետրվարի 23, 1842[1][2][3][4][5] Բեռլին, Գերմանական միություն[6] |
Մահացել է | հունիսի 5, 1906[1][2][3][4][5] (64 տարեկանում) Բեռլին, Գերմանական կայսրություն |
Գերեզման | Columbiadamm Cemetery |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Ուղղություն | Իռացիոնալիզմ |
Մասնագիտություն | փիլիսոփա |
Գործունեության ոլորտ | փիլիսոփայություն, հոգեբանություն, Պեսիմիզմ և Անգիտակցական |
Ալմա մատեր | Ռոստոկի համալսարան |
Տիրապետում է լեզուներին | գերմաներեն[1] |
Ազդվել է | Լայբնից Գոթֆրիդ Վիլհելմ, Արթուր Շոպենհաուեր, Գեորգ Վիլհելմ Ֆրիդրիխ Հեգել, Ֆրիդրիխ Շելինգ և Չարլզ Դարվին |
Ամուսին(ներ) | Agnes Taubert? |
Ներշնչվել է
| |
Eduard von Hartmann Վիքիպահեստում |
Էդուարդ ֆոն Հարտման (գերմ.՝ Eduuard von Hartmann, 1842, փետրվարի 23 - 1906, հունիսի 5), գերմանացի փիլիսոփա, իռացիոնալիզմի և վոլյունտարիզմի ժամանակակից դպրոցների նախորդներից։
Հետևել է Շելլինգին ու Շոպենհաուերին։ Բոլոր գոյերի հիմքն է համարել անգիտակցական հոգևոր սկիզբը, որն ստեղծում է կամքի ու գաղափարի բացարձակ միասնությունը («Անգիտակցականի փիլիսոփայությունը», 1869)[7]:
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 data.bnf.fr: տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Encyclopædia Britannica
- ↑ 3,0 3,1 SNAC — 2010.
- ↑ 4,0 4,1 Indiana Philosophy Ontology Project
- ↑ 5,0 5,1 Brockhaus Enzyklopädie
- ↑ German National Library, Berlin State Library, Bavarian State Library et al. Record #118546252 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
- ↑ Ռընե Ուելլեք, Օսթին Ուորրեն (2008)։ Գրականության տեսություն։ Երևան: Սարգիս Խաչենց։ էջ էջ 466
|