Արիստիդ Մայոլ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Արիստիդ Մայոլ
ֆր.՝ Aristide Bonaventure Jean Maillol
Ծնվել էդեկտեմբերի 8, 1861(1861-12-08)[1][2][3][…]
ԾննդավայրԲանիյուլ Սյուր Մեր
Մահացել էսեպտեմբերի 27, 1944(1944-09-27)[1][4][5][…] (82 տարեկան)
Վախճանի վայրըԲանիյուլ Սյուր Մեր
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա[6][7]
ԿրթությունՓարիզի Գեղեցիկ արվեստների ազգային բարձրագույն դպրոց և Կոլարոսսիի ակադեմիա
ՈւսուցիչԺան Լեոն Ժերոմ և Ալեքսանդր Կաբանել
Ստեղծագործություն(ներ)Ֆլորա, L'Air? և Action Enchained?
ՈճՆաբի և սիմվոլիզմ[8]
Մասնագիտությունքանդակագործ, նկարիչ, վիմագրող, օֆորտանկարիչ, նկարիչ-փորագրող և գծանկարիչ
ազդվել էՊիեռ Պյուվի դը Շավան և Պոլ Գոգեն
Պարգևներ և
մրցանակներ
Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ
Ստորագրություն
Изображение автографа
 Aristide Maillol Վիքիպահեստում

Արիստիդ Ժոզեֆ Բոնավենտյուր Մայոլ (ֆր.՝ Aristide Joseph Bonaventure Maillol, դեկտեմբերի 8, 1861(1861-12-08)[1][2][3][…], Բանիյուլ Սյուր Մեր - սեպտեմբերի 27, 1944(1944-09-27)[1][4][5][…], Բանիյուլ Սյուր Մեր), ֆրանսիացի քանդակագործ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1882-1986 թվականներին սովորել է Փարիզի Գեղեցիկ արվեստների դպրոցում։ Ազդվել է Պ. Գոգենից, հարել «նաբի» խմբակցությանը, կատարել գոբելենների էսքիզներ։ 1890-ական թվականների 2-րդ կեսից ստեղծել է «մոդեռն» ոճի հաստոցային ոչ մեծ քանդակներ։ Ստեղծագործական հասուն շրջանում (1900-ական թվականներին) ձգտել է զանգվածների ծավալապլաստիկական կառուցիկության և ընդհանրականության, ուրվագծի սահունության («Գիշեր», 1902-1909, բրոնզ, մասնավոր հավաքածու, Փարիզ, «Մանյակով Վեներան», 1930։ Հիմնականում պատկերելով կանանց մարմիններ (մարմարից, քարից, բրոնզից), դրանցում մարմնավորելով գեղեցիկ մարդու իր իդեալը, միաժամանակ հաղորդել է կամ հայեցողական հանգստի զգացողություն («Միջերկրածով», 1902-1905 թթ., բրոնզ, մասնավոր հավաքածու, ԱՄՆ), կամ դինամիզմ («Իլդե-Ֆրանս», բրոնզ, 1920-1925 թթ., Պտի-Պալե թանգարան, Փարիզ)։ Մայոլը կերպարների խորհրդանշական բովանդակությունը համադրել է արդիականության, իսկ գեղարվեստական լուծումը՝ միջավայրի հետ (առաջին համաշխարհային պատերազմում ընկածների հիշատակին կանգնեցված հուշարձաններ, 19-րդ դարի վերջի նշանավոր մարդկանց մոնումենտներ)։ «Կաշկանդված գործողություն» քանդակի (բրոնզ, 1906, ժամանակակից արվեստի ազգային թանգարան, Փարիզ) կնոջ հզոր մարմինը բացահայտում է Լ. Օ. Բլանկիի կյանքի պաթոսը, ներդաշնակության գաղափարը մարմնավորող նիմֆան՝ Պ. Սեզանի ստեղծագործական որոնումների նպատակը (հուշարձան՝ Պ. Սեզանին, քար, 1912-1925 թթ., Թուիլրի պարտեզ)։ Դեկորատիվ բնույթի աշխատանքներում («Պոմոնա», բրոնզ, 1910 թ., Պուշկինի անվան Կերպարվեստի թանգարան (Մոսկվա)) կարևորված են զգայականությունը, մարդու և բնության միասնության բացահայտումը։ Մայոլը հայտնի է նաև մանրաքանդակներով, գծանկարներով, փորագրություններով և վիմագրություններով։ Խորը ռեալիզմով նրա մարդասիրական արվեստը մեծ ազդեցություն է ունեցել 20-րդ դարի նշանավոր քանդակագործների վրա։

Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 204