Արարատյան բարբառ

Արարատյան բարբառ (նաև՝ Երևանի բարբառ) - հայերենի ում ճյուղի քառաստիճան բաղաձայնական համակարգի բարբառ։

Խոսվում է Արարատյան դաշտում, մասամբ նաև՝ Վայոց ձորում, Լոռու և Գեղարքունիքի մարզերում։

Բաղաձայնները ենթարկված են երկրորդ աստիճանի լրիվ տեղաշարժին։ Ձայնավորները հիմնականում նույն են արդի գրականի հետ (վեց պարզ ձայնավոր). շեշտը վերջընթեր վանկի վրա է. հոգնակիները՝ էր, նէր, մասամբ՝ ք, արէնք, անիք։ Ունի յոթ հոլով. բացի սեռականից՝ մնացածները հոդ են ստանում, որով տարբերվում են գրական լեզվից։ Ներկան կազմվում է ըմ (ում) վերջավորությամբ անկատար դերբայով և օժանդակ բայով։ Հայերենի հարուստ բարբառներից մեկն է։ Հիմնականում այս բարբառի հիման վրա է կազմավորվել ժամանակակից արևելահայ գրական հայերեն։

Աևտաքին հղումներ

• Հայկանուշ Մեսրոպյանի «Երևանի բարբառի ընդհանուր բնութագիրը» հոդվածը