Աննա Ասլան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Աննա Ասլան
ռումիներեն՝ Ana Aslan
Ծնվել էհունվարի 1, 1897(1897-01-01)[1][2]
ԾննդավայրԲրեիլա, Ռումինիա[3][4]
Մահացել էմայիսի 20, 1988(1988-05-20)[1][4] (91 տարեկան)
Մահվան վայրԲուխարեստ, Ռումինիա[4]
Քաղաքացիություն Ռումինիա
Ազգությունհայ
ԿրթությունԲուխարեստի համալսարան (1922)[2]
Մասնագիտությունբժիշկ, ծերաբան, կենսաբան, գյուտարար և համալսարանի դասախոս
Կոչումպրոֆեսոր
Գիտական աստիճանբժշկական գիտությունների դոկտոր
ԱշխատավայրVictor Babeș University of Medicine and Pharmacy? և “Ana Aslan” National Geriatrics and Gerontology Institute?
Պաշտոնտնօրեն
ԱնդամակցությունՌումինական ակադեմիա[2] և Նյու Յորքի գիտությունների ակադեմիա[2]
ԿուսակցությունՌումինիայի կոմունիստական կուսակցություն[2]
Պարգևներ

Աննա Ասլան (Մկրտչի) (հունվարի 1, 1897(1897-01-01)[1][2], Բրեիլա, Ռումինիա[3][4] - մայիսի 20, 1988(1988-05-20)[1][4], Բուխարեստ, Ռումինիա[4]), բժիշկ, ծերաբան-ծերաբույժ։ Ռումինիայում ծերաբանների և ծերաբույժների դպրոցի հիմնադիրը։ Բժշկական գիտությունների դոկտոր (1961), պրոֆեսոր (1945), ՌԱՀ ԲԳԱ (1969), Ռումինիայի ԳԱ (1974) ակադեմիկոս, ՌԱՀ վաստակավոր բժիշկ (1973), Ռումինիայի գիտության վաստակավոր գործիչ (1977), Ռումինիայի սոցիալական աշխատանքի հերոս (1971

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1922 թվականին ավարտել է Բուխարեստի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետը։ 1948-1952 թթ.վականներին Կ. Պարհոնի անվան ծերաբանության և ծերաբուժության ինստիտուտի տնօրեն։

Աշխատանքները վերաբերում են փորձարարական, կլինիկական և սոցիալական ծերաբանության հարցերին։

Վաղաժամ ծերացումը կանխելու նպատակով Աննա Ասլանն առաջարկել է նովոկաինի լուծույթներ՝ ներարկումների համար, հետագայում ստեղծել «Գերովիտալ Нг» և «Ասլավիտալ», իսկ երեխաների թուլամտության բուժման համար՝ «Ասլավիտալ երեխաների համար» պատրաստուկները։

1959 թվականից Ռումինիայի ծերաբանների և ծերաբույժների ընկերության նախագահ, 1982 թվականից՝ ԽՍՀՄ ծերաբանների և ծերաբույժների ընկերության պատվավոր և արտասահմանյան մի շարք երկրների ակադեմիաների ու գիտական ընկերությունների անդամ։

Սահմանված են Աննա Ասլանի անվան (ԳԴՀ, 1983), «Հաղթանակի արձան» համաշխարհային մշակութային Իտալիա, 1984) և այլ մրցանակներ։

Աննա Ասլանի անունը քանդակվել է Հիպոկրատի մարմարե հուշարձանին (Հունաստան)[6]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 FemBio տվյալների շտեմարան (գերմ.)
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. ԽուդավերդյանՀայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 https://web.archive.org/web/20130116131100/http://www.ana-aslan.ro/index_en.htm
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Ով ով է. հայեր (հայ.) / Հ. ԱյվազյանԵրևան: Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 2005. — հատոր 1. — էջ 122.
  5. https://www.who.int/governance/awards/bernard/winners/en/
  6. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Աննա Ասլան» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 563