Փոլ Ջոնսոն

Փոլ Ջոնսոն անգլ.՝ Paul Johnson
Ծնվել է	նոյեմբերի 2, 1928(1928-11-02)
Ծննդավայր	Մանչեսթեր, Hundred of Salford, Լանքաշիր, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն
Մահացել է	հունվարի 12, 2023(2023-01-12) (94 տարեկան)
Մահվան վայր	Լոնդոն, Միացյալ Թագավորություն
Քաղաքացիություն	Միացյալ Թագավորություն
Կրոն	Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի
Կրթություն	Մագդալեն քոլիջ և Stonyhurst College?
Մասնագիտություն	լրագրող, speechwriter, պատմաբան, խմբագիր, գրող, հրապարակախոս և հեղինակ
Զբաղեցրած պաշտոններ	խմբագիր
Պարգևներ և մրցանակներ	և Ֆրենսիս Բոյերի մրցանակ
Երեխաներ	Luke Johnson? և Daniel Johnson?
Կայք	pauljohnsonarchives.org
Paul Johnson (writer) Վիքիպահեստում

Փոլ Ջոնսոն (անգլ.՝ Paul Johnson, ամբողջական անուն անգլ.՝ Paul Bede Johnson, նոյեմբերի 2, 1928(1928-11-02), Մանչեսթեր, Hundred of Salford, Լանքաշիր, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն - հունվարի 12, 2023(2023-01-12), Լոնդոն, Միացյալ Թագավորություն), անգլիացի գրող և սպիչռայթեր, կաթոլիկ լրագրող։

Իր կարիերայի սկզբում նա ձախակողմյան հայացքներ ուներ, բայց հետագայում անցավ պահպանողական դիրքի։ Փոլ Ջոնսոնը հայտնի պատմաբան է, ավելի քան 40 գրքերի հեղինակ։

Կարիերայի սկիզբ

1952 թվականին, Փարիզում թղթակից լինելով, Փոլ Ջոնսոնը քննադատում էր ոստիկանության գործողությունները բողոքի ակցիաները ճնշելիս։ Այնուամենայնիվ, 1955 թվականին վերադառնալով Լոնդոն, նա սկսեց հեռանալ ազատականությունից և ավելի ու ավելի հակված լինել պահպանողականությանը։ Մասնավորապես, նա զգուշացրել է «բիթլիզմի սպառնալիքի» մասին (անգլ.՝ The Menace of Beatlism):

«Դեռահասը գալիս է ոչ այնքան [երաժշտություն] լսելու, որքան ծեսին մասնակցելու, աստվածությունների հավաքական երկրպագության մեջ՝ կույր և դատարկ։ «Ներկայացման ժամանակ գրել է մի սյունակագիր՝ ոչ մի բան հնարավոր չէր լսել, բացի ճռռոցից, եթե չհաշվենք Ռինգոյի հարվածած ռիթմը հարվածային գործիքների վրա»։ Ահա իսկապես «նոր մշակութային հոսանք»՝ երաժշտություն, որը ոչ միայն հնարավոր չէ լսել, այլև պետք չէ լսել»:

Բնօրինակ տեքստ (անգլ.)  

The teenager comes not to hear but to participate in a ritual, a collective grovelling to gods who are blind and empty. “Throughout the performance,” wrote one observer, “it was impossible to hear anything above the squealing except the beat of Ringo’s drums.” Here, indeed, is “a new cultural movement”: music which not only cannot be heard but does not need to be heard.

Երիտասարդների մասին, որոնք նման երաժշտություն են լսում, Ջոնսոնն այսպես է արտահայտվել՝

«Մինչ ինձ մի տեսակ հնացած պահպանողական կհայտարարեն, եկեք մի վայրկյան կանգ առնենք և ուշադիր նայենք, թե ինչ է նշանակում հենց այդ «երիտասարդություն» ասելով։ Երկու հեռուստաալիքներով էլ ամեն շաբաթ տեղի են ունենում հեռուստահաղորդումներ, որտեղ դեռահասներին նվագում են փոփ ձայնագրություններ, որոնք հետո քննարկվում են։ Մինչ երաժշտությունը կատարվում է, տեսախցիկները դանդաղ և անաչառ կերպով ցույց են տալիս հանդիսատեսի դեմքերը։ Ինչ անհատակ անդունդ են նրանք արտահայտում։ Հսկայական դեմքեր, որոնք ուռճացված են էժան քաղցրավենիքից և քսված են ցանցային խանութների դիմահարդարմամբ, կախված ծնոտներ և ապակե աչքեր, կոտրված կրունկներ՝ ահա մի սերունդ, որը ստրկացված է առևտրային մեքենայով։ «Երիտասարդության» այս կերպարի վրա ակնհայտորեն աշխատում են որոշ խորամանկ տարեցներ»։

Բնօրինակ տեքստ (անգլ.)  

Before I am denounced as a reactionary fuddy-duddy, let us pause an instant and see exactly what we mean by this “youth”. Both TV channels now run weekly programmes in which popular records are played to teenagers and judged. While the music is performed, the cameras linger savagely over the faces of the audience. What a bottomless chasm of vacuity they reveal! The huge faces, bloated with cheap confectionery and smeared with chain-store makeup, the open, sagging mouths and glazed eyes, the broken stiletto heels: here is a generation enslaved by a commercial machine. Behind this image of “youth”, there are, evidently, some shrewd older folk at work.

Այս երիտասարդներին, որոնք, նրա խոսքով, «փնթփնթում են «Բիթլզ»-ի մոտ, հիստերիայի աստիճան գոռում» և «իրենց սերնդի առավել դժբախտ ներկայացուցիչներն են, ձանձրալի, ծույլ, անհաջողակները», Ջոնսոնը հակադրել է մյուս երիտասարդներին՝

«…երիտասարդներն ու աղջիկները, ովքեր կդառնան վաղվա հասարակության իրական առաջնորդներն ու ստեղծողները, երբեք չեն գնա փոփ-համերգի։ Պարզ ասած՝ նրանք ժամանակ չունեն։ Նրանք զբաղվում են ինքնակրթությամբ։ Նրանք կլանում են մի մշակույթ, որը, չնայած «բիթլիզմին» կամ զանգվածների համար արտադրված ցանկացած այլ մտավոր թմրանյութին, կշարունակի ձևավորել մեր քաղաքակրթությունը»։

Բնօրինակ տեքստ (անգլ.)  

...the boys and girls who will be the real leaders and creators of society tomorrow – never go near a pop concert. They are, to put it simply, too busy. They are educating themselves. They are in the process of inheriting the culture which, despite Beatlism or any other mass-produced mental opiate, will continue to shape our civilisation.

Ալան Ուոթկինսը, քաղաքական մեկնաբան և Ջոնսոնի նախկին գործընկերը, պնդում էր The Guardian թերթում, որ վերջինս հայրական պահպանողականների շրջանում կենտրոնական ֆիգուր է, որոնք ժամանակին պատռվել են ձախակողմյանից։

Թետչերիզմ

1970-ականներին Փոլ Ջոնսոնը սկսեց գրել նույնիսկ ավելի աջակողմյան հոդվածներ և գրքեր, որոնցում նա դեմ էր արհմիութենական շարժմանը՝ նկարագրելով այն որպես բռնի և անհանդուրժող՝ արհմիությունների անդամներին անվանելով «ֆաշիստներ»։ Նա նաև սկսեց հանդես գալ ի պաշտպանություն Մեծ Բրիտանիայի ապագա վարչապետ Մարգարետ Թետչերի նեոլիբերալ քաղաքականության՝ պետության ինքնաոչնչացումը տնտեսությունից և հարկման նվազեցումը։

Թետչերի հաղթանակից հետո 1976 թվականին Ջոնսոնը դարձավ նրա ամենամոտ խորհրդականներից մեկը և խոսողը։

Ստեղծագործություն

Իր հոդվածներում և գրքերում Ջոնսոնը քննադատում է արդիականությունը բարոյականության պակասի համար՝ Դարվինի էվոլյուցիայի տեսության հետևորդներին համարում է աթեիզմի փաստաբաններ և կենսատեխնոլոգիական փորձերի կողմնակիցներ։ Արդյունքում Ջոնսոնի հարձակումների թիրախ է դարձել հայտնի գիտնական և աթեիստ Ռիչարդ Դոքինզը։ Փոլ Ջոնսոնը պահպանողական կաթոլիկ է և դեմ է աթեիզմին։

Նրան հարգում են ԱՄՆ-ի և այլ երկրների պահպանողականները վճռական հակակոմունիզմի համար։ Ջոնսոնը արդարացրեց Ռիչարդ Նիքսոնի գործողությունները Ուոթերգեյթի սկանդալի ժամանակ՝ համարելով, որ նրա գործողությունները զգալիորեն պակաս զզվելի են, քան Բիլ Քլինթոնի և Օլիվեր Նորթի սուտ վկայությունը Իրանգեյթի սկանդալում։ Իր լրագրողական սյունակում Ջոնսոնը պաշտպանում էր իր պահպանողական ընկերոջը՝ Ջոնաթան Էտկինին, որը մեղադրվում էր սուտ վկայություն տալու մեջ և հիացմունք էր հայտնում գեներալ Ֆրանկոյի հանդեպ։

Գ. Հուսեյնովը նրան անվանեց հեղինակ, «հնարավոր է՝ XX դարի երկրորդ կեսին գրված լավագույնը։ Սոկրատեսի կենսագրությունը»։

Մատենագիտություն (թերի ցուցակ)

(Եթե այլ բան նշված չէ, հրապարակման երկիրը Միացյալ Թագավորությունն է)։

Անթոլոգիաներ, հակասություններ, ժամանակակից պատմություն

• 1957 Conviction MacGibbon & Kee (contribution: «A Sense of Outrage» pp202–17, with Brian Abel-Smith, Nigel Calder, Richard Hoggart, Mervyn Jones, Norman Mackenzie (ed), Peter Marris, Iris Murdoch Peter Shore, Hugh Thomas, Peter Townsend & Raymond Williams)
• 1957 The Suez War MacGibbon & Kee
• 1958 Journey Into Chaos MacGibbon & Kee [Western Policy in the Middle East]
• 1971 Statesmen And Nations Sidgwick & Jackson [An anthology of New Statesman articles from the 1950s and 1960s. Often surprisingly mild in tone given Johnson’s later development.]
• 1977 Enemies of Society Weidenfeld & Nicolson
• 1980 The Recovery of Freedom (Mainstream Series) Basil Blackwell
• 1981 The Best of Everything — Animals, Business, Drink, Travel, Food, Literature, Medicine, Playtime, Politics, Theatre, Young World, Art, Communications, Law and Crime, Films, Pop Culture, Sport, Women’s Fashion, Men’s Fashion, Music, Military (ed by William Davis) — contributor
• 1985 The Pick of Paul Johnson Harrap
• 1986 The Oxford Book Of Political Anecdotes (2nd ed 1991) Oxford University Press
• 1988 Intellectuals Weidenfeld & Nicolson
• 1994 The Quotable Paul Johnson A Topical Compilation of His Wit, Wisdom and Satire (George J. Marlin, Richard P. Rabatin, Heather Higgins (Editors)) 1994 Noonday Press/1996 Atlantic Books(US)
• 1994 Wake Up Britain — a Latter-day Pamphlet Weidenfeld & Nicolson
• 1996 To Hell with Picasso & Other Essays: Selected Pieces from «The Spectator» Weidenfeld & Nicolson
• 2009 Churchill (biography, 192 pages)[26]
• 2012 Darwin: Portrait of a genius (Viking, 176 pages) [1]

Արվեստ և ճարտարապետություն

• 1980 British Cathedrals Weidenfeld & Nicolson ISBN 0-297-77828-5
• 1993 Gerald Laing : Portraits Thomas Gibson Fine Art Ltd (with Gerald Laing & David Mellor MP)
• 1999 Julian Barrow’s London Fine Art Society
• 2003 Art: A New History Weidenfeld & Nicolson

Պատմություն

• 1972 The Offshore Islanders: England’s People from Roman Occupation to the Present/to European Entry [1985ed as History of the English People; 1998ed as Offshore Islanders: A History of the English People] Weidenfeld & Nicolson
• 1974 Elizabeth I: a Study in Power and Intellect Weidenfeld & Nicolson
• 1974 The Life and Times of Edward III Weidenfeld & Nicolson
• 1976 Civilizations of the Holy Land Weidenfeld & Nicolson
• 1977 Education of an Establishment in The World Of the Public School (pp13–28), edited by George MacDonald Fraser, Weidenfeld & Nicolson /St Martins Press (US edition)
• 1978 The Civilization of Ancient Egypt Weidenfeld & Nicolson
• 1981 Ireland: A Concise History from the Twelfth Century to the Present Day [as …Land of Troubles 1980 Eyre Methuen] Granada
• 1983 A History of the Modern World from 1917 to the 1980s Weidenfeld & Nicholson
• 1984 Modern Times: A History of the World from the 1920s to the 1980s Weidenfeld & Nicolson [later, …Present Time and …Year 2000 2005 ed] Weidenfeld & Nicolson
  • Փոլ Ջոնսոն Արդիականություն՝ աշխարհը քսանականներից մինչև իննսունականներ. — Անուբիս, 1995. — Т. 2. — ISBN 9544260862, 9789544260866
• 1987 Gold Fields A Centenary Portrait Weidenfeld & Nicolson
• 1987 The History of the Jews [2001ed] Weidenfeld & Nicolson (later editions titled A History of the Jews)
  • Ջոնսոն Փ. [www.jewish-library.ru/dzhonson/populyarnaya_istoriya_evreev/ Հրեաների ժողովրդական պատմություն] = A History of the Jews / թարգմ. անգլերենից Զոտով Ի. Լ.. — М.: Վեչե, 2001. — 672 с. — 7000 экз. — ISBN 5783806684
• 1991 The Birth of the Modern: World Society 1815—1830 Weidenfeld & Nicolson [2]
• 1996 The Holocaust Phoenix [pages 482 to 517 of A History of the Jews]
• 1997 A History of the American People Weidenfeld & Nicolson ISBN 0-06-093034-9 [8]
• 2002 The Renaissance [: A Short History *] Weidenfeld & Nicolson/*Random House (USA)
• 2002 Napoleon (Lives S.) Weidenfeld & Nicolson [2003 Phoenix pbk]
• 2005 George Washington: The Founding Father (Eminent Lives Series) Atlas Books
• 2006 Creators HarperCollins Publishers (USA) ISBN 0-06-019143-0
• 2007 Heroes HarperCollins Publishers (USA) ISBN 978-0-06-114316-8; ISBN 0-06-114316-2; HarperCollins Publishing link to book

Հուշագրություն

2004 The Vanished Landscape: A 1930s Childhood in the Potteries Weidenfeld & Nicolson: ISBN 978-0-7538-1933-3 2010 Brief Lives Hutchinson

Պատմվածքներ

• 1959 Left of Centre MacGibbon & Kee ["Left Of Centre describes the meeting of a Complacent Young Man with an Angry Old City"]
• 1964 Merrie England MacGibbon & Kee

Կրոնի մասին

• 1975 Pope John XXIII Hutchinson
• 1977 A History of Christianity Weidenfeld & Nicolson /1976 Simon & Schuster /Atheneum (USA)
  • Ջոնսոն Փոլ Քրիստոնեության պատմություն. — Վեչե, 2012. — 480 с. — ISBN 5953330693, 9785953330695
• 1982 Pope John Paul II And The Catholic Restoration St Martins Press
• 1996 The Quest for God: A Personal Pilgrimage Weidenfeld & Nicolson/HarperCollins (USA)
• 1997 The Papacy Weidenfeld & Nicolson
• 2010 Jesus: A Biography From a Believer. Penguin Books

Ճամփորդություններ

• 1973 The Highland Jaunt Collins (with George Gale)
• 1974 A Place in History: Places & Buildings Of British History Omega [Thames TV (UK) tie-in]
• 1978 National Trust Book of British Castles Granada Paperback [1992 Weidenfeld ed as Castles Of England, Scotland And Wales]
• 1984 The Aerofilms Book of London from the Air Weidenfeld & Nicolson

Արտաքին հղումներ

• Пол Джонсон. Стоит ли нам бояться медведя?
• Пол Джонсон. Сможем ли мы когда-нибудь по-настоящему любить французов?