Jump to content

Պիպպա Բակկա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Պիպպա Բակկա
Դիմանկար
Ծնվել էդեկտեմբերի 9, 1974(1974-12-09)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՄիլան, Իտալիա
Մահացել էմարտի 31, 2008(2008-03-31)[1] (33 տարեկան)
Մահվան վայրԳեբզե, Քոջայելիի մարզ, Թուրքիա
Քաղաքացիություն Իտալիա
Մասնագիտությունարվեստագետ, հակապատերազմային ակտիվիստ և performance artist
Կայքpippabacca.it
 Pippa Bacca Վիքիպահեստում

Ջուզեպինա Պասկուալինո դի Մարինեո (իտալ.՝ Giuseppina Pasqualino di Marineo, դեկտեմբերի 9, 1974(1974-12-09)[1][2][3][…], Միլան, Իտալիա - մարտի 31, 2008(2008-03-31)[1], Գեբզե, Քոջայելիի մարզ, Թուրքիա), իտալացի ֆեմինիստ նկարչուհի, հայտնի է որպես Պիպպա Բակկա։

«Ամուսնություն տարբեր ժողովուրդների և ազգերի միջև» կարգախոսով համաշխարհային խաղաղությունը խթանելու նպատակով միջազգային ավտոստոպ ճանապարհորդության է մասնակցել։ Բակկան և նկարչուհի Սիլվիա Մորոն, որպես խորհրդանիշ, իրենց արշավի ժամանակ կրել են հարսանեկան զգեստ։ 2008 թվականի մարտի 31-ին Պիպպա Բակկան անհետացել է Թուրքիայի Գեբզե քաղաքում[4]։ 2008 թվականի ապրիլի 11-ին ոստիկանությունը ձերբակալել է մի տղամարդու, ով հետագայում խոստովանել է Պիպպա Բակկայի սպանությունը և իշխանություններին առաջնորդել է նրա դիակի հայտնաբերման պրոցեսում[5]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պիպպա Բակկան ծնվել է Միլանում։ Նրա հայրը՝ Գվիդո Պասկուալինո դի Մարինեոն, ծագումով Նեապոլից էր։ Նրա մայրը՝ Ելենա Մանզոնին, նկարիչ Պիեռո Մանձոնիի ավագ քույրն էր։ Բակկան աշխատել է տարբեր լրատվամիջոցներով, այդ թվում՝ լուսանկարչությամբ, կոլաժով և ասեղնագործությամբ։ Նրա 2004 թվականի «Վիրաբուժական մուտացիաներ» ստեղծագործությունը բաղկացած էր մի շարք տերևներից, որոնք հավաքված էին փայտի մեջ և կտրված էին տարբեր ծաղիկների տեսակների նմանեցնելու համար։ 2006 թվականին ունեցել է իր առաջին ինստիտուցիոնալ անհատական ցուցահանդեսը՝ «Կոտրված պատկերը» Միլանի Fabbrica del Vapore-ում[6]։

«Հարսնացուն շրջագայության մեջ»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008 թվականին Բակկան արտիստ Սիլվիա Մորոյի հետ սկսեց աշխատել համաշխարհային խաղաղության խթանմանն ուղղված կատարողական ստեղծագործության վրա, որը կոչվում էր «Հարսնացուն շրջագայության մեջ»[7]։ Նկարիչները սպիտակ հարսանյաց զգեստներով մեկնել են Միլանից 2008 թվականի մարտի 8-ին, ճանապարհորդել են Բալկանների տարածքով և տասներկու օր անց ժամանել Թուրքիա։ Նրանք ծրագրել էին ավտոստոպով երթևեկել Մերձավոր Արևելքով, իսկ իրենց վերջնական նպատակակետն էր սուրբ քաղաքը՝ Երուսաղեմը[7]։ Ինչ վերաբերում է իրենց հագուկապին, նրանք իրենց կայքում հայտնել են, որ «դա միակ զգեստն է, որը մենք տանելու ենք՝ ճանապարհորդության ընթացքում կուտակված բոլոր բծերով»[8]։

Միասին Եվրոպայով մեկ ճանապարհորդելուց հետո Բակկան և Մորոն բաժանվեցին Ստամբուլ ժամանելուց անմիջապես առաջ՝ պլանավորելով կրկին հանդիպել Լիբանանի մայրաքաղաք Բեյրութում։ Բակկային վերջին անգամ տեսել են մարտի 31-ին։ Հաղորդվում է, որ նրա կրեդիտ քարտը օգտագործվել է այդ օրվա կեսօրին։ Բակկայի մերկ, խեղդված և քայքայված մարմինը հայտնաբերվել է Գեբզեյում, թփերի մոտ՝ Ստամբուլից մոտ 64 կմ հարավ-արևելք[4]։

Տղամարդը, ով ոստիկաններին տարել է նրա մարմնի մոտ՝ Մուրադ Քարաթաշը, կալանավորվել է և ձերբակալվել այն բանից հետո, երբ, ըստ տեղեկությունների, խոստովանել է, որ բռնաբարել և խեղդել է Բակկային մարտի 31-ին՝ նրան իր Jeep-ով բենզալցակայանից տանելուց հետո[5]։ ԴՆԹ-ի թեստը ցույց է տվել, որ Բակկային բռնաբարել են բազմաթիվ մարդիկ, և ոչ միայն Քարաթաշը։ Կասկածյալն ասել է, որ ինքը «թմրանյութերի և ալկոհոլի ազդեցության տակ է եղել» և չի կարող հիշել, թե ինչ է տեղի ունեցել, երբ և ինչ հանգամանքներից ելնելով։

Քարատաշին հայտնաբերել են այն բանից հետո, երբ նա իր սեփական սիմ-քարտը մտցրել է տուժողի բջջային հեռախոսի մեջ, ինչն էլ ահազանգ է առաջացրել ոստիկանության մոտակա մասնաշենքում, քանի որ նա նախկինում դատապարտված է եղել գողության հոդվածով։ Բակկայի սեփական տեղեկատվությունը ջնջվել է բջջային սարքից, ինչը, ըստ Բակկայի ընտանիքի փաստաբանի, ենթադրում է առնվազն մեկ այլ հանցակից, քանի որ Քարաթաշը չի կարողացել խոսել անգլերեն և թողել է դպրոցը երրորդ դասարանից հետո։

Դրանից հետո Բակկայի քույրը՝ Մարիան, հայտարարել է իտալական «ANSA» լրատվական գործակալությանը․ «Բակկայի ճամփորդությունները գեղարվեստական ներկայացման և խաղաղության ու վստահության ուղերձ տալու համար էին, բայց ոչ բոլորն են արժանի վստահության։ . . Մենք առանձնապես չէինք անհանգստանում, քանի որ նա երկար ժամանակ ավտոստոպով էր գնում, և այդպիսով կարող էր խուսափել ռիսկային իրավիճակներից։ . . Նա վճռական անձնավորություն էր, երբ խոսքը վերաբերում էր իր արվեստին»։

Թուրքիայի նախագահ Աբդուլա Գյուլը զանգահարել է Իտալիայի նախագահ Ջորջիո Նապոլիտանոյին, որպեսզի հայտնի իր վիշտը և ցավակցանքը։ Today's Zaman-ի մեկնաբանությունը, ցավակցություն հայտնելով, քննադատել է թուրք քաղաքական գործիչների ենթադրյալ կամակորությունը «օտարների» նկատմամբ Բակկայի գործում` գրելով. «Եկեք համաձայնվենք, եթե Պիպպան լիներ թուրք, ապա շատ մարդիկ կասեին, որ ավտոստոպով տեղաշարժվող կինն արժանի է բռնաբարության»։ Հոդվածագիրը պնդում էր, որ տեղական խնդիրները, ինչպիսին է կանանց նկատմամբ բռնությունը, պետք է լուծվեն՝ անկախ այն բանից, որ Թուրքիան ամաչում է օտարների առաջ։ Թուրքական ամենավաճառվող Հուրիեթ թերթը սպանության մասին հոդված է տպել «Մենք ամաչում ենք» վերնագրով։

2009 թվականին Ֆաենցայում կայացած արվեստի փառատոնի կապակցությամբ Ստամբուլի բիեննալեի տնօրեն Ֆուլյա Էրդեմջին իր երկրի անունից ներողություն խնդրեց։ Բակկայի ընկերուհի և ճամփորդուհի Սիլվիա Մորոն վերադարձել է Միլան և այդ դեպքից հետո դադարեց արվեստով զբաղվել։

Հարգանքի տուրք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2012 թվականին ֆրանսիացի կինոռեժիսոր Ժոել Կուրցը նկարահանել է վավերագրական ֆիլմ՝ «Bacca, La Mariée», պատմության Պիպպա Բակկայի մասին[9]։ Ֆիլմում ներկայացված են Բակկայի տեսախցիկի տեսաարխիվները, որոնք ֆիլմի թիմին հաջողվել է վերականգնել[10]։

2020 թվականին Միլան քաղաքում Բակկայի անվամբ հանրային այգի է բացվել Բրերա թաղամասում[11]։

Մատենագիտություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Ջորջիո Բոնոմի, Մարտինա Կոգնատի, Հարսնացուն շրջագայության ժամանակ, Ֆոնդացիոնե Մուդիմա, Միլան և Բիբլոս արվեստի պատկերասրահ, Վերոնա, 2009։
  • Pippa Bacca, Eva e le altre, Cambi Editore, Poggibonsi, Իտալիա, 2016։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 RKDartists (նիդերլ.)
  2. 2,0 2,1 Artists of the World Online, Allgemeines Künstlerlexikon Online, AKL Online (գերմ.) / Hrsg.: A. Beyer, B. SavoyB: K. G. Saur Verlag, Verlag Walter de Gruyter, 2009. — ISSN 2750-6088doi:10.1515/AKL
  3. 3,0 3,1 MAK (польск.)
  4. 4,0 4,1 Elisabetta, Povoledo (2008 թ․ ապրիլի 19). «Performance Artist Killed on Peace Trip is Mourned». The New York Times.
  5. 5,0 5,1 «'World peace' hitcher is murdered». BBC News. Վերցված է 2008 թ․ ապրիլի 12-ին.
  6. «Pippa Bacca nell'Enciclopedia Treccani».
  7. 7,0 7,1 «Itinerary». Brides on Tour. Fotoup.net. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ մարտի 14-ին. Վերցված է 2008 թ․ ապրիլի 12-ին.
  8. «Brides on Tour». Brides on Tour. Fotoup.net. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2008 թ․ ապրիլի 12-ին.
  9. «The Bride (La Mariée)». JoëlCurtz.com. Joël Curtz.
  10. «The Bride». International Documentary Film Festival Amsterdam. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.
  11. «Con Parco Nivea nuova vita per giardino Pippa Bacca a Milano - Economia». 2022 թ․ հունիսի 7.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պիպպա Բակկա» հոդվածին։