Հրանտ Հակոբյան (փիլիսոփա)

Հրանտ Հակոբյան
Ծնվել է	դեկտեմբերի 17, 1927 Սարուխան, Նոր Բայազետի գավառ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	նոյեմբերի 23, 2011 (83 տարեկան) Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Մասնագիտություն	փիլիսոփա
Ալմա մատեր	Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան (1950) և Երևանի պետական համալսարան (1955)
Կոչում	պրոֆեսոր
Գիտական աստիճան	փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր (1989)
Երեխա(ներ)	Հրանուշ Հակոբյան և Կորյուն Հակոբյան

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Հակոբյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Հրանտ Խաչատուրի Հակոբյան (դեկտեմբերի 17, 1927(1927-12-17)^[1], Սարուխան, Նոր Բայազետի գավառ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - նոյեմբերի 23, 2011(2011-11-23)^[1], Երևան, Հայաստան), հայ փիլիսոփա։ Փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր (1989), պրոֆեսոր (1989)։ ՀՀ վաստակավոր մանկավարժ (2010)։ Քեմբրիջի միջազգային կենսագրությունների կենտրոնի կողմից ճանաչվել է «21-րդ դարի նշանավոր մտավորականներից» մեկը։ Գավառի պետական համալսարանի հիմնադիր-ռեկտոր։ Գավառի պատվավոր քաղաքացի^[2]։

Կենսագրություն

Հրանտ Հակոբյանը ծնվել է 1927 թվականի դեկտեմբերի 17-ին, Սարուխան գյուղում։ 1946-1948 թվականներին սովորել և ավարտել է Կամոյի մանկավարժական տեխնիկումը։ 1950 թվականին ավարտել է Հայկական պետական մանկավարժական ինստիտուտի պատմության ֆակուլտետի հեռակա բաժինը, 1955 թվականին՝ Երևանի պետական համալսարանի բանասիրության ֆակուլտետի հեռակա բաժինը (էքստեռն)։ 1950-1954 թվականներին որպես ուսուցիչ աշխատել է Բասարգեչարի շրջանի (այժմ` Վարդենիսի), ապա Կամոյի շրջանի Կարմիր գյուղի, Բատիկյանի (այժմ` Գանձակ գյուղի) դպրոցներում, այնուհետև նշանակվել Գեղարքունիք գյուղի դպրոցի ուսմասվար։ 1944-1946 թվականներին աշխատել է գյուղի կոլտնտեսությունում։ 1956 թվականին եղել է Սարուխանի միջնակարգ դպրոցի տնօրեն, 1962 թվականին՝ Կամոյի կուսշրջկոմի ագիտացիայի ու պրոպագանդայի բաժնի վարիչ։ 1964-1985 թվականներին եղել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի դասախոս, 1985-2003 թվականներին՝ ԵՊՀ ամբիոնի վարիչ, 1993 թվականից՝ Գավառի պետական համալսարանի հիմնադիր-ռեկտոր։ 2006 թվականից՝ ԳՊՀ խորհրդի նախագահ^[3]։

Աշխատությունները վերաբերում են Րաֆֆու փիլիսոփայական հայացքների վերլուծությանը։ Նրա նախաձեռնությամբ և ակտիվ մասնակցությամբ ԵՊՀ գիտական խորհուրդը վերանայել է ուսումնական պլանները և ԵՊՀ-ում սկսումել են դասավանդել ոչ թե աթեիզմի տեսություն, այլ «Կրոնների պատմություն և տեսություն» առարկան։ Հրանտ Հակոբյանը գործուն մասնակցություն է ունեցել ԵՊՀ աստվածաբանության ֆակուլտետի բացմանը և ֆակուլտետում շուրջ մեկ տասնամյակ ղեկավարել է Կրոնագիտության ամբիոնը։ Հեղինակ է մեկ տասնյակ մենագրությունների ու գրքերի, ավելի քան 100 գիտական ու հրապարակախոսական հոդվածների։

Հրանտ Հակոբյանն առաջնորցվել է «Գործն է անմահ» կարգախոսով^[4]։

Մահ

Հրանտ Հակոբյանը մահացել է 2011 թվականի նոյեմբերի 23-ին, Երևանում։ Թաղված է Գեղարքունիքի մարզի Սարուխան գյուղում^[5]։

Հիշատակ

2018 թվականին Երևանի պետական համալսարանի Աստվածաբանության ֆակուլտետում տեղադրվել է Հրանտ Հակոբյանի կիսանդրին և նրա անունով լսարան է անվանակոչվել^[6]։

Պարգևներ

«ԽՍՀՄ աշխատանքի վետերան» մեդալ (1987)։
ՀՀ կրթության և գիտության նախարարության ոսկե մեդալ։
Երևանի պետական համալսարանի ոսկե մեդալ։
Մեծ մարդասեր Ֆրիտյոֆ Նանսենի անվան ոսկե մեդալ։
Քեմբրիջի միջազգային կենսագրությունների կենտրոնի հուշամեդալ ( 2008)։
ՀՀ Նախագահի հրամանագրով ստացել է Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր մանկավարժի կոչում (2010)։
Քեմբրիջի միջազգային կենսագրությունների կենտրոնի կողմից ճանաչվել է «21-րդ դարի նշանավոր մտավորականներից» մեկը։
Գավառի պատվավոր քաղաքացի։

Երկեր

Րաֆֆու պայքարը ֆեոդալիզմի հոգևոր ճնշման դեմ, Երևան, 1967^[7]։
Актуальные задачи атеистического воспитания молодежи в свете решений XXVII сьезда КПСС и январьского (1987 г.) пленума ЦК КПСС, Закавказская научно-практическая конференция, т. л. (Под общ. ред. Г. Х. Акопяна).
Հայ աթեիստական մտքի պատմությունից (Րաֆֆի), 1983, տիտղթ. (Հ. Հակոբյան)^[8]։
Հասարակական հոգեբանության փոփոխությունների արտացոլումը ժամանականկից հայ արձակում։ Երևան։ Գիտելիք, 1984^[9]։
Աթեիստական դաստիարակության մի քանի հարցեր։ Երևան։ Հայաստան, 1988^[10]։
Հայ հեղափոխական դեմոկրատների փիլիսոփայական հայացքները, Երևան, 1989^[11]։
Եղեռնի դատապարտումը Րաֆֆու երկերում, Երևան, 1999^[12]։
Էջեր Գավառի պետական համալսարանի հիմնադրման պատմությունից, 2003, տիտղթ. (Հակոբյան Հրանտ)^[13]։
Քրիստոնեական բարոյականության առանձնահատկություններ, 2004, տիտղթ. (խմբ.՝ Հ. Խ. Հակոբյան)^[14]։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 http://am.hayazg.info/index.php?curid=6820
↑ «Հրանտ Խաչատուրի Հակոբյան». www.kyavartv.am. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 13-ին.
↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005, էջ 598։
↑ «ԳՈՐԾՆ Է ԱՆՄԱՀ․ ՀՐԱՆՏ ԽԱՉԱՏՈՒՐԻ ՀԱԿՈԲՅԱՆ». www.gsu.am. 17.12.2021. Վերցված է 18.12.2021-ին.(չաշխատող հղում)
↑ LLC, Helix Consulting. «Կյանքից հեռացավ պրոֆեսոր Հրանտ Հակոբյանը - Այսօր` թարմ լուրեր Հայաստանից». www.aysor.am (անգլերեն). Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 13-ին.
↑ «ԵՊՀ աստվածաբանության ֆակուլտետում տեղադրվեց Հրանտ Հակոբյանի կիսանդրին». armenpress.am. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 13-ին.
↑ Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (1967). Րաֆֆու պայքարը ֆեոդալիզմի հոգևոր ճնշման դեմ. Գիտությունը մասսաներին. ՀՍՍՀ «Գիտելիք» ընկերություն. Երևան: Ա. հ.
↑ Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (1983). Հայ աթեիստական մտքի պատմությունից (Րաֆֆի). Երևան: Հայաստան.
↑ Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (1984). Հարությունյան, Էդվարդ Արզումանի (ed.). Հասարակական հոգեբանության փոփոխությունների արտացոլումը ժամանականկից հայ արձակում. Օգնություն դասախոսին. ՀՍՍՀ "Գիտելիք" ընկերություն. Երևան: Գիտելիք.
↑ Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (1988). Աթեիստական դաստիարակության մի քանի հարցեր. Երևան: Հայաստան. ISBN 9785540002608.
↑ Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (1989). Սարգսյան, Սուրեն Արտավազդի (ed.). Հայ հեղափոխական-դեմոկրատների փիլիսոփայական հայացքները։ Րաֆֆի, Սվաճյան, Պարոնյան. Երևանի պետական համալսարան. Երևան: ԵՊՀ.
↑ Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (1999). Դալլաքյան, Ռ Հ (ed.). Եղեռնի դատապարտումը Րաֆֆու երկերում. Երևան: Եր. համալս. հրատ.
↑ Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (2003). Կատվալյան, Վ; Ղաջոյան, Հ (eds.). Էջեր Գավառի պետական համալսարանի հիմնադրման պատմությունից. Երևան: Երևանի համալս. հրատ. ISBN 9785808405257.
↑ Ղազարյան, Ֆլորա (2004). Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (ed.). Քրիստոնեական բարոյականության առանձնահատկություններ. Երևան: Գիտություն. ISBN 9785808005365.

Արտաքին հղումներ

Հրանտ Հակոբյանը՝ հավերժի ճամփորդ

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հրանտ Հակոբյան (փիլիսոփա)» հոդվածին։

[_86a3c1be5478a70b-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 http://am.hayazg.info/index.php?curid=6820

[2] «Հրանտ Խաչատուրի Հակոբյան». www.kyavartv.am. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 13-ին.

[3] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005, էջ 598։

[4] «ԳՈՐԾՆ Է ԱՆՄԱՀ․ ՀՐԱՆՏ ԽԱՉԱՏՈՒՐԻ ՀԱԿՈԲՅԱՆ». www.gsu.am. 17.12.2021. Վերցված է 18.12.2021-ին.(չաշխատող հղում)

[5] LLC, Helix Consulting. «Կյանքից հեռացավ պրոֆեսոր Հրանտ Հակոբյանը - Այսօր` թարմ լուրեր Հայաստանից». www.aysor.am (անգլերեն). Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 13-ին.

[6] «ԵՊՀ աստվածաբանության ֆակուլտետում տեղադրվեց Հրանտ Հակոբյանի կիսանդրին». armenpress.am. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 13-ին.

[7] Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (1967). Րաֆֆու պայքարը ֆեոդալիզմի հոգևոր ճնշման դեմ. Գիտությունը մասսաներին. ՀՍՍՀ «Գիտելիք» ընկերություն. Երևան: Ա. հ.

[8] Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (1983). Հայ աթեիստական մտքի պատմությունից (Րաֆֆի). Երևան: Հայաստան.

[9] Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (1984). Հարությունյան, Էդվարդ Արզումանի (ed.). Հասարակական հոգեբանության փոփոխությունների արտացոլումը ժամանականկից հայ արձակում. Օգնություն դասախոսին. ՀՍՍՀ "Գիտելիք" ընկերություն. Երևան: Գիտելիք.

[10] Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (1988). Աթեիստական դաստիարակության մի քանի հարցեր. Երևան: Հայաստան. ISBN 9785540002608.

[11] Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (1989). Սարգսյան, Սուրեն Արտավազդի (ed.). Հայ հեղափոխական-դեմոկրատների փիլիսոփայական հայացքները։ Րաֆֆի, Սվաճյան, Պարոնյան. Երևանի պետական համալսարան. Երևան: ԵՊՀ.

[12] Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (1999). Դալլաքյան, Ռ Հ (ed.). Եղեռնի դատապարտումը Րաֆֆու երկերում. Երևան: Եր. համալս. հրատ.

[13] Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (2003). Կատվալյան, Վ; Ղաջոյան, Հ (eds.). Էջեր Գավառի պետական համալսարանի հիմնադրման պատմությունից. Երևան: Երևանի համալս. հրատ. ISBN 9785808405257.

[14] Ղազարյան, Ֆլորա (2004). Հակոբյան, Հրանտ Խաչատուրի (ed.). Քրիստոնեական բարոյականության առանձնահատկություններ. Երևան: Գիտություն. ISBN 9785808005365.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]