Հրանտ Հակոբյան (փիլիսոփա)

Հրանտ Հակոբյան
Ծնվել է	դեկտեմբերի 17, 1927(1927-12-17) Սարուխան, Գեղարքունիքի մարզ, Հայաստան
Մահացել է	նոյեմբերի 23, 2011(2011-11-23) (83 տարեկանում) Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ  Հայաստան
Ազգություն	հայ
Մասնագիտություն	փիլիսոփա
Ալմա մատեր	Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան և Երևանի պետական համալսարան
Կոչում	պրոֆեսոր
Գիտական աստիճան	փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր (1989)
Երեխա(ներ)	Հրանուշ Հակոբյան և Կորյուն Հակոբյան

Հրանտ Խաչատուրի Հակոբյան (դեկտեմբերի 17, 1927(1927-12-17), Սարուխան, Գեղարքունիքի մարզ, Հայաստան - նոյեմբերի 23, 2011(2011-11-23), Երևան, Հայաստան), հայ փիլիսոփա: Փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր (1989), պրոֆեսոր (1989): ՀՀ վաստակավոր մանկավարժ (2010): Քեմբրիջի միջազգային կենսագրությունների կենտրոնի կողմից ճանաչվել է «21-րդ դարի նշանավոր մտավորականներից» մեկը: Գավառի պետական համալսարանի հիմնադիր-ռեկտոր: Գավառի պատվավոր քաղաքացի:

Կենսագրություն

Հրանտ Հակոբյանը ծնվել է 1927 թվականի դեկտեմբերի 17-ին, Սարուխան գյուղում: 1946-1948 թվականներին սովորել և ավարտել է Կամոյի մանկավարժական տեխնիկումը: 1950 թվականին ավարտել է Հայկական պետական մանկավարժական ինստիտուտի պատմության ֆակուլտետի հեռակա բաժինը, 1955 թվականին՝ Երևանի պետական համալսարանի բանասիրության ֆակուլտետի հեռակա բաժինը (էքստեռն): 1950-1954 թվականներին որպես ուսուցիչ աշխատել է Բասարգեչարի շրջանի (այժմ` Վարդենիսի), ապա Կամոյի շրջանի Կարմիր գյուղի, Բատիկյանի (այժմ` Գանձակ գյուղի) դպրոցներում, այնուհետև նշանակվել Գեղարքունիք գյուղի դպրոցի ուսմասվար: 1944-1946 թվականներին աշխատել է գյուղի կոլտնտեսությունում: 1956 թվականին եղել է Սարուխանի միջնակարգ դպրոցի տնօրեն, 1962 թվականին՝ Կամոյի կուսշրջկոմի ագիտացիայի ու պրոպագանդայի բաժնի վարիչ: 1964-1985 թվականներին եղել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի դասախոս, 1985-2003 թվականներին՝ ԵՊՀ ամբիոնի վարիչ, 1993 թվականից՝ Գավառի պետական համալսարանի հիմնադիր-ռեկտոր: 2006 թվականից՝ ԳՊՀ խորհրդի նախագահ:

Աշխատությունները վերաբերում են Րաֆֆու փիլիսոփայական հայացքների վերլուծությանը: Նրա նախաձեռնությամբ և ակտիվ մասնակցությամբ ԵՊՀ գիտական խորհուրդը վերանայել է ուսումնական պլանները և ԵՊՀ-ում սկսումել են դասավանդել ոչ թե աթեիզմի տեսություն, այլ «Կրոնների պատմություն և տեսություն» առարկան: Հրանտ Հակոբյանը գործուն մասնակցություն է ունեցել ԵՊՀ աստվածաբանության ֆակուլտետի բացմանը և ֆակուլտետում շուրջ մեկ տասնամյակ ղեկավարել է Կրոնագիտության ամբիոնը: Հեղինակ է մեկ տասնյակ մենագրությունների ու գրքերի, ավելի քան 100 գիտական ու հրապարակախոսական հոդվածների:

Մահ

Հրանտ Հակոբյանը մահացել է 2011 թվականի նոյեմբերի 23-ին, Երևանում: Թաղված է Գեղարքունիքի մարզի Սարուխան գյուղում:

Հիշատակ

2018 թվականին Երևանի պետական համալսարանի Աստվածաբանության ֆակուլտետում տեղադրվել է Հրանտ Հակոբյանի կիսանդրին և նրա անունով լսարան է անվանակոչվել։

Պարգևներ

• «ԽՍՀՄ աշխատանքի վետերան» մեդալ (1987):
• ՀՀ կրթության և գիտության նախարարության ոսկե մեդալ:
• Երևանի պետական համալսարանի ոսկե մեդալ:
• Մեծ մարդասեր Ֆրիտյոֆ Նանսենի անվան ոսկե մեդալ:
• Քեմբրիջի միջազգային կենսագրությունների կենտրոնի հուշամեդալ ( 2008):
• ՀՀ Նախագահի հրամանագրով ստացել է Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր մանկավարժի կոչում (2010):
• Քեմբրիջի միջազգային կենսագրությունների կենտրոնի կողմից ճանաչվել է «21-րդ դարի նշանավոր մտավորականներից» մեկը:
• Գավառի պատվավոր քաղաքացի:

Երկեր

• Րաֆֆու պայքարը ֆեոդալիզմի հոգևոր ճնշման դեմ, Երևան, 1967:
• Актуальные задачи атеистического воспитания молодежи в свете решений XXVII сьезда КПСС и январьского (1987 г.) пленума ЦК КПСС, Закавказская научно-практическая конференция, т. л. (Под общ. ред. Г. Х. Акопяна).
• Հայ աթեիստական մտքի պատմությունից (Րաֆֆի), 1983, տիտղթ. (Հ. Հակոբյան):
• Հասարակական հոգեբանության փոփոխությունների արտացոլումը ժամանականկից հայ արձակում: Երևան: Գիտելիք, 1984:
• Աթեիստական դաստիարակության մի քանի հարցեր: Երևան: Հայաստան, 1988:
• Հայ հեղափոխական դեմոկրատների փիլիսոփայական հայացքները, Երևան, 1989:
• Եղեռնի դատապարտումը Րաֆֆու երկերում, Երևան, 1999:
• Էջեր Գավառի պետական համալսարանի հիմնադրման պատմությունից, 2003, տիտղթ. (Հակոբյան Հրանտ):
• Քրիստոնեական բարոյականության առանձնահատկություններ, 2004, տիտղթ. (խմբ.՝ Հ. Խ. Հակոբյան):

Արտաքին հղումներ

• Հրանտ Հակոբյանը՝ հավերժի ճամփորդ