Jump to content

Կալաշնիկովի հարյուրերորդ շարքի ինքնաձիգներ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կալաշնիկովի հարյուրերորդ շարքի ինքնաձիգներ
Տեսակզենքի մոդել
Ենթատեսակինքնաձիգ
Երկիր Ռուսաստան
Ծառայության ընդունման տարի1995
ՊատերազմներՍիրիայի քաղաքացիական պատերազմ, Ղրիմի ճգնաժամ, Զինված բախում Ուկրաինայի արևելքում և Քաղաքացիական պատերազմ Լիբիայում
ՍտեղծողՄիխայիլ Կալաշնիկով
ԱրտադրողԿոնցեռն «Կալաշնիկով»
Արտադրված է25 000
Տեխնիկական տվյալներ
Զենքի քաշը առանց փամփուշտների3,6 (АК-101)[1],

3,2 (АК-102)[2],
3,6 (АК-103)[3],
3,2 (АК-104)[4],

3,2 (АК-105)[5] կգ
Զենքի քաշը լիցքավորված պահեստատուփով4,0 (АК-101)[1],

3,6 (АК-102)[2],
4,1 (АК-103)[3],
3,7 (АК-104)[4],
3,5 (АК-105)[5],
պահեստատուփ՝
0,23 (АК-101, АК-102 և АК-105)[6],

0,25 (АК-103 և АК-104)[7] կգ
Փամփուշտի տեսակ5.56×45 մմ ՆԱՏՕ, 7,62×39 մմ և 5,45 x 39 մմ

ԱԿ-101 (ռուս.՝ АК-101, ԳՐԱՈՒ ինդեքսը՝ 6Պ43 ռուս.՝ 6П43) և ԱԿ-103 (ռուս.՝ АК-103, ԳՐԱՈՒ ինդեքսը՝ 6Պ45, 6П45), ԱԿ-74Մ ինքնաձիգի՝ արտահանման համար նախատեսված տարբերակներ, որոնք տարբերվում են նրանով, որ օգտագործում են 5,56×45 մմ (ՆԱՏՕ ստանդարտ SS109) և 7,62×39 մմ (1943 թվականի նմուշի խորհրդային փամփուշտ) փամփուշտներ համապատասխանաբար։

ԱԿ-102 (ռուս.՝ АК-102, ԳՐԱՈՒ ինդեքսը՝ 6П44), ԱԿ-104 (ռուս.՝ АК-104, ԳՐԱՈՒ ինդեքսը՝ 6П46), ԱԿ-105 (ռուս.՝ АК-105, ԳՐԱՈՒ ինդեքսը՝ 6П47) համապատասխանաբար ԱԿ-101, ԱԿ-103 և ԱԿ-74Մ զենքերի արդիականացված տարբերակներն են փողի 101 մմ-ով կարճացմամբ։ Փողի միջանկյալ (ԱԿ-74Մ և ԱԿՍ-74ՈՒ զենքերի միջև) երկարությունը թույլ է տվել փոքրացնել զենքի չափերը՝ թողնելով գազատար անցքը նույն տեղում փողի լցամասի համեմատ, ինչ ԱԿ-74Մ-ի դեպքում և չկարճացնել գազախցիկը (ինչպես ԱԿՍ-74ՈՒ-ի դեպքում)։ Դա մեծացրել է «հարյուրերորդ շարքի» բոլոր զենքերի միասնականացումը[8]։

ԱԿ-101, ԱԿ-102, ԱԿ-103 և ԱԿ-104 ինքնաձիգները նախատեսված են արտահանման համար, իսկ ԱԿ-105-ը, որ օգտագործում է 5,45×39 փամուշտներ, ինչպես նաև АК-74М-ը՝ Ռուսաստանի զինված ուժերի և իրավապաշտպան մարմինների համար[8]։

2009 թվականին հայտարարվել է նոր՝ «երկուհարյուրերորդ շարքի» մոդելի մշակման մասին, որը հետագայում վերանվանվել է Կալաշնիկովի հինգերորդ սերնդի ինքնաձիգ՝ ԱԿ-12[9]։

Շահագործող երկրներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Հարյուրերորդ շարքի» Կալաշնիկովի ինքնաձիգների տարածվածության աշխարհագրություն

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 описание АК101 Արխիվացված 2015-06-15 Wayback Machine на сайте концерна «Калашников»
  2. ↑ 2,0 2,1 описание АК102 Արխիվացված 2015-06-15 Wayback Machine на сайте концерна «Калашников»
  3. ↑ 3,0 3,1 описание АК103 Արխիվացված 2015-06-15 Wayback Machine на сайте концерна «Калашников»
  4. ↑ 4,0 4,1 описание АК-104 Արխիվացված 2015-06-15 Wayback Machine на сайте концерна «Калашников»
  5. ↑ 5,0 5,1 описание АК-105 Արխիվացված 2015-06-13 Wayback Machine на сайте концерна «Калашников»
  6. ↑ описание семейства автоматов со стандартным стволом на сайте ОАО «НПО «ИЖМАШ». Արխիվացված 2014-12-24 Wayback Machine
  7. ↑ описание семейства укороченных автоматов на сайте ОАО «НПО «ИЖМАШ». Արխիվացված 2014-02-02 Wayback Machine
  8. ↑ 8,0 8,1 С. Монетчиков «Черный Калашников» // журнал «Братишка». — июль 2005 г. Архивировано из первоисточника 7 Դեկտեմբերի 2011.
  9. ↑ ««Испытания нового „калашникова" начнутся в 2011 году»». lenta.ru. 25.05.2010. Վերցված է 2011 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Симфония Калашникова: от «сотки» до АК-12
  11. ↑ «Южный Кавказ закупил в 2010 году 107 324 единиц стрелкового оружия». kavkasia.net. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-04-05-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
  12. ↑ «Cavim inicia entrega de fusiles de asalto Kalashnikov AK-103 a la Fuerza Armada de Venezuela». Infodefensa.com. 2013 թ․ հունիսի 3. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  13. ↑ Военное руководство Индонезии довольно развитием ВТС с Россией, РИА Новости
  14. ↑ «Tasnim News Agency - Iran's DM Confirms Purchase of AK-103 Machine Guns». Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 29-ին.
  15. ↑ Долгий путь «калашникова»: Бельгия, Ливия, далее везде
  16. ↑ Defence Web. «Namibia receives Russian small arms». defenceweb.co.za. defenceweb. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 18-ին.
  17. ↑ Приказ Министерства внутренних дел РФ № 651 от 9 июля 2002 г.
  18. ↑ Приказ Министерства внутренних дел РФ № 611 от 4 августа 2006 г. «Об утверждении перечней специальных средств, видов, типов и моделей огнестрельного и газового оружия, патронов и боеприпасов к нему, норм обеспечения ими работников военизированных и сторожевых подразделений ФГУП „Охрана“ МВД России» (приложение № 2)
  19. ↑ Постановление Правительства РФ № 776 от 2 октября 2009 г. «Об обеспечении боевым ручным стрелковым и иным оружием, патронами к нему, специальными средствами, оборудованием и снаряжением Федеральной службы судебных приставов»
  20. ↑ Binnie, Jeremy (2015 թ․ հուլիսի 21). «Saudi, UAE forces deployed to Yemen» (անգլերեն). IHS Jane's Defence Weekly. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ օգոստոսի 27-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 11-ին.
  21. ↑ «Спецназ МВД Сирии опробовал на передовой новые АК-104». Life News. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 25-ին.
  22. ↑ Liechti, Sylvain (2013 թ․ մարտի 1). «Urubatt-Munigi-03». MONUSCO Photos. Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 30-ին.
  23. ↑ «Rosyjska broń dla Fidżi» (լեհերեն). altair.pl. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 21-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Կալաշնիկովի_հարյուրերորդ_շարքի_ինքնաձիգներ&oldid=10104774» էջից