Կալաշնիկովի հարյուրերորդ շարքի ինքնաձիգներ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կալաշնիկովի հարյուրերորդ շարքի ինքնաձիգներ
Տեսակզենքի մոդել
Ենթատեսակինքնաձիգ
Երկիր Ռուսաստան
Ծառայության ընդունման տարի1995
ՊատերազմներՍիրիայի քաղաքացիական պատերազմ, Ղրիմի ճգնաժամ, Զինված բախում Ուկրաինայի արևելքում և Քաղաքացիական պատերազմ Լիբիայում
ՍտեղծողՄիխայիլ Կալաշնիկով
ԱրտադրողԿոնցեռն «Կալաշնիկով»
Արտադրված է25 000
Տեխնիկական տվյալներ
Զենքի քաշը առանց փամփուշտների3,6 (АК-101)[1],

3,2 (АК-102)[2],
3,6 (АК-103)[3],
3,2 (АК-104)[4],

3,2 (АК-105)[5] կգ
Զենքի քաշը լիցքավորված պահեստատուփով4,0 (АК-101)[1],

3,6 (АК-102)[2],
4,1 (АК-103)[3],
3,7 (АК-104)[4],
3,5 (АК-105)[5],
պահեստատուփ՝
0,23 (АК-101, АК-102 և АК-105)[6],

0,25 (АК-103 և АК-104)[7] կգ
Փամփուշտի տեսակ5.56×45 մմ ՆԱՏՕ, 7,62×39 մմ և 5,45 x 39 մմ

ԱԿ-101 (ռուս.՝ АК-101, ԳՐԱՈՒ ինդեքսը՝ 6Պ43 ռուս.՝ 6П43) և ԱԿ-103 (ռուս.՝ АК-103, ԳՐԱՈՒ ինդեքսը՝ 6Պ45, 6П45), ԱԿ-74Մ ինքնաձիգի՝ արտահանման համար նախատեսված տարբերակներ, որոնք տարբերվում են նրանով, որ օգտագործում են 5,56×45 մմ (ՆԱՏՕ ստանդարտ SS109) և 7,62×39 մմ (1943 թվականի նմուշի խորհրդային փամփուշտ) փամփուշտներ համապատասխանաբար։

ԱԿ-102 (ռուս.՝ АК-102, ԳՐԱՈՒ ինդեքսը՝ 6П44), ԱԿ-104 (ռուս.՝ АК-104, ԳՐԱՈՒ ինդեքսը՝ 6П46), ԱԿ-105 (ռուս.՝ АК-105, ԳՐԱՈՒ ինդեքսը՝ 6П47) համապատասխանաբար ԱԿ-101, ԱԿ-103 և ԱԿ-74Մ զենքերի արդիականացված տարբերակներն են փողի 101 մմ-ով կարճացմամբ։ Փողի միջանկյալ (ԱԿ-74Մ և ԱԿՍ-74ՈՒ զենքերի միջև) երկարությունը թույլ է տվել փոքրացնել զենքի չափերը՝ թողնելով գազատար անցքը նույն տեղում փողի լցամասի համեմատ, ինչ ԱԿ-74Մ-ի դեպքում և չկարճացնել գազախցիկը (ինչպես ԱԿՍ-74ՈՒ-ի դեպքում)։ Դա մեծացրել է «հարյուրերորդ շարքի» բոլոր զենքերի միասնականացումը[8]։

ԱԿ-101, ԱԿ-102, ԱԿ-103 և ԱԿ-104 ինքնաձիգները նախատեսված են արտահանման համար, իսկ ԱԿ-105-ը, որ օգտագործում է 5,45×39 փամուշտներ, ինչպես նաև АК-74М-ը՝ Ռուսաստանի զինված ուժերի և իրավապաշտպան մարմինների համար[8]։

2009 թվականին հայտարարվել է նոր՝ «երկուհարյուրերորդ շարքի» մոդելի մշակման մասին, որը հետագայում վերանվանվել է Կալաշնիկովի հինգերորդ սերնդի ինքնաձիգ՝ ԱԿ-12[9]։

Շահագործող երկրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Հարյուրերորդ շարքի» Կալաշնիկովի ինքնաձիգների տարածվածության աշխարհագրություն

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 описание АК101 Արխիվացված 2015-06-15 Wayback Machine на сайте концерна «Калашников»
  2. ↑ 2,0 2,1 описание АК102 Արխիվացված 2015-06-15 Wayback Machine на сайте концерна «Калашников»
  3. ↑ 3,0 3,1 описание АК103 Արխիվացված 2015-06-15 Wayback Machine на сайте концерна «Калашников»
  4. ↑ 4,0 4,1 описание АК-104 Արխիվացված 2015-06-15 Wayback Machine на сайте концерна «Калашников»
  5. ↑ 5,0 5,1 описание АК-105 Արխիվացված 2015-06-13 Wayback Machine на сайте концерна «Калашников»
  6. ↑ описание семейства автоматов со стандартным стволом на сайте ОАО «НПО «ИЖМАШ». Արխիվացված 2014-12-24 Wayback Machine
  7. ↑ описание семейства укороченных автоматов на сайте ОАО «НПО «ИЖМАШ». Արխիվացված 2014-02-02 Wayback Machine
  8. ↑ 8,0 8,1 С. Монетчиков «Черный Калашников» // журнал «Братишка». — июль 2005 г. Архивировано из первоисточника 7 Դեկտեմբերի 2011.
  9. ↑ ««Испытания нового „калашникова" начнутся в 2011 году»». lenta.ru. 25.05.2010. Վերցված է 2011 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Симфония Калашникова: от «сотки» до АК-12
  11. ↑ «Южный Кавказ закупил в 2010 году 107 324 единиц стрелкового оружия». kavkasia.net. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
  12. ↑ «Cavim inicia entrega de fusiles de asalto Kalashnikov AK-103 a la Fuerza Armada de Venezuela». Infodefensa.com. 2013 թ․ հունիսի 3. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  13. ↑ Военное руководство Индонезии довольно развитием ВТС с Россией, РИА Новости
  14. ↑ «Tasnim News Agency - Iran's DM Confirms Purchase of AK-103 Machine Guns». Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 29-ին.
  15. ↑ Долгий путь «калашникова»: Бельгия, Ливия, далее везде
  16. ↑ Defence Web. «Namibia receives Russian small arms». defenceweb.co.za. defenceweb. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 18-ին.
  17. ↑ Приказ Министерства внутренних дел РФ № 651 от 9 июля 2002 г.
  18. ↑ Приказ Министерства внутренних дел РФ № 611 от 4 августа 2006 г. «Об утверждении перечней специальных средств, видов, типов и моделей огнестрельного и газового оружия, патронов и боеприпасов к нему, норм обеспечения ими работников военизированных и сторожевых подразделений ФГУП „Охрана“ МВД России» (приложение № 2)
  19. ↑ Постановление Правительства РФ № 776 от 2 октября 2009 г. «Об обеспечении боевым ручным стрелковым и иным оружием, патронами к нему, специальными средствами, оборудованием и снаряжением Федеральной службы судебных приставов»
  20. ↑ Binnie, Jeremy (2015 թ․ հուլիսի 21). «Saudi, UAE forces deployed to Yemen» (անգլերեն). IHS Jane's Defence Weekly. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ օգոստոսի 27-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 11-ին.
  21. ↑ «Спецназ МВД Сирии опробовал на передовой новые АК-104». Life News. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 25-ին.
  22. ↑ Liechti, Sylvain (2013 թ․ մարտի 1). «Urubatt-Munigi-03». MONUSCO Photos. Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 30-ին.
  23. ↑ «Rosyjska broń dla Fidżi» (լեհերեն). altair.pl. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 21-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Կալաշնիկովի_հարյուրերորդ_շարքի_ինքնաձիգներ&oldid=9426796» էջից