Էմիլ Վանդերվալդե (ֆր.՝ Émile Vandervelde, հունվարի 25, 1866(1866-01-25)[1][2][3][…], Իքսել, Բրյուսել, Բելգիա[4] - դեկտեմբերի 27, 1938(1938-12-27)[4][1][2][…], Բրյուսել, Բելգիա[4]), բելգիացի իրավաբան, քաղաքական գործիչ, աջ սոցիալիստ, 2-րդ Ինտերնացիոնալի պարագլուխներից, Բրյուսելի համալսարանի քաղտնտեսության պրոֆեսոր (1924), Բելգիայի սոցիալիստական կուսակցության անդամ (1885), 1890-ական թվականների կեսից՝ դրա ղեկավարը։ 1894 թվականից՝ դեպուտատների պալատի անդամ։ 1900 թվականից՝ 2-րդ Ինտերնացիոնալի Միջազգային սոցիալիստական բյուրոյի նախագահ։ 1914 թվականին մտել է բուրժուական կառավարության մեջ և մինչև 1937 թվականն անընդմեջ գրավել նախարարական պաշտոններ (արտաքին գործերի, արդարադատության և այլն)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 270)։