Ալբերտ Չարկին

Ալբերտ Չարկին; ռուս.՝ Альбе́рт Серафи́мович Ча́ркин
Ծնվել է	դեկտեմբերի 16, 1937
Ծննդավայր	Բելյով, Տուլայի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	հունվարի 9, 2017 (79 տարեկան)
Վախճանի վայրը	Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Կրթություն	Ի. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ինստիտուտ
Ժանր	քանդակագործ
Մասնագիտություն	քանդակագործ
Աշխատավայր	Ի. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ինստիտուտ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	; և

Ալբերտ Սերաֆիմովիչ Չարկին (դեկտեմբերի 16, 1937(1937-12-16), Բելյով, Տուլայի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - հունվարի 9, 2017(2017-01-09), Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան), խորհրդային և ռուս քանդակագործ, մանկավարժ, պրոֆեսոր, Ռուսաստանի Դաշնության նկարիչների միության Պետերբուրգի մասնաճյուղի խորհրդի նախագահ, Ռուսաստանի գեղարվեստի ակադեմիայի նախագահության անդամ։ Սանկտ Պետերբուրգի Ի. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակի և ճարտարապետության պետական ակադեմիական ինստիտուտի ռեկտոր (2001-2009)։ Ռուսաստանի գեղարվեստի ակադեմիայի ակադեմիկոս (1999, թղթակից անդամ՝ 1998): Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական նկարիչ (2005)։ ԽՍՀՄ նկարիչների միության անդամ (1972)։

Կենսագրություն

Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ Ալբերտ Չարկինի ընտանիքը տարհանվել է Սեմիպալատինսկ, պատերազմի ավարտից հետո Ալբերտը ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Սումի, այնուհետև Պոլտավայի մարզի Լուբնի քաղաք, որտեղ նրա հայրը՝ Սերաֆիմ Ալեքսեևիչ Չարկինը, Լուբենսկի քիմիական և դեղագործական գործարանում (այժմ՝ «Լուբնիֆարմ» ԲԲԸ) աշխատել է որպես գլխավոր ինժեներ։ Ուկրաինայում ապագա քանդակագործը բնակվել է մինչև չափահաս տարիքը։

1956-1960 թվականներին Չարկինը ծառայել է Սևծովյան նավատորմում։ 1960 թվականին ընդունվել է Լենինգրադի Ի. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ինստիտուտի քանդակագործության ֆակուլտետ։ 1966 թվականին ավարտել է Գեղանկարչության ինստիտուտը։ 1966-1969 թվականներին ուսումը շարունակել է պրոֆեսորներ Նիկոլայ Տոմսկու և Միխայիլ Անիկուշինի ստեղծագործական արվեստանոցներում։ 1987-1996 թվականներին եղել է ՌԽՖՍՀ նկարիչների միության Լենինգրադյի կազմակերպության նախագահի տեղակալ (1991 թվականից` Սանկտ Պետերբուրգի նկարիչների միություն)։ 2001-2010 թվականներին եղել է Սանկտ Պետերբուրգի Ի. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության պետական ակադեմիական ինստիտուտի ռեկտոր։ 2004 թվականին սկանդալի մեջ է ներքաշվել Պետերբուրգի Ի. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության պետական ակադեմիական ինստիտուտի ռեկտոր նշանակված Օլեգ Խարչենկոյի հետ^[1]։

2007 թվականին դիմում է ներկայացրել Վլադիմիր Պուտինին՝ խնդրելով մնալ ռեկտոր երրորդ ժամկետով, ինչը լայն արձագանք է գտել հասարակության մեջ^[2]^[3]^[4]։

2014 թվականին ստորագրել է Ռուսաստանի Դաշնության մշակութային աշխատողների կոլեկտիվ դիմումը՝ ի աջակցություն Ուկրաինայի և Ղրիմի նկատմամբ Ռուսաստանի Դաշնության նախագահ Վլադիմիր Պուտինի վարած քաղաքականության^[5]։ Բնակվել է Սանկտ Պետերբուրգում։

Թաղված է Սանկտ Պետերբուրգի Վոլկովսկի գերեզմանատան Լիտերատորսկիե մոստկի տեղամասում^[6]։

Պարգևներ

ԽՍՀՄ մշակույթի նախարարության առաջին աստիճանի դիպլոմ (1968),
ԽՍՀՄ գեղարվեստի ակադեմիայի դիպլոմ (1968),
Մեդալ «Նվիրված Վլադիմիր Իլյիչ Լենինի ծննդյան 100-ամյակին» (1970),
«Աշխատանքային ծառայության համար» մեդալ (1986),
«Աշխատանքի վետերան» մեդալ (1988),
Հուշամեդալ «Հաղթանակի 50 տարի» (1996),
Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր նկարիչ (1997 թվականի նոյեմբերի 19) - արվեստի ոլորտում ծառայությունների համար^[7],
Սանկտ Պետերբուրգի օրենսդիր ժողովի շնորհակալագիր (20 նոյեմբերի, 2002) - Սանկտ Պետերբուրգում մշակույթի զարգացման գործում նշանակալի ավանդի և ծննդյան 65 -ամյակի կապակցությամբ^[8],
Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական նկարիչ (2005 թվականի օգոստոսի 1) - կերպարվեստի բնագավառում ծառայությունների համար^[9],
Սանկտ Պետերբուրգի կառավարության մրցանակ գրականության, արվեստի և ճարտարապետության բնագավառում 2006 թվականի համար (Դիզայնի ոլորտում ձեռքբերումների համար) (23.05.2007) «Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի և Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակիցներին նվիրված» ցուցահանդեսների շարք ստեղծելու համար^[10],
«Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» IV աստիճանի շքանշան (2007 թվականի դեկտեմբերի 6) - կերպարվեստի զարգացման գործում ունեցած մեծ ավանդի, մանկավարժական և հասարակական բազմամյա արդյունավետ գործունեության համար^[11],
Սանկտ Պետերբուրգի օրենսդիր ժողովի պատվավոր դիպլոմ (2010 թվականի նոյեմբերի 17, 2010) - Սանկտ Պետերբուրգում մշակույթի զարգացման գործում ունեցած նշանակալի ավանդի համար, ինչպես նաև «Սանկտ Պետերբուրգի ստեղծագործական միությունների համակարգող խորհուրդ» հասարակական կազմակերպության ստեղծման 20-ամյակի կապակցությամբ,
Արվեստում ունեցած վաստակի համար շքանշան (2012),
Ռուսաստանի գեղարվեստի ակադեմիայի ոսկե մեդալ,
Ջակոմո Մանցուի անվան ոսկե, արծաթե և բրոնզե մեդալներ (Իտալիա)։

Նշանավոր աշխատանքներ

Առավել հայտնի աշխատանքներից են համարվում՝

«Ժողովրդի մասնաբաժնի համար» քանդակ, 1966 (ԽՍՀՄ մշակույթի նախարարության և ԽՍՀՄ գեղարվեստնի ակադեմիայի 1-ին աստիճանի դիպլոմ, 1968),
Հաղթանակի հուշարձան Ռյազանում (1975),
Սերգեյ Եսենինի հուշարձանը Սանկտ Պետերբուրգի Տավրիկյան զբոսայգում (1995),
Պետրոս I-ի կիսանդրին Մոսկվայի երկաթուղային կայարանում (Սանկտ Պետերբուրգ, 1993),
Վալերի Չկալովի կիսանդրին Սանկտ Պետերբուրգի մետրոյի Չկալովսկայա կայարանի սպասասրահում։ Ստեղծվել է քանդակագործ Վ. Ս. Սվեշնիկովի հետ համատեղ^[12] (1997),
«Հուշարձան զոհված զինվորներին» (1981, Չինոբադ, Ուզբեկստան),
Ֆելիքս Ձերժինսկու հուշարձանը (1987, Ուֆա),
«Կիևան Ռուսիայի պաշտպան» հուշարձան Լուբնի քաղաքի 1000 -ամյակին (1988, Լուբնի, Պոլտավայի մարզ),
Ալեքսանդր Դանիլովիչ Մենշիկովի կիսանդրին (1997, Կոլպինո),
Հուշարձան ակադեմիկոս Ա. Պ. Ալեքսանդրովին (1997, Սոսնովի Բոր, Լենինգրադի մարզ),
Ռուս դիվանագետ, իշխան Ալեքսանդր Միխայլովիչ Գորչակովի կիսանդրին (1998 թվականի հոկտեմբերի 16, Ալեքսանդրովյան զբոսայգում (Սանկտ Պետերբուրգ), զբոսայգու շատրվանի մոտ գտնվող տարածքում, բացվել է դիվանագետի ծննդյան 200-ամյակին),
Հուշարձան քաջարի զինվոր Շվեյկին (Սանկտ Պետերբուրգ) (2003),
Դրամատուրգներ Ալեքսանդր Վոլոդինի, Ալեքսանդր Վամպիլովի, Վիկտոր Ռոզովի հուշարձանը (ճարտարապետ՝ Ի. Ի. Սաուտով, 2007), տեղադրված են Տաբակերկա թատրոնի բակում,
Ալեքսանդր Նևսկու քանդակը Կոնստանտինո-Էլենինսկի վանքում (Լենինգրադի մարզ)^[13]

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ

Альберт Серафимович Чаркин. Интервью программе «Избранное» (2007), «Искусство ТВ»
Идеалы добра и справедливости // «Невский альманах», вып. 6(25), 2005 г.
Выставочный центр Санкт-Петербургского отделения Союза художников России

Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Ալբերտ Չարկին կատեգորիայում։

[1] Служить или прислуживать? // еженедельник «Дело» 26.07.2004

[2] С кем вы, мастера культуры? // еженедельник «Дело» 29.10.2007

[3] «Российская газета»: Письмо президенту Российской Федерации В. В. Путину

[4] Не все российские художники готовы подписаться под обращением Михалкова и Церетели, призывая Путина остаться у власти на очередной срок! Արխիվացված 2007-11-14 Wayback Machine // «Новая газета»

[5] Деятели культуры России — в поддержку позиции Президента по Украине и Крыму Արխիվացված 2014-03-11 archive.today // Официальный сайт Министерства культуры Российской Федерации

[6] В Петербурге простились со скульптором Альбертом Чаркиным

[7] Указ Президента Российской Федерации от 19 ноября 1997 года № 1240 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»

[8] Решение Законодательного Собрания Санкт-Петербурга от 20 ноября 2002 года № Р-569 «Об объявлении Благодарности Законодательного Собрания Санкт-Петербурга А. С. Чаркину»

[9] Указ Президента Российской Федерации от 1 августа 2005 года № 900 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»

[10] Постановление Правительства Санкт-Петербурга от 23 мая 2007 года № 589 «О присуждении премий Правительства Санкт-Петербурга в области литературы, искусства и архитектуры за 2006 год»

[11] Указ Президента Российской Федерации от 6 декабря 2007 года № 1638 «О награждении орденом „За заслуги перед Отечеством“ IV степени Чаркина А. С.»

[12] Энциклопедия Санкт-Петербурга

[13] «Напротив храма святых равноапостольных Константина и Елены установлена другая скульптура: коленопреклоненная фигура святого благоверного князя Александра Невского — работа скульптора А.Чаркина». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 3-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]