Ֆերդինանդո II Մեդիչի

Ֆերդինանդո II Մեդիչի; իտալ.՝ Ferdinando II de Medici
Ծնվել է	հուլիսի 14, 1610
Ծննդավայր	Ֆլորենցիա, Իտալիա
Մահացել է	մայիսի 23, 1670[…] (59 տարեկան)
Մահվան վայր	Ֆլորենցիա, Իտալիա
Գերեզման	Սան Լորենցո տաճար և New Sacristy
Քաղաքացիություն	Տոսկանայի Մեծ դքսություն
Կրոն	կաթոլիկություն
Մասնագիտություն	պետական գործիչ և գյուտարար
Ամուսին	Vittoria della Rovere?
Ծնողներ	հայր՝ Կոզիմո II Մեդիչի, մայր՝ Մարիա Մագդալենա Ավստրիացի
Պարգևներ և ; մրցանակներ	Մալթայի գերագույն ռազմական միաբանություն
Երեխաներ	Cosimo III de' Medici, Grand Duke of Tuscany? և Francesco Maria de' Medici, Duke of Rovere and Montefeltro?
	Ստորագրություն;
	Ferdinando II, Grand Duke of Tuscany Վիքիպահեստում

Ֆերդինանդո (Ֆերդինանդ, Ֆերնանդո) II Մեդիչի (իտալ.՝ Ferdinando (Fernando) II de' Medici, հուլիսի 14, 1610(1610-07-14)^[1]^[1], Ֆլորենցիա, Իտալիա^[2] - մայիսի 23, 1670(1670-05-23)^[3]^[4]^[5]^[…], Ֆլորենցիա, Իտալիա), Տոսկանայի մեծ դուքս Մեդիչի ընտանիքից, գահակալել է 1621—1670 թվականներին։

Պատմության մեջ Ֆերդինանդոն նշանավորվել է գիտության և արվեստի հովանավորությամբ, մանսավորապես եկեղեցական դատավարության ժամանակ ակտիվորեն պաշտպանել է Գալիլեյին։

Կենսագրություն

Ֆերդինանդոն Տոսկանայի Մեծ դուքս Կոզիմո II Մեդիչիի և նրա կնոջ` դքսուհի Մարիա Մագդալենայի ավագ որդին է (երկրորդ երեխան)։ Գահ է բարձրացել հոր մահից հետո` 1621 թվականի փետրվարի 28-ին։ Ֆերդինանդոյի անչափահաս լինելու պատճառով մինչև 1628 թվական դքսության ժամանակավոր կառավարչի պարտականությունները կատարել են մայրը և տատը` Տոսկանայի Մեծ դքսուհի Քրիստինա Լոթարինգացին։ 1633 թվականին Ֆերդինանդոն ամուսնացել է Վիկտորիա դելա Ռովերի հետ։

Սկզբնական շրջանում Ֆերդինանդոն կառավարել է մոր և տատի ազդեցության տակ։ Աստիճանաբար նա ինքնուրույն է դարձել, նրա նշանավոր հաջողությունն է համարվում դուքսական պալատի ծախսերի կրճատումը^[7]։ 1630 թվականին Տոսկանան գրաված ժանտախտի համաճարակի տարածումը կանխելու նպատակով Ֆերդինանդոն ձեռնարկել է տարբեր միջոցառումներ։ Այդ ժամանակ ժանտախտին զոհ է գնացել բնակչության 10%-ը։ Այս գործողությունները նրան մեծ ժողովրդականություն են բերել, քանի որ նա և իր եղբայրները անհատական վարկեր են տրամադրել բնակչությանը։ Ֆերդինանդոյի և եղբայրների միասնությունը նրա կառավարման հիմնական հատկանիշներից մեկն է եղել։ Ֆերդինանդոն արտաքին քաղաքականության մեջ չի ներքաշվել մինչև 1643 թվականը, երբ նա պատերազմել է Կաստրոյի կոմսության համար, որպեսզի կանխի պապական տերությունների ընդլայնումը։ Ֆերդինանդոն ընդարձակել է Տոսկանան ՝ գրավելով հարևան երկու փոքր կոմությունները (Սանտա-Ֆիորա` 1633 թվական, Պոնտրեմոլի` 1649 թվական)։ Նրա կառվարման տարիներին տոսկանական տնտեսության անկման առաջին նշանները հիմնականում պայմանավորված են եղել ժանտախտով և Կաստրոյի պատերազմի ժամանակ կատարված ծախսերով։

Ֆերդինանդ II- ը վախճանվել է 1670 թվականի մայիսի 23-ին կաթվածից։ Նրան մեծ փառքով թաղել են Սան Լորենցոյի բազիլիկայի մատուռում^[8]։

Ընտանիք

Ֆերդինանդոն և Վիկտորիա դելա Ռովերը ունեցել են չորս որդի, որոնցից երկուսը մահացել են մանուկ հասակում։

Տոսականայի Մեծ դուքս Ֆերդինանդո II-ի ընտանիքը (1622-1623)

Պարգևներ

Սուրբ Ստեփանոս Պապի և Նահատակաց շքանշան։
Մալթայի օրդեն

Գրականություն

Napier, H. E. Florentine history, from the earliest authentic records to the accession of Ferdinand the Third, grand duke of Tuscany. London: E. Moxon, 1846. Chapter IX.

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 FINA Wiki — Austrian Academy of Sciences.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 RKDartists (նիդերլ.)
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Pas L. v. Genealogics — 2003.
↑ Union List of Artist Names — 2015.
↑ F Diaz, Il Granducato di Toscana, p. 367
↑ Sommi Picenardi G., Esumazione e ricognizione delle Ceneri dei Principi Medicei fatta nell'anno 1857. Processo verbale e note, Archivio Storico Italiano Serie V, Tomo I-II, M. Cellini & c., Firenze 1888 in D. Lippi, Illacrimate Sepolture - Curiosità e ricerca scientifica nella storia della riesumazione dei Medici, Firenze, 2006 online Արխիվացված 2016-09-17 Wayback Machine.

Արտաքին հղումներ

Մեդիչիները Ֆլորենցիայում

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆերդինանդո II Մեդիչի» հոդվածին։

[_bbb2a8840b492350-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 FINA Wiki — Austrian Academy of Sciences.

[_8f8fc247ed29c65e-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ

[_c91059ce46013159-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 RKDartists (նիդերլ.)

[_84e5dedc5329c34d-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)

[_4a1633ab4bea06d3-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Pas L. v. Genealogics — 2003.

[_0f1238f2c568eaba-6] Union List of Artist Names — 2015.

[7] F Diaz, Il Granducato di Toscana, p. 367

[8] Sommi Picenardi G., Esumazione e ricognizione delle Ceneri dei Principi Medicei fatta nell'anno 1857. Processo verbale e note, Archivio Storico Italiano Serie V, Tomo I-II, M. Cellini & c., Firenze 1888 in D. Lippi, Illacrimate Sepolture - Curiosità e ricerca scientifica nella storia della riesumazione dei Medici, Firenze, 2006 online Արխիվացված 2016-09-17 Wayback Machine.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]